Alle inzendingen over ogen

In vreemde ogen zie je meer Dan dat je altijd hoopte De ziekte die je sloopte De blikken doen zo zeer ’t is niet het afscheid dat zo’n pijn doet maar het besef al van tevoren dat je hen in de toekomst niet zult horen en niet hun dagelijkse groet hoe kun je nu dan nog genieten die wetenschap vast in je hoofd lamgeslagen en verdoofd van…

In mijn ogen zit de zee gevangen een blinkend blauwe diepte geteisterd door zoete eb en een zilte vloed die onverstoorbaar woedend woedt voor vrijheid…

Dus ik sluit mijn ogen en ik schrijf en ik zie hoe de lente naar mij wenkt. Ik omarm de liefde die mij omarmt, voordat hij zijn hart aan een ander schenkt.…

de zon ontmant mij. zij striemt mij met gulden roeden. ze is wreed waarom toch? ja, ik heb de kruik gebroken languit gelegen in het riet in Rimbaud’s dronken boot maar waar en wanneer zelfs de zon heeft het nooit geweten toen horloges nog geen secondewijzers hadden en ik zonder verrekijker op pad trok het verleden deel was van het nu…

Deze mens herken je aan zijn ogen, Zijn oogkassen bieden plaats Aan vier ogen in plaats van twee - Hem herken je hem net zo makkelijk Als de cycloop, net zo opvallend is hij. Één paar ziet wat er voor hem gebeurt, Het andere ziet alleen de herinnering Die hem dag en nacht verteert Tot er niets meer van hem over is.…

in het zoeken naar toekomst laat zij tranen ogen vol angst ontsieren haar lach waar zij staart naar zichzelf in het toekomstbeeld haar vaalgrijs geworden jeugdigheid hervindt zij de blik die ooit kon bekoren even die lach het beeld verloren…

Deze mens herken je aan zijn ogen, Zijn oogkassen bieden plaats Aan vier ogen in plaats van twee - Hem herken je hem net zo makkelijk Als de cycloop, net zo opvallend is hij. Één paar ziet wat er voor hem gebeurt, Het andere ziet alleen de herinnering Die hem dag en nacht verteert Tot er niets meer van hem over is.…

Zodra ik mijn ogen opsla is het onzichtbare mij ontglipt en begin ik te zien wat ik zie: herinneringen aan wat ik zag en ooit al zal zien. Door te zien blijf ik mij herinneren; en hoop ik dat ik besta.…

De rafels aan de jas haken rimpels aan haar benen opgetrokken blauw tegen het marmeren blok Het station dat stemmen galmt één toon vult alle dagen een haperende naald die zich niet laat stoppen Lege ogen lozen haar boven zigzaggende voeten de massa dampt en wacht de deuren staan op punt van sluiten Verdwaasde schimmen jachten…

zij streden maar meden elkaar in persoonlijk contact alleen de spiegel zag wie zij in alle stilte voor zich had weg waren de zekerheden van projecties in beeld geen fixaties door afgunst of jaloezie op de meet wel holle ogen in trainingsachterstand twijfels als vogels in de hand een ziek hoopje mens passeerde met een duizendste…

op onrustige verrassing vult de zaal waar twee werelden elkaar onverwacht begroeten in een warm ontmoeten terug van weg geweest na geleefd te hebben als geest nu in een nooit verwacht entree neemt zij de jaren van afwezig zijn niet mee stapt in waar zij verdween de grande dame geeft geen geheimen prijs uit het donker zwart van ogen…

zij wisten de vocalen snel naar boven te halen maar in het fijne werk waren ze niet zo scherp daar speelde de lach met mimiek een doorslaggevende rol begrepen worden was lol pas toen zij echt iets wilden zeggen probeerden dat met klanken uit te leggen lazen ogen mee kwam er diepte in communiceren en voorbij de grens van nu konden…

heerlijke sfeer die jou vanzelfsprekend eigen was je nam altijd de grote wereld mee zoals jij die kende en voelde vol spirit en elan vitale liet de tijd stoppen en deed en passant kleine wonderen terwijl jij liefdevol naar ons keek wij in stil verwachten van vurige vlammen uit roddels en nieuws die heel langzaam doofden in jouw ogen…

Ja jou alleen Echt vanaf dat ogenblik Mijn blik in jouw hel- 'dre ogen Vol vuur en Liefde De mooiste kick Dwaal met mij door 't leven Standvastig. Zeker robuust Onze harten klop- pen samen Over en Weer. Bis Bepaald. Beduusd.…

Vissen duwend, spartelend tegen de kant waar straks de waterjuffers over het water zoeven in de vroege avond en de muggen zullen dansen zie ik de kleuren van dit heftig gebeuren onderwijl proef ik de geuren van submerse planten paars rank en prachtig naast het midden van de vijver hoger haast nog dan het huis waar de reiger vroeg al stond…

