87 resultaten.
Zomers ontladen
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 53 lange benen
dansten warmte
omhuld maar de
passen muziek en
het scenario
klonken koel
straalden een
niet comfortabel
gevoel van
balans uit
het onverwacht
zomers ontladen
viel niet bij
iedereen in
goede aarde
voor een weers-
omslag neemt
ieder zijn tijd
om 4 uur donderde
bliksem voorzienigheid…
Zijn lichtend gezicht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 143 heb de wolken zien kleuren
tot een buiig geheel
de frontale wind zette hen
het mes op de keel
de zomer school
achter sluiers met regen
frivool doken nog vogels
de omslag hield ze niet tegen
het zwart is verwaaid
tot het rafelige wit
zij geven oplossend de zon
weer zijn lichtend gezicht…
Een ongewenste last
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 147 ik heb model gestaan
voor het bestaan
eerst naturel
een onbeschreven blad
dat later inhoud
en omslag nodig had
alles is al aangemeten
gegoten heeft het nooit gezeten
voelde als een ongewenste last
op zeldzame momenten
ben ik het even zat
leg alles van me af
ervaar in spiegelbeeld
wat mijn geboorte heeft gegeven
een huid die feilloos…
lichtsporen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 90 we lopen heen en
weer tussen heden
en verleden in deze
heldere zomernacht
een reservoir vol
vallende sterren
kosmische strohalmen
voor wie niet
kiezen kan
onze dagdromen
onbeduidend in
plaats en tijd
hangen aan een
ijle draad in
de windstille lucht
op onnadrukkelijke
afstand van de omslag
naar pijnlijk verlangen…
Oud vlees
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 546 De nachten kouder worden
in de omslag van het jaargetij
De hitte waarover we morden
kwam, ging, en is voorbij
Met jou bestijg ik steile treden
zonder jou had ik die gemeden
wij dragen elkaar met ons mee
in een cirkel zonder doorsnee
Bij het klimmen van de jaren
lijkt het lichter van bestaan
het lichaam meer een last
die ons beweegt…
Coverstory
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 272 Op de omslag van het magazine
een meisje van een jaar of zes
misschien oogverblindend wit
jurkje blote schone voetjes
handjes zonder zwarte nagel-
randjes een idylle
Stevig in de zandbak staan
twee onbedekte beentjes
teentjes die bewegen modde-
rige vingertjes vol leven
echt een plaatje…
Sprookjesboek......
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 123 Hier loop je
door straatjes
paadjes
uit een sprookjesboek
Je wandelt
met je ogen
over de omslag
door ongekende bladzijden
waarin kleuren
en geuren
als lente met zomer
hand in hand gaan
Dat ze je
versteld
doen staan:
de huisjes, daken
schoorstenen en
de klimrozen
die niet ophouden
met klimmen
door 'de tijden
van toen…
Vlinderwindekind
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 165 hier kom ik je tegen
tussen letters en dichtersdromen
een vlinder in de zomerstorm
je draagt een mantel van liefde
als een fladderlichte omslag
gerangschikt in een aardse vorm
ik zou met je op willen vliegen
het draagvlak verdelen
sierlijk, soepel, onkreukbaar zweven
schrifttekens rusten op de wind
dwarrelen naar de aarde
daar raak…
Fantasia e sonata
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.234 Tussen harde omslagen
liggen Mozarts sonaten.
Ik sla ze op en kijk
in een heelal met zwarte gaten.
Nu zou ik willen spelen,
branden, verdampen tot muziek.
Hoe ook mijn energie
de toetsen ranselt:
Mozart,
je naam is nacht,
geen licht komt gloren.
