Alle inzendingen over omhelzing

vriendschap het is als een omhelzing, een omhelzing voor de woorden, die je zeggen, ik zal er altijd voor je zijn. de woorden die je toefluisteren, dat je de enige bent, en niemand anders zo bijzonder is dan jij!…

zekerheden zal ik altijd wantrouwen onzekerheden wil ik het mee uithouden leven is dan een levenslang waagstuk in het omhelzen van liefde en geluk…

haastige voeten reppen zich huiswaarts thuiskomen voelt als warme armen om je heen in een welkome omhelzing…

Zij vinden elkaar in de finishing touch van van de omhelzing.…

Waarom woorden Als ik je kan omhelzen Waarom woorden Als ik je kan zien Waarom woorden Als ik je met een glimlach Kan vertellen hoeveel ik om je geef…

Nimmer zal ik jou omhelzen en ik maal er niet om. Waren er van jou maar twee.…

zonder te kloppen loop ik ongestoord al jouw gedichten binnen letters omhelzen wentelen me in warmte ik voel me welkom…

jouw stem is mijn adem een omhelzing een streling door vruchtbare winden jouw aanraking een warme bezwangering van vurige liefde…

Er loopt een poes door mijn stilte het is een kleurrijke poes vol met heimwee droomgeluiden ze komt op mijn schoot zitten om de stilte te omhelzen.…

Geschrokken van zoveel naaktheid - ze had de bomen nog nooit zonder bladeren gezien – geurden alle gedachten naar strijd was het leven wankel, onzeker en alles misschien Struikelend over verdroogde dromen aan haar flanken de ruïnes van huis en haard de omhelzing waar ze nooit los van zal komen de wijdse leegte waar ze nu in staart Ze heeft…

In de fonkeling van de nacht twee verwarmde zielen door een omhelzing van pracht, smeltend door de knieen. In de fonkeling van de nacht toen we passioneel verwikkeld lagen, die mooie dinsdagnacht overspoelde mij een gloed van welbehagen.…

in deze zalige omhelzing het voelt zo goed, vertrouwd en stil deze ultieme bevrijding is wat ik altijd wil.…

Ik dwaal door een tuin vol steppen en kuilen waar het fijne stof regeert over de pest en etterbuilen al het groen en pril geweerd gortdroog en veel erosiebruin Ik volg de sporen van de bron ooit de zekere oorsprong van omhelzing en minnekozen waar de aarde ooit bezong de toverpracht van lila rozen altijd de glimlach overwon Ik voel de…

Liefde is alleen elkander droef verdragen Als vrouw en man: Twee vijanden die toch elkander schragen Zo nu en dan, En, daar God voor hun wanhoop en hun vragen Geen heul, geen antwoord heeft, Soms naar de eeuwigheid de zweefvlucht wagen Die een omhelzing geeft.…

Zij waren liefst bijeen onder het koele linnen Der ruwe lakens over de brede sponde Zo dat zij omhelzende zich nog in een Tweevoudig gewaad, een legertent bevonden. Door de gordijnen woei dan de avond binnen, Een zachtzwoele die goedvond dat zij zich vonden, Maar eindelijk koel werd en week.…

Toch: nog eenmaal wil ik je omhelzen voordat jouw huid de kilte krijgt van de oneindigheid. De klokken klinken dagen als uren.…

pap soms wil ik dat je me kon omhelzen en niet dat je ver weg boven mij hangt. ik hou nog steeds heel veel van je Dikke kus. Je Kleine meid.…

Ik moet niet achter iets aanhollen, Maar omhelzen wat naar me toekomt.…

M’n armen zijn te kort als ik alles wil omhelzen alle bomen van het verre bos de geuren van het gemaaide gras de glinstering van de stromende beek de witte wolken drijvend in de blauwe lucht het edelhert, met zijn trotse blik in d’ogen het mos liggend aan de voet van de eik muis knabbelend aan een beukenoot wuivend riet, de wortels kletsnat…

Storm Als het buiten stormt En het binnen donker is Verstop ik me het liefst Om de wind niet te voelen En de regen niet te zien Mijn handen dichtgeknepen En met ogen als onweer Staar ik nergens naar Om niet te merken Dat de storm harder raast Plots verandert het weer En de donkere wolk breekt Een lichte warme gloed Indringend en…

Wolken zijn soms ondoordringbaar blijven juist hangen om je hoofd pas als vanuit eigen stilte de wind langzaam aanzwelt volgt er weer ruimte voor zicht op zicht ondertussen hou elkaar maar vast als wolken de zon versperren in het donker van de uren is elk sprankje een helpende hand…

Ik schrijf, en deel rond: vrouwenarmen versperren haast mijn luchtwegen.…

Oftewel Ommie en Huibert Zijn vrouw had hem een zoon gebaard Moest dat bekopen met de dood Hij heeft de oorlog toen verklaard Aan 't kind dat hij boos buitensloot De rijke herenboer vond Jans Een lieve, sterke boerenmeid Bereid om ritme en balans Te brengen in een zware tijd Twee kleintjes telde het gezin Zij, meid voor dag en nacht…

Ik weet niet wie ik ben geworden zonder de warmbloedige omhelzing van mijn moeder. Die omhelzing laat ze nimmer meer los zolang ik haar kind blijf. Ze is de grote bloem in de verte. Waar ik nooit werkelijk bij geraak. Daarvoor is ze te groot. Oh eeuwige opbeurende omhelzing.…

Wederzijds zoeken van tranen naar échte troost zachte omhelzing In verbondenheid vloeit enge hopeloosheid zóveel sneller weg…

Als jij me vasthoudt Koele, zachte omhelzing Baadt deze wereld Plotseling in hemels licht Dat zon en maan zacht rusten…

toen ik het zat was dat iedere weg tot de hel leidde groef ik diep in mezelf totdat ik de kracht vond om hem te omhelzen ging hij in rook op…

Zand sijpelt tussen tenen stenen worstelen doorheen klank rijke woorden omhelzen de kunst om tarwe met aren toe te dekken. Omhelzing tussen verlegen vijver bewoners spitsen hun sprieten genieten van het lenteatoom anemoon van toon en tekens.…

Zo jong Je broze afscheid Een witte vlek Op de keukentafel Zo jong De omhelzing Van je dierbaren Niet gevoeld Zo jong Een dans macabre Op de thermiek Van spijt…

Stilte kan mij ineens omhelzen ik wil het ook niet ontwijken het voelt als een aangenaam samenzijn Laat mij als een vlinder zijn die de stilte zoekt en zich even terugtrekt in zijn veilige cocon.…