1703 resultaten.
Stoere vrienden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
11 Over de tong gaan en begluurd
worden door de mooiste meisjes
is het voordeel van jongens
die zich lachend opwerken
ten koste van de bekommernis
van hun voormalige vrienden
die het verraad niet begrijpen
en zich terugtrekken
in gekwetst verlangen
naar de vroegere intimiteit
(Sommige binken overdrijven
hun stoerheid, ze schieten
hun…
De stormen zijn voorbij
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
44 De stormen zijn voorbij – het angstig jagen
van nood en drift, van zorg en pijn -
't Is warm op deze zomerdag, geen vragen,
gelukkig om jouw vriendschap zijn.
Een hond blaft in de verte, vogels fluiten
en 't zonlicht draagt wat vrede aan.
De kind’ren spelen zoals vroeger buiten
en buren blijven even staan.
‘'t Is alles heel eenvoudig heel…
In stilte gesmeekt
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
93 Je hebt me stil gekregen.
Dit is het moment dat ik iemand een knuffel geef.
Jouw hoofd rust op mijn schouder.
Tranen glijden door je haar.
Ik pak je gezicht vast.
Kijk je aan met doorgeweekte ogen.
Ik geef je een kus op je voorhoofd,
en leg mijn kin op jouw hoofd.
Kijkend naar boven,
smekend tot God.
Maar in stilte.
Pak mij.
Laat haar…
"Ik ben stervende"; maar we vierden het leven!!
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
200 We hadden elkander een tijd niet gezien
vrienden van oorsprong de 2e generatie
nu in de 4e het jaar 2025 van deze mannen
de jongste in z'n 60ste levensjaar
en de oudste op weg naar de 80
mijn verjaardag moest nog gevierd worden
die van mijn ingaande 74ste levensjaar, 12-2
maar aanslagen op het lichaam hadden huisgehouden
in onze vriendengroep…
Vriend van de onbekende
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
230 Waarom zou ik boos op jou zijn
we hebben niets meer dan onszelf
in ongeschreven woorden
onmisbare gesproken taal
troostend en zoekend
vriendschap, zielsverwantschap
en het zijn op zich geen wanen
omdat werkelijkheid anders toont
het begint bij de onuitputtelijke bron
op een plek tussen hemel en aarde
daar schat je alles op de juiste…
Vertrouweling
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
165 Het wortelen van onze vriendschap
kost de nodige moeite
nu de weg naar dichterbij
plaatsvindt via jouw hart
maar op het dromerige slingerpad
naar jouw vergeten niemandsland
verbindt zelfs mijn
meest eenzame stilte
de eenvoud van jouw dromen
met een nauwkeurige werkelijkheid
die ik met mijn beladen verleden
als onbestaanbaar had…
Onverschillig heelal
netgedicht
3.3 met 7 stemmen
132 De voorzichtige inschatting dat je mij
vanwege jouw vaak grenzeloze
grapjes doet denken aan een clown
komt niet voort uit onverschilligheid
ik ben een fan van de vrolijkheid
van komieken, ze geven het leven bravoure
en zorgen menigmaal voor lachsalvo's
perfecte echo's voor het ego
het is meer dat ik jouw verdriet
nu beter begrijp door jouw…
Heel even
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
234 Even mijn armen om je heen
even samen en niet alleen
even mijn warmte aan je geven
in dit rommelige leven
heel even samen knus
en op je wang heel zacht een kus…
blauwe Brinta
netgedicht
2.6 met 7 stemmen
189 de ongewisse tijd voordat hij verdwijnt
uit de gewraakte lichtvlekken
wil hij zijn tong voor ’t laatst branden
aan de verleden schoonheid
gedienstig zal hij ’t beëindigen
al blijft ‘t ver van zijn bed ‘n showelement
en de godverdomse grote bekken in de kerk
vallen verstandig stil
in ‘n oogwenk ‘n papaiea
fluisterend in haar oor
die hen…
Een omhelzing
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
195 Een uitwisseling van een omhelzing. Wat een prachtig gevoel van begrip geeft dat.…
O vriend, gij zijt mij morgenlicht
netgedicht
3.2 met 6 stemmen
253 O vriend, gij zijt mij morgenlicht,
dat blinkt op dauw en bloeme,
gelijk de zon, die zachtjes richt
haar stralen door de zoeme
van ’t leven, stil en wonderlijk,
waar gij mij zijt nabij,
en ’k wandel, stil en kindergelijk,
uw schaduw naast de mij.