Mozart,
je maan is zwart
en stil.…
Een ongelezen boek
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 139 ik weet geen wereld
voel me altijd zoek
heb vreemde gezichten
in een hoek op de omslag
van een ongelezen boek
beweeg in jacht
bejaag met souplesse
ga op pad als
stemmen mij bevelen
dwingend zonder vraag
denken kan ik niet
in het geroezemoes
van twisten die in
spanningen gaan gisten
dan barst ik hysterisch uit
zie mezelf vliegen…
Wilmink en het gemis
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 458 op de omslag van de bloemlezing
'het kind is de vader van de man'
prijkt een foto van de dichter Wilmink
ooit geschoten door Hans Vermeulen
Wilmink in een kek suede jack
in de bloei van zijn leven
zo ook de kracht van de bundel
liedjes gedichten en vertalingen
persoonlijk lees ik de bundel
nog altijd met veel genoegen
maar tóch kan…
De opschik modieus
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 874 de voet in bloem vermomd
de opschik modieus
ballen sfeervol bruin
en zilver blinkend
er is geen stille nacht
tv programma's pieken en aan
drie koningen wordt niet gedacht
de stal heeft afgedaan
de schaapjes worden niet geteld
zijn al geveld voor andere feesten
toch zal ooit het kind
zijn vredesboodschap geven
het kruis gaat deze omslag…
Aan mijn lief
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 1.511 Ik zou me zo graag
Gebonden willen weten
In jouw omslag
Niet als notities op een schouw
Of als brieven in een la
Zelfs niet als de bladzijden
Van een paperback
Die zo gemakkelijk los
En dus verloren kunnen raken
Maar gebonden, jij en ik
Voor ik mezelf verliezen zal
Uit droefenis om jou
Daarom wil ik bij je zijn
Om te voorkomen dat…
Uitgekleed en ontdaan
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 901 Uitgekleed en ontdaan
Een ouder wordende geest;
iedere hamerslag van het lot
bracht hem dichter aan de rand
van zijn bestaan;ongemerkt
wat afwezig,soms gemakkelijk
leunend op zoek naar geborgenheid:
wereldvreemd,grenzeloos als water
kwam de eerste omslag,herkenbaar
afwezig:verlammende gedachten
probeerden zijn zucht naar vrijheid
aan…
meisje in de zon
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 97 zomers klokt de taille van haar rok
op lome tast golft de omslag
zonnige taf
de rechte rug is rustplaats
voor het lange haar
ze voert een hondje aan de lijn
als nietig tegenwicht van wat
deze zomer is
ze gaat door naar de zon
de enkels vlechten op
het keerpunt van de rok
een tip wit secuur
ze loopt zeker licht
alsof ze beschikt…
Dandy
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 531 zijn net gekapte haren
verwaaien op de boulevard
kuierend met verlangens
in oogstrelende wellust
in een flannel kostuum
in verschillende kleurnuances
de pantalon had smalle pijpen
met omslag
verfijnde schoonheid
liefdesdorst oneindig
koesterend eigen lijf en leven
volledig mens in optima forma
hij omhelst het leven in ijdeltuiterij…
Boek
gedicht
3.0 met 32 stemmen 12.267 Het was een heel dik boek,
dat in een zwarte omslag
als een baksteen op de hoek
van de schoorsteenmantel lag.
