Nachtgewaad
Zacht slaat zij de nacht om haar heen
geeft kussen lucht en draagt zo
een laatste droom naar niemandsland
vluchtig aanschouwt zij nogmaals namen
die haar al eerder zijn voorgegaan
nog wil zij roepen, keer om, keer om
net te laat ziet zij schone schijn
omringd door vele sterren die blijven
proberen hun licht te laten stralen
op vergeten en gaan geheel en al op
in het donderend applaudisseren
Geplaatst in de categorie: emoties