Gewoon omdat de jouwe op was Hebt onze toekomstdromen afgeboekt En uitgekeerd aan één of andere Paljas Vanuit jouw wereldje zie je het niet Maar dan weer maak ik me kwaad Dan weer verval ik in verdriet Nooit heb ik iemand zó gehaat Ik sta voor bevroren regenbogen Kleurloos en koud zonder jou in m'n armen Uitzichtloos bevriezen mijn ogen…

Als twee lieve ogen vragen: Help mij, want ik heb zo'n pijn Mag je dan, omdat je voelt dit is het einde, Egoïstisch zijn? Als je bij de dierenarts hoort: Dit komt nooit meer goed En hij krijgt steeds meer pijn Mag je dan, omdat je hem niet kan missen, Egoïstisch zijn?…

Met ogen dieper dan de zee, ontdek ik bij jou nieuwe wegen. Ze brengen me een oase van gelukzaligheid. Met ogen dieper dan de zee, ontwaak je in mij een voelen, zo puur, zo mooi, zo simpel. Met ogen dieper dan de zee, spin je een cocon van tederheid, waarin ik kan wonen, veilig, vredig.…

speels zweeft allerlei op warme lucht gesnapt door snelle vogels op hun vlucht zacht wiegt je lach madeliefjes op deze mooie lentedag je ogen dromen zomer in samen wordt het paradijs weer herontdekt dat groeit en bloeit uit moeder aarde er zijn geen klokken omgezet de schepping is voor ons in den beginne klaar gezet…

een liefkozend gebaar zal het ervan komen appte ik nog net haar ogen lachen dromen het mobieltje had zij al uitgezet…

Zij kijken mij aan hoe diep zijn toch die ogen hoe warm die gloed ik zie opnieuw het bergdorp stof en stenen wilde lavendel granaatappelen vijgen en kweeperen vier kinderogen vol dromen een middag vol gloed wat een vuur ingetoomd hier woedt een lach in plaats van woorden die graagte dat trillen van de lucht…

Grote blauwe ogen kijken naar mij Grote blauwe ogen gegeven met een lach. Lief klein meisje, ben je daar zo opeens. Ik ben verbaasd, maar vind het echt wel leuk. Grote blauwe ogen kijken mij vragend aan. Grote blauwe ogen -van wie ben jij dan?-…

Het meisje met de mooie ogen loopt mijn kant uit, komt nabij -siddering door mijn lijf- Het meisje met het mooie haar kijkt naar mij, ziet mij aan -tintelingen in mijn hoofd- Het meisje met de mooie mond roept mij aan, o schrik!…

Jouw ogen staren In de mijne Jouw lach Trekt mondhoeken omhoog Jouw blik Zo eerlijk Onbevangen Alsof de wereld nooit bewoog Zo zou jij Altijd moeten blijven Zo zou het Eeuwig moeten zijn Stol dit moment Blijf het bewaren Een ritueel Zo groots en teder Zo ontwapenend Zo fijn…

lachen Sommige mensen Steken hun handen uit En troosten…. helpen Terwijl anderen Zelfgenoegzaam en Tevreden rondkuieren Roddelen giechelen En met elegante nonchalance Neer kijken op…… Er is oorlog Er wordt gemoord Er is honger Er is discriminatie Er is zoveel onrechtvaardigheid Waarom protesteren we niet Kijken we toe met gesloten ogen…

pupillen Ze brengt het voorhanden Een plotseling smachten naar iets nooit eerder gevoeld Als licht in het duistere voorbestemd, exact zo bedoeld Het hart haar dichterbij smekend In een verliefdheid hardop sprekend Joelend als gillende gitaren Als het geraas van een storm denderend langs gevoelige snaren Met het doel vergrendeld in haar ogen…

in je haren speelt de adem van wind en weet jou als bijzonder kind je vleugelt en danst door je jeugd met ogen vol verhalen elk zonnestraaltje licht kiest jouw gezicht om lente verder op te schalen weer dartelt je lach op het zonnige strand omdat jij wint van je schaduw op zand…

het blijft stil dan een nors ik wil er niet over praten ze zwijgt weet dat dat hem haar zoon genoeg zegt er staan dikke tranen in haar ogen…

Speel je weer tikkertje met mijn gedachten Speel je weer verstopppertje in mijn hoofd Dat het mijn beurt is om naar je te smachten Als ik je dan weer gevonden heb Ik jou mijn hart en jij mij jouw hart belooft Ze zeggen wel Liefde is een spel Maar een spel speel je om te winnen En jou wil ik gewoon beminnen Eerder nog zal ik mezelf…

leg je maar neer bij mij en kijk naar boven in blauwe schemerhemel zie je een roze handschoen tot aan de elleboog zit een engel versnippert wolken in je ogen wil ik zien hoe gelukkig je bent dat er een meer in ligt met zachte rustige golven die soms wild bewegen daarin wil ‘k vissen op die zee eeuwig roeien een gevuld net in ’t water…