Alle inzendingen over omgevallen

nu tellen wij de ringen in het hart van de omgevallen boom…

Ik mag het gevelde bos niet raken zoals de dij van een vrouw, de draken daar zijn sober en zoals het lijkt voor eeuwig ontrouw even dacht ik nog dat er hoop zou gloren een vluchtig verlichtend moment dat de liefde opnieuw werd geboren en dat ik alsnog word bemind nu gloort er slechts nog herfst in de sintel van mijn kruis en worden herinneringen…

In het park zag ik die, omgevallen en toch nog levende, kastanjeboom vol met kinderen, lachende, huilende schreeuwende, kinderen in zijn kroon, kinderboom met jouw geduld, mijn moeder ..en weet, er is bloesem op die omgevallen kinderboom, kinderbloesem, mijn moeder als kristallen belletjes in hemelse boomgaarden als veertjes uit de vleugels…

Dat komt door al die omgevallen bomen, Want reken maar dat dat behoorlijk scheelt…. De wijziging, die ik bij haar bespeur: Een flinke bos met hout nu voor de deur.…

Maar richt je op het heden, Hoeveel moeilijke tijden je hebt gehad, Hoe vaak je ook bent omgevallen. Probeer weer op te staan en dan zie je hoe sterker je weer omhoog gaat!…

Als een wankel standbeeld, nog net niet omgevallen, sta je daar. Dronken en vloekend op iedereen. Maar niemand wil het horen, je bent en blijft alleen. Ooit was het anders, dat is te lang gelee. Met een gewist geheugen zwalk je nu naar de plee.…

Bij ieder ongeluk, bij elke brand, Bij lekke banden en bij uitlaatknallen En elke boom die hier is omgevallen Gaat er sinds kort een rilling door het land. Wij vrezen immers nu met groten vreze: Het zou best een terreurdaad kunnen wezen.…

Den Haag, vrijdagochtend, -middag, -avond, -nacht, zaterdagochtend 19 en 20 februari 2010 Was het gebrek aan fatsoen, normen en waarden, daadkracht, kennis en dialoog, respect, wilskracht of gezag, neen het was ordinair en elementair gebrek aan slaap, slaap en slaap niet het kabinet is gevallen mannen en vrouwen zijn omgevallen…

Hoogtij van zomer tooit zich nu menshoge varens onder bomenschaduw omgevallen stammen takken, mos en grassen wandelaars slenteren over ’t zandpad de wolkenzon aait zachtjes… ‘t irreële sprookje van een thuisloos dromenbestaan.…

Soms is er een boom omgevallen in de achtertuin. Soms is het koud en donker. Maar thuiskomen is altijd thuiskomen. Terwijl je voorzichtig plaats neemt in de stoel die anders aanvoelt, laait het vuur op in het glas. De ziel beseft: het was een mooie reis. Dit was het doel.…

de boom reikt met zijn takken naar de hemel vragend om kracht   hij is oud en bezorgd om zijn bestaan   bomen om hem heen zijn omgevallen hij weet dat ook zijn tijd is gekomen   hij is moe zijn leven is geleefd    de boom reikt met zijn takken naar de hemel vragend om kracht   kracht om het onvermijdelijke te accepteren   ik voel…

ik houd van sarcasme ik houd van passende woorden ik houd van omcirkelen zoals te proeven in woorden als: - van ons heengegaan dankbaar beter zo korte ziekte vredig - de jas van mijn vader de jas van mijn vader hing nog maanden aan de klink van de deur hoe lang ijlt een mensenleven na hoe lang dult men uitstel aan de voldongenheid van…

kom schuilen onder het bladerdak loop met mij het schaduw pad weg van het helle licht dat genadeloos je zorg en pijn beschijnt een kleine pauze op een omgevallen boom samen praten zonder schroom in delen vallen lasten van je schouders die doodmoe van het dragen zijn met een gestrekte rug weer terug in het licht waar de zon schijnt…

hij reflecteerde geen oeverloze mantra’s waarop ik vroeger al mijn hoop had gezet in eindeloos herhalen dacht ik de toekomst te bepalen door rustig mijn eigen weg te gaan maar stilte kwam oorverdovend binnen met een carrousel van ongekende mogelijkheden ik heb nu mijn dief meer lief dan het perspectief van vrijheid door alle omgevallen…

De tap was uitgewoond, de krukken omgevallen. De vloer versleten, net als ieders stembanden. Sigaretten lagen uitgedoofd en klef in de asbakken. De muziek was verstomd, er klonk alleen nog gestommel en gestamel. Met verdwaasde blikken en vermoeide ogen werd er rondgekeken.…

Rolande huilt de reus is omgevallen 'érable' is zijn naam in bomenrijk een panorama is voorgoed veranderd meer 'ciel' dat wel Rolande huilt ik troost haar, maak ons koffie Roger, Rolande, ik wij zitten om de tafel en praten zacht het voelt alsof wij in de aula zitten met na de dienst de koffie en de cake de bomengeest vliegt weg…

