inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 4.842):

Zonnehemel

Geronnen over mij en buitenshuis mij
ingesponnen, bloedgeile zon die nodig moet.
De man de vrouw en het tonggruis dat ons
verstommen doet. Bij het zwembad zoekt

een rug afkoeling. Dat blauw moet jou
te binnen zijn gevallen; je armen tillen
het oppervlak. Het water een krater
onder de gloed. Ik zie jouw buiging

over de rand. Ongemoeid zoek je
waar de handdoek is gelaten. Op
rafelende huid likken de doornen van het licht.
Loom druipt het fruit, de hitte veegt

de vloer met ons aan. Jouw schouder,
jouw oog, dat donkeren van een watervlek
op tafel. Mijn hand, maar iets dat me
weerhoudt. Er is een stralen

dat tussen ons in gaat staan.

----------------------------
uit: De bloedplek (2011)

Schrijver: Paul Demets
Inzender: Rd, 3 mei 2022


Geplaatst in de categorie: vriendschap

2.0 met 257 stemmen aantal keer bekeken 34.201

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)