inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 4.497):

Zodra ik mijn ogen opsla

Zodra ik mijn ogen opsla
is het onzichtbare mij ontglipt
en begin ik te zien wat ik zie:
herinneringen aan wat ik zag
en ooit al zal zien. Door te zien
blijf ik mij herinneren;
en hoop ik dat ik besta.
Vooral als ik naar haar kijk
wanneer zij zo haar hand door
haar haar haalt, haar elleboog
steunend op haar knie, en zij
iets tegen mij zegt.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
uit de gedichten van Hans Faverey (1933-1990)

Schrijver: Hans Faverey
Inzender: A.M., 10 mei 2021


Geplaatst in de categorie: vriendschap

1.0 met 1371 stemmen aantal keer bekeken 121.543

Er zijn 9 reacties op deze inzending:

Naam:
cumsok
Datum:
12 mei 2021
ik snap zelf niet hoe dit over vriendschap gaat maar eerder over liefde maarja
Naam:
Frederik
Datum:
7 mei 2006
Subtiel, origineel en gewoon heel erg mooi
Naam:
lies
Datum:
9 september 2003
Email:
liesverpleegstertjehotmail.com
mooi gedicht, het zegt echt iets over vriendschap.
Naam:
popie
Datum:
20 april 2003
Email:
jelleyhotmail.com
ik vind dit wel een mooi gedicht maar een beetje ouderwets
als ik het een cijfer moest geven had ik een 7.5 gegeven!
Naam:
Lisa
Datum:
4 april 2003
Email:
lisa_1975hotmail.com
Heel Mooi!
Een 8 waard!
Naam:
Robbert
Datum:
3 april 2003
Email:
Dan hebben jullie niet echt smaak..
Ik geef het een 8!
Naam:
maud wilms
Datum:
31 maart 2003
Email:
maudje124hotmail.com
heel saai gedicht
Naam:
stephanie haen
Datum:
12 maart 2003
Email:
stephaniehaen77hotmail.com
ik vind het geen leuk gedicht
Naam:
TIESKE
Datum:
11 maart 2003
Email:
matthijsivomsn.com
heel mooi gedicht
prima

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)