Het dichterlijke schuim werd door de holle klop verwezen naar de omgevallen zolders van een huis in zacht mineur Nee - de koning was er niet en zelfs de hofnar was verdwenen en de ophaalbrug stond dagenlang omhoog in somberkleur Van de gracht dampte een lucht die zelfs de hemel deed verstenen meer dan eens een schijngestalte die verscheen…

je hebt mijn kust geschilderd op een Wad - papieren doek dat grenst aan schoonheid en het besef dat de waarde van de verf in de hand ligt van de meester toch zijn de kusten die ik niet ken schoner en eerlijker van aard met ongerijmde wallen zand die wuiven en stuiven bij een telkens omgevallen wind maar mijn verlangen kent slechts…

Dit is geen vliegende verkoudheid dit is de gewone dingen doen in een gekantelde wereld op zere knieën kruipen over de scherpe rondjes in het metaal van een omgevallen wenteltrap Houd vol, houd vol, rust uit in een hoekje van de bocht tot de angst weer van mij houdt tot mijn oren weer sporen met wat ik zie en voel in de storm van mijn…

Door openingen hoog in de halfverzonken gang valt licht op ruwe steen en omgevallen beelden. Resten stucwerk hier en daar vertellen met gebarsten stem: "dit was een keizershuis, met alle bouwvallen rondom in 't weidse heuvelland".…

We liepen langs een sloot met veel omgevallen takken van wilg, kornoelje.…

wezenloze gestrekte gestalten uitgeteld in omgevallen kracht stapel van stil wachtende stammen liggend in een houten gareel doorgesneden woudreuzen huilend in druipende hars houten wachters langs de bosrand gestapeld in lange rijen toekomstige planken of masten geschapen voor het scheppende takken ontbindend in de rottende aarde…

In de krant leest zij dat het over is er staan her en der wat omgevallen letters net of het er niet meer toe doet zo eventjes tussen leven en dood nogmaals proeft ze het zoete sap van perziken ruikt de geur van zonnebrand voelt weer de korreltjes tussen toch gesloten vingers die langzaam schelpen proberen te verstoppen terwijl…

Nadat ze alles - dachten ze - van ons hadden afgepakt waren ze verbijsterd dat we lachten toen er door zo'n omgevallen boekenkast werd opgemerkt, dat het erop leek, dat we ons hele leven voor niets hadden gewerkt. Gewerkt? Voor niets? Ons hele leven? In onze filosofie is niets niet niets.…

Je staat er maar van jaar tot jaar achtermuur omgevallen half ingestort het dak dakpannen hangen balanceren zwak op losse latten de fut is eruit kozijnen verveloos al een hele poos ramen vuil en onbewoond en binnen zag ik stofrommel en veel spinrag ooit een stoere boerderij nu een somber wrak wie gaat je opknappen maakt een nieuw dak…

willen sterven ook niet voor iets meer Niets zou het water donkerder kleuren dan vermeende onschuld Het water was van iedereen al proefde men pas na jaren de ingedikte bitterheid van verloren angst de betekenis van buitensporigheid waarin onschuldigen bestonden keer op keer Verlies U zelf niet in de verontwaardiging om een paar omgevallen…

Spuit elf spoedt onverwijld zich naar de plaats Delict waar 't sinds een uur behoorlijk fikt Een vlammenzee, door 'n omgevallen kaars... Ik zei tegen de juf van één één twee Neem drie vier vijf zes zeven slangen mee En ook spuit elf, betracht tenminste spoed Doch waak voor overijling - da's niet goed!...…

Wolkje aait zachtjes ‘t ideële levens sprookje een thuisloos dromen bestaan wanneer jij afstand in stilte kan overbruggen is jouw zwijgen tijdloos hoogtij van zomer tooit zich nu mens hoge varens onder bomen schaduw omgevallen stammen, takken mos, bosgrond en grassen strijden tegen droogte in luwte wandelaars slenteren over ’t…

Die slaperige zomerdijken zijn omgevallen regenbogen Tien ranke populieren reiken als middeleeuwse kathedralen. en kraaienzang gaat bijna lijken op het gekweel van nachtegalen. Tenslot laat ik zelfs luchtkastelen als engelen ter aarde dalen en uit miljoenen honingkelen ontsnappen blanco madrigalen.…

Je staat verstelt dat dit beeld nog te bewonderen is Als je verneemt dat het is omgevallen verbaast het je niet, want zijn scheefstand is voor het oog kritiek. Een kleine beving of anderszins lijkt voldoende. Maar er is ook een paralel met wat ons mensen bezighoudt: Een goede afloop, behoud van, iets bereiken of verkrijgen enz.…