219 resultaten.
Onvoorwaardelijke liefde
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 547 Jouw gratie ontbrandt telkens,
nogmaals energie uit, in mij op.
Jouw glorie is mijn magie.
Mijn magie houdt jouw glorie
voor altijd vast. Onvoorwaardelijke liefde.
Een kaars die blijft branden.
Een kaars die mijn kaars heeft aangestoken.…
VLUCHTELING
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 151 (haiku’s op een thema)
een vluchteling vindt
een nieuw huis om te leven
z’n hart is nog thuis
soms moet men vluchten
nogmaals opnieuw beginnen
met gebroken hart
de vluchteling vindt
een nieuw huis maar het blijft leeg
wordt nooit een echt thuis
vindt de vluchteling
ooit weer dezelfde warmte
als die van voorheen?…
MADONNA
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 815 moet het nogmaals sterven
om zo het tij te keren...?…
Verbonden
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 413 De zwaan, boeiend,
drijft als baken
in zee waar ruimte
thuis zal worden
slag voor slag verliest
zij de allerlaatste golf
waar de blik op zijn zijn
verdwijnt achter de dijk
bijna uit het zicht
rekt haar lange hals
zich nogmaals
terwijl een eenzame traan
ver vliegt
schikt ze haar veren
rugslag heeft haar nooit
geboeid…
Surprise
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 545 Het is deze maand dat later
plotseling uit het zicht loopt
om niet meer om te kijken
alleen de zon trekt juist
die dag alles uit de kast
het lijkt of je lacht
terwijl ik de borden tel
en met het bestek in beide handen
vraag ik mij nogmaals af waarom
je niet heel even aanschuift
ik verschuif her en der
wat stoelen en kussens
en plak…
Gesluierd met geheimen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 155 jij bent
voor mij altijd
een sprookje geweest
met vingers
lenig als een geest
onzichtbaar in hun feest
gesluierd met geheimen
die wolken in een warme mist
waarvan alleen de hemel helder is
als wij het aardse
gaan verlaten om
leven eeuwig te gaan maken
wij keren altijd terug uit
hogere sferen om in een nieuw
begin het nogmaals…
EXIT
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 49 Op de klok van de eeuwigheid
bedeeld met een seconde tijd
hebben we het onmogelijke gepresteerd,
de aarde volkomen verkwanseld en versjteerd,
zodat er niet veel meer van ons resteert
dan een proef van weinig waarde,
een schimmelige laag, die het verdient
door een brute vlaag te worden weggevaagd
naar een verre ster om na nogmaals proberen
weer…
Dagdroom
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 343 terwijl ik in de verte staar
naar niemandsland
sluip jij nogmaals
mijn dromen binnen
ik kan je beeltenis niet raken
er blijft teveel verborgen
omdat de zon zich achter
slierten nevelen verschuilt
wel hoor ik in zachte bries
de klankkleur van je stem
met het bekende
geruststellende effect
waarop mijn gevoel zich
met een zucht vertaald…
Haar zoenen
netgedicht
4.0 met 105 stemmen 52 ik heb geprobeerd
haar zoenen
na te doen maar
ik verloor steeds
weer het initiatief
het bleek
geen rollenspel te
zijn maar een festijn
van actie en reactie
het rollen voelde fijn
in zacht ontvangen
wilde ik het nogmaals
gaan proberen raakte
al snel het tempo kwijt
in onnavolgbare subtiliteit
wat wij wel
hebben geleerd
is samen…
onzichtbaar
netgedicht
3.0 met 38 stemmen 2.236 ik zag niet
hoe jouw ogen zochten
langs de bladeren op de grond
alsof je leefde
in de dood
met hen
de laatste schaduw nog leek vast te klampen
en uiteindelijk besloot
nogmaals zeg ik je
ik zag het niet
noch het tuinpad
waar je laatste voetstap
nog afgedrukt staat
-als bemind-
ik zag niet hoe je naar me omkeek
ik hoorde…
Verlangens
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 352 Ik kijk je nogmaals aan
en denk niet meer aan toen
het heden is voor mij
bepalender dan wat ook.…
Ik ben die ik ben
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 189 Een oude vriend
die hij al gisteren verloren was,
verloor hij daar en toen nogmaals
in een misplaatste lach.