Hoe zoet is ’t, in den avondstond,
te rusten aan uw zij,
te spreken zonder grootse mond,
maar…
Zal je dragen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
254 Warme wind blaast zachtjes door de haren,
heb vlinders zomaar op mijn hand.
Nee vandaag mag ik zeker niet klagen,
al mis ik wel het verre tropische strand.
Zolang mijn voeten me willen dragen,
loop ik nu alsmaar verder van huis.
Ik zal het jou ook steeds weer opnieuw vragen,
al blijf jij liever lekker thuis.
Kom laat ook jouw haren wapperen…
After Valentine
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
186 Ik mis m’n ring en ik mis soms jou
Maar een ring is een ding
En jij een warm mens
aan wie ik me warm in de kou
In wie ‘k me verkillen kan
als het te warm
Me rijk voelen kan
als ik arm
Jij die altijd verzint
voor een machine, auto,
vrouw of een kind
Die ‘k altijd kan appen
jij, achter ‘t stuur,
zelfs als jij aan ‘t zappen
terug apt…
Uit stille hoop verzonnen
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
263 Je brengt mijn schaduwkant naar de oevers
van de rivier, waar de hoofdstad
uit een spiegel drinkt
vol intieme handelingen
met een dronken volkszanger
op hoop van zegeningen
de beide longen in de wind
ogen naar de horizon
uit stille hoop verzonnen
dit is de nacht, hier is mijn dromenland.…
Vredesdromen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
178 Dromen wil ik over tijden
die slechts vrede brengen op aarde
wars van menselijk lijden
alleen voor ieders eigen waarde.
Nooit meer verschil in rang of stand
alleen vreindschap en vertrouwen
vijandschap bestrijden hand in hand
samen aan betere toekomst bouwen.
Een droom die ik wil verspreiden
over de wereld, over landen
een wereld vrij…
EEN MATROOS.
poëzie
3.0 met 26 stemmen
2.870 Een lichtmatroos: zijn donkre haren,
Zijn ogen bloeien, zijne wangen blozen.
Denk niet aan de duizenden lichtmatrozen,
Die jong en schoon als deze waren.
--------------------------------------
uit: Kwatrijnen (1924)…
Driftigheid
poëzie
3.9 met 16 stemmen
3.376 't Vluchtig woord, dat van de lippen
Af mocht glippen,
Wortelt niet in 't open hart.
Laat het vlieten, laat het schieten,
Dat de borst zich uit moog gieten,
En ontlasten van heur smart!
In één woordje, door de winden
Met hun adem weggespoeld,
Is de hevigheid van vrinden
In één oogwenk tijds verkoeld.
Maar, wanneer, met loerende…
stilte
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
517 waar licht komt
is stilte in mij
even niets
dan warmte
waar de weg gaat
kom jij op mijn pad
wellicht ooit
in mijn hart…
SLEDEVAART
poëzie
3.7 met 10 stemmen
1.796 Herinnering aan vrijdagmorgen,
28 dec. 1923
Dit is het laatst geluk geweest,
Dat u en mij op aard' verbindt:
Een sledevaart door sneeuw en wind,
En dit geluk gedenk ik 't meest.
Er was geen leven en geen tijd.
Onder een hemel van ivoor
Gleden wij stil de stilte door
Der smetteloze oneindigheid.