Het bindwerk was versleten,
de rug van leesgenot gekromd,
de bladen vet van 't vette eten.…
Intens geluk
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 188 ik wist je in ontplooien
adembenemend mooi
het vergezicht met bergen
dalen groen na warme dooi
surfte snel en kon
je bijna raken in
groenblauwe golven die
de hoogste omslag maakten
voelde de hitte
van je inwendig vuur
wist de grootsheid in erupties
aan je voet de stralende natuur
zag je onder mij verglijden
daalde langzaam door de…
Eender
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 65 je was me voor
het gras groeit zijn tijd
zand rust onder stenen
niets is vatbaar
voor herhaling, bewaring
van het enige
alle dagen achtereen
tussen zon en avond
langs vallende sterren
woorden uit de mond
ontdaan, verenigd in twijfel
de omslag van een boek
we keren ons tegemoet
treffen halverwege
stuiten op verzet
onteigenen…
Tegen beter weten in
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.126 Morgen zal ik van je houden
Vandaag doe ik nog rot
Morgen komt er weer vertrouwen
De ganse dag geen mot
Ik zal dan laten zien
Hoe mooi ik eigenlijk ben
Het tegendeel bewijzen
Mezelf dan haast niet meer herken
Morgen mag je hopen
Op een omslag, permanent
Je beseft wat je hebt lopen
Hoe je mazzelt met zo´n vent
Een man van weinig woorden…
Het koude staal
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 201 weer was er
die omslag in je stem
na het stilstaan van de tijd
jij ging jezelf voorbij
wilde terug de warmte in
maar de messen waren geslepen
het koude staal
sneed in scherpzinnigheid
de vriendschapsbanden door
legde waarheid bloot
van wankele pijlers
waarop het samen rustte
relaties stierven
door de kou die nodeloos
naar binnen…
Forensen
gedicht
3.0 met 3 stemmen 3.695 de zon als Superman
uit zijn overhemd breken
Nog even en
hij jaagt tussen de einders
van het laagland
met honderden reizigers
naar een eindpunt
Wat beweegt hen
Wat laten ze achter
Wie was de man
die door gloeiende wolken
de zon zag
---------------------------------------------
Uit: 'Dit is hoe een storm ontstaat', 2013
Het omslag…
Clichecaster
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 538 het is me op gaan vallen dat
wanneer een pruleet, amauteur
een tijdje meedraait in `t gezeur
`t veelal een eender toontje vat
eerst raakt het ietwat overstuur
en neemt geen opmerking voor lief
verloren gaat het schrijfgerief
de lol wordt lul, plezier, pleezuur
dan volgt de omslag naar `t gezeik
waar hij/zij eerst fel tegen was
waar het…
Ook in je stem
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 88 je scherpte aan
het glad en rond
bleef steeds meer staan
ook in je stem
liet jij de hoge
tonen iets meer vrij
je gebaarde sneller
in vaak ongedurig zijn
jouw haast voelde niet fijn
tot jij mij sneed
met je onzekerheid
wij waren samen kwijt
toch zijn wij
teruggegaan op zoek
naar waar het is ontstaan
de omslag waarin rust
door…
wij kleine wereld
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 382 de living hier ligt er glanzend bij
de laatste enveloppe op de kast
morgen een andere familie
ter onderhoud, de uitgewezen papieren
worden eventueel nagestuurd in
een officiële witte omslag,
- ze wisten het niet…
Een onkreukbaar geschenk
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.005 *Voor een vriend*
bij jou mag ik
weifelen, twijfelen
jij kent, bent het deelbare
in een woord, een gebaar
de bladzij uit een boek
van vele levensvragen
de kromme letters op regels
die we samen dragen
jij bent een geschenk
kleurig als de omslag
de band van vele delen
gespeld door een lach
de titel geponst
met een laagje goud…
Westwaarts
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 289 Zomaar een zondag
zonder eigenheid, ergens verloren
de vochtige lucht, als mistig verdriet kan niet bekoren,
vadsig denk ik aan een bericht onder omslag.
Even wazig als het weer, kleuren
in besluiteloosheid en twijfel:
verzenden of verscheuren
het commando verschaft enkel hartzeer.…
lijnen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 197 De kunstenaar doorbreekt de regels,
net een gesloten omslag met zegels.
Je breekt die toch ook om te zien wat erin zit
wie de regels doorbreekt heeft pit.
Je uit je met hart en ziel.
Jij besluit wat kunst is.
Laat de anderen maar bezinnen
Het is de kunstenaar die zijn borstel hanteert.
Hij is het die deze techniek waardeert.…
Geverfd door de wol
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 98 lijken net niet echt
zij dissoneren in
hun valsheid naar elkaar
weven met invallend licht
een meer dimensionaal gezicht
dat mij toeschreeuwt
om meteen te stoppen
met het openen van de hel
het weefgetouw trekt aan de bel
ik heb kinderen zien spinnen
de fabrieken overvol
wist heel diep van binnen
hun jeugd geverfd door de wol
de omslag…
Open
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 209 Zonder herfstkleuren
valt niet te leven
herfst sluit haar boek
de omslag wordt je
door 'n windvlaag....
uit beide handen gerukt.…