Hij gniffelde zijn voicemail
aan elkaar:
“Ik ben
die ik ben.”
Ja en wee.…
Reïncarnatie van een boomblad
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 92 Gouden blad in de wervelende wind
Als een kind zo verwonderd
Dwarrelt zij daar zeer gezwind
Een zomer lang heeft zij van vrijheid durven dromen
Alle winden meewaaiend
Welnu is de grijze herfst gekomen
Precies zoals een jaar geleden
Heeft de oude eik haar afgestaan
Vreedzaam dwarrelt zij naar beneden
Klaar om nogmaals dood te gaan……
Blijvend
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.310 telkens als ik je terug zie
voelt het missen erger
de ongesproken woorden
schrijf ik nogmaals neer
zo lijkt het minder onbezonnen
al is er genoeg licht
om elkaar op de juiste manier te zien
je blijft de bron van mijn verlangen
ik koester je in al mijn dromen
ik mag je niet echt beminnen
maar ik zal je begeren
in al mijn geschreven zinnen…
het gras groent sneller
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 601 ik bied je nu
mijn bloemenwei
het voorjaar is nabij
ja, eindelijk vorstvrij
het gras groent sneller
in het bloeien, laat het
zaad door zomerdroogte
niet nogmaals verschroeien
kom mijn korenbloem
je ogen zijn blauwgroen
spikkeltjes om in te struinen
een lentezon om je te bruinen
laat de wereld wijsheid weten
in samen kindzijn kun…
contactloos
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 269 hij werpt zijn stoornis
in de strijd om rivaliteit
zijn meest te duchten wapen
haar hart nogmaals te penetreren
met zijn onnavolgbare verlangens
geprikkeld omschrijft men hem
als hij weer eens zonder klank
maar met een uitgesproken beeld
zijn woorden is verloren en dan
maar met zijn vuisten communiceert
het bloed van haar geliefde
doet…
Talen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 175 Jij vertelt over de lente
terwijl regensluiers
kindergezichten verbergen
achter schampere schijn van
schuldig verlangen
hink, stap, sprong,
hink, stap, sprong,
laten hakken op grijze
stoeptegels klakken
een touw draait gevlochten
bochten en als inspin
nogmaals de grond raakt
vertel jij weer over de lente
maar nu over onschuldig verlangen…
Bodemde met ragfijn zand
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 353 jij bent mijn zon
ik naast koelte uit
de bron die we samen dolven
jij lierde stenen
die diepte schampten
verwondde zo mijn schenen
ik groef uit vergaarde
buit van wateraders
die lang waren verdwenen
bodemde met
ragfijn zand gefilterd
op een naamloos strand
we putten zee en zon
draaien zo met hemels water
het woestijnen nogmaals…
Jouw schoot
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 794 Het was jouw
fluweelzachte schoot
zij was ‘t die mij heeft gevangen
die geen ontsnappingsmogelijkheid bood
ze omklemde mijn verlangen
met dat wat leven schenkt of dood
Toen uit elkaar gegaan
na mij nogmaals te hebben
omarmd en ontvangen
ging je weg ver bij mij vandaan
waarom waarom
wat zie ik niet
ben ik zo naïef zo dom
ik zal eeuwig…
COMPLEX
snelsonnet
3.0 met 19 stemmen 2.087 “Ik, George de Tweede, kreeg het voor elkaar,
voor mij beet Saddam wél diep in het stof
zodat ik mooi mijn pappie overtrof”.
Voor heel veel mensen klinkt zo’n rede raar.