Peilde onze diepe veiligheid,
Aan…
Vriendschap
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen
723 Vriendschap is als geld, het komt en gaat, soms vind je
het zelfs op straat.
De waarde ervan is er ook zeker wel, maar dat weet je
waarschijnlijk al wel.
Het komt met geven en nemen, het lijkt wel alsof
ik dit aan mijn bank moet aangeven.
Soms is het niet tastbaar, maar voel je het wel,
ik steek het in mijn spaarpot, ik zie het dan later wel.…
Licht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
262 Er is genoeg licht
De zon schijnt onaflatend
maar alleen waar wij
hem binnen laten
Er is genoeg licht
om ons terug te brengen
tot mensen die uit
verwondering elkaar
weer kunnen vinden
Er is genoeg licht,
maar de gordijnen
zijn nog dicht…
Mussenvriend
netgedicht
4.0 met 8 stemmen
401 Laten we het eenvoudig houden
zeg je tegen haar, mussenvriend
nu de vriendschap liefde nodig heeft
omdat armoede om zich heen grijpt
en je nodigt haar uit
voor een verse kop thee
ze heeft haar pantoffels meegenomen
en een zak knapperige graankoekjes
in de tuin spelen de mussen
met de schaduw van de bomen
jullie praten over regen en wind…
Ik heb warme kleding en een paraplu!
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
439 We waren allebei clandestien ingestapt
in de ICE Internationaal naar Frankfurt
er was weer eens een trein uitgevallen
De trein bomvol, dus samen op de overloop
ik keek naar de vrouw met haar rode koffer
en dacht, voelde direct: zeker weten
'De somberheid gaat aan haar voorbij
die houdt zelfs van regen, storm en ijs'
Ik sprak haar aan met…
Vriendschap
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
449 Mijn vrienden zijn op afstand
dezelfden gebleven, voor mij
brengt terugblikken geen maren
vanzelfsprekend ‘doodgewoon’
ontsluiten ogen werkelijkheden
zonder ze te hoeven afvragen
en waar onze gedachten
aan blijvende vriendschappen
onaangedaan zijn gebleven
vind ook jij mijn vriend
een gestreeld hart.…
Wederkeer
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
391 Ik wil een zee zonder golven
En strooi rode bloemblaadjes
in een rimpelloze oceaan
Ik breng een ode aan het water waar
alle rusteloze rivieren in uitmonden
Om zich vol goede moed te herpakken
en slagregen en miezerbui te worden
in Noorwegen, stille sneeuw in Siberië
Bluswater in verhit Griekenland,
wijwater in een grote kathedraal
De…
[ Ik wil je graag zien ]
netgedicht
2.7 met 7 stemmen
298 Ik wil je graag zien,
dat is alles, je hoeft niet --
gezellig te zijn.…
[ Zij zoekt mij steeds op ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
310 Zij zoekt mij steeds op
om met me te praten, want --
ik ken haar leven.…
En als ..
netgedicht
2.8 met 5 stemmen
336 en als ik overlijd,
sluit dan eerst mijn ogen
voor het licht van de wereld
en kijk daarna dan eventjes
voorzichtig in mijn mond
want alles wat jij graag
nog had willen horen
maar ik niet durfde te zeggen,
ligt op het puntje van mijn tong…
Havenlicht
netgedicht
2.8 met 4 stemmen
313 We liepen op de dijk
Je wilde zwemmen
de laatste zomerdag
O, die betweterige weervoorspellers
en alles wat betweterig
Maar toen we ‘t wilde water zagen
besloten we te lopen tot de haven
De lisdodden wilde jij,
die moeilijk los te krijgen
Op ‘t havenhoofd dat volgegroeid,
met rozebottels,
de planken van de steiger los
daar, aan…
[ Ik hoef me voor hem ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
231 Ik hoef me voor hem
niet netjes aan te kleden --
hij is een huisvriend.…