Maar psychiaters zien daarin niets geks,
die spreken van een Oedibush-complex.…
Nachtgewaad
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 184 Zacht slaat zij de nacht om haar heen
geeft kussen lucht en draagt zo
een laatste droom naar niemandsland
vluchtig aanschouwt zij nogmaals namen
die haar al eerder zijn voorgegaan
nog wil zij roepen, keer om, keer om
net te laat ziet zij schone schijn
omringd door vele sterren die blijven
proberen hun licht te laten stralen
op vergeten…
Onverhoeds
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 373 gravend naar pijnen uit een ver verleden
struikel ik onvoorzien over mijn eigen graf
dat me even stil doet staan, stamp 't
nogmaals aan daar deze gevoelens
zorgvuldig leken weggeborgen
en nu veel te dichtbij willen komen
grijpt het mij onverhoeds naar de keel
waardoor mijn schreeuw wordt gesmoord
evenals al die anderen die schreeuwen…
Broddelleven
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 430 Zacht stop ik vertrouwen in
toegedekt door een winterdeken
gekleurd en wel onder de warme wol
verstrengeld, opgewonden
maar tegelijkertijd geknot
wachten twee breinaalden geduldig
tot de eerste steek valt
en het ophalen kan beginnen
ik sla mijn sjaal nogmaals rond
mijn ranke hals om elke kou
buiten te sluiten en vraag
me af wanneer…
Maagdelijk wit
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 624 twinkelen
valt de sneeuw
in een donkere nacht
bekleedt de zwarte aarde
als een deken zo zacht
Snijden ijsbloemen
hun weg door het raam
bij het ontwaken
zucht de adem kilte
hoor het ruizen van wind
tegen de doodse stilte
Kijk naar buiten
zie het maagdelijk festijn
fantasieën spelen
tussen witte vlokken
na de herfstdagen
zal het nogmaals…
Verwerend hout
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 138 Je kijkt me aan
In een duister woud
Blijf even staan
Het voelt niet vertrouwd
Schichtig is je blik
Het fototoestel zegt klik
Heb je nogmaals bekeken
Het was al bezweken
Sterk verweerd en liggend op de grond
Alsof er een monster in bevond
Je bent aan het vergaan
Je leven was aangenaam
De tijd van verwering is gekomen
Vertering heeft…
over het spel
netgedicht
1.0 met 9 stemmen 3.919 welbedoeld
en beter nog dan een mep
op zijn overdreven rond ge neus
belandde hij op straat
waar er niets te rapen viel
dan wat voor de hand lag
de resten van een drukke dag
dan maar gehuld in karton
besloot hij zijn hachje te wagen
zoals de andere die daar lagen
door de kleume nacht te slapen
morgen weer een nieuwe start
zal hij zijn eega nogmaals…
Zij, de lente
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 505 Wanneer de lente haar blad ontvouwt
een stralende zon plust en mint
de laatste wolk traag drijvend wint
vlinderlicht een nest wordt gebouwd
het toen sprookje nogmaals wordt verteld
grondig verscholen tussen bloeiende bermen
schone lucht de dagen wil beschermen
tegen oeverloos, ademloos geweld
dan is er ooit weer hoop op verschiet
in het…
ALLEEN & VELEN
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 75 alsof het bakstenen waren
gooide de dichter
met woorden
schelden en vergelden
het enige wat telde
omdat hij geen roddelblad
zelfs geen herfstblad
voor de mond nam
werd hij toegejuicht
voor zijn
nietsziende eerlijkheid
zijn recht
voor de raap voor de stoom
uit zijn oren
kreeg hij applaus en bis
bis nogmaals
maar elk eender…
Geluk uit mijn jeugd
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 2.050 Leer mij nogmaals fietsen
op dat rode fietsje
door de laan voor ’t huis
wrijf mijn geschaafde knieën.
Neem weer mijn hand
op weg naar school
droog bij afscheid mijn tranen.
Nog wil ik je voor alles danken.…
BEGIFTIGD (1)
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 141 Er is een vrouw opnieuw geboren
Ze wist niet dat dit nogmaals kon
Ze houdt nu van de zomerzon
Ze kan de stilte haarscherp horen
Het zeeschuim weet haar te bekoren
Sinds er een nieuw verhaal begon
Is licht haar inspiratiebron
Blijkt haar een ander lot beschoren
Een kind op klompen voelde aan
Hoe of de dorpsbewoners leden
Ondanks hun smekende…