248 resultaten.
Asbak
gedicht
4.0 met 4 stemmen 2.206 De sigaret plakt aan zijn onderlip,
hij knijpt zijn ogen bijna dicht,
deelt kaarten uit: een nieuwe ronde.
Je ziet een klein, oranje vuur
dat in zijn mond wil kruipen, lijkt het.
Hij zwijgt. Rook langs zijn neus en voorhoofd.
En dan opeens zijn linkerhand,
smijtend: een troef op tafel.
De stompen van zijn bolknaks, groot,
die onder duimen…
Ontwikkelingsland van de vrijheid
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 88 De Verenigde Staten
land van sofisten
land van 'vrijheid en vooruitgang'
land van ultieme ironie
Waar de wapenlobby
het land in een houdgreep houdt
en waar hun groots bejubelde vrijheid
steeds meer onschuldige levens vraagt
Ontwikkelingsland van de vrijheid
Met een falend rechtssysteem
waarin met handjeklap wordt onderhandeld
wat je straf…
NOTRE DAME DE VALDEUR
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 528 ik leun
nog wel gestrekt
tegen de zware penant
strak gelijk de muur zicht rekt
van onder naar de top
zo ver ik kan zien de bovenkant
als gemetseld voel ik mij
opgenomen in het verleden
denk aan de gespierde bouwers
die immer meer
de hoogte bereden
zelfs mijn geest
aanvankelijk aards gericht
geeft stilaan te kennen
deze plek…
Bovenmatige overspanning
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 144 Het ravijn van wijkende wanden
heeft de vlakke kalmte scherp verstoord.
Leegte is voor zwaartekracht gezwicht
en eindigheid is in grenzen verwoord.
Bruggen verbuigen contouren van gewicht,
zij overspannen ijle massa’s lucht.
De spanning tussen hier en overkant
is een bries die zachtjes zucht
over zwelgende diepte voorbij de rand.…
Ontzag
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 268 Waxinelichtjes uitgedoofd
avond van die ene dag
ik krijg de kip niet uit mijn hoofd
die nog in het vriesvak lag
pianosleutel omgedraaid
pingelen met stukje Bach
in jouw gedachten gras gemaaid
onder een gestreken vlag
te doen wat ik je heb beloofd
stuit nog op te veel ontzag
ik krijg de kip niet uit mijn hoofd
die nog in het vriesvak lag…
ontzagbaar
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 767 Doen we
Geen punt
Terwijl die mensen
over de echte kwesties
waar het leven om draait,
zeggen: boeit me niet
Daar heb ik geen woorden voor
Of eigenlijk maar één:
ontzagbaar…
Over ontzag
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 189 Bij ontzag
Schiet ik altijd in de lach.
Want ik verwacht
Dan enkel macht,
In plaats van gezag.
U weet misschien,
Het is ook de verleden tijd van ontzien.…
Over pastales
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 228 Het zijn vaak de kleine dingen,
die later bewondering afdwingen
en veel effect sorteren.
Ik kreeg nooit pastales,
Wel in Aristoteles.…
Dommer dan dom
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 220 Als jij, domkop,
niet eens snapt, dat jij
ontzettend dom naar buiten komt;
ben jij,
dom.
Als je, begrijpt, jouw perversiteit,
als intelligentie verstaat
laat ik je in de waarde,
dommer dan dom.…
S-dag
snelsonnet
2.0 met 12 stemmen 973 Een ruikertje of een delicatesse
Een live-album cadeau van Lynyrd Skynyrd
De baas wordt vaak aan deze dag herinnerd
Door zijn eigenste secretaresse
Want al is het dan vandaag opnieuw dé dag
Een beetje prijzengeld afdwingen mag…
Larger than live
snelsonnet
4.0 met 3 stemmen 225 Tel je zegeningen
(Hoe zelden ze ook live-verslag afdwingen)…
Het onbeschrijfelijke
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 141 hoe zouden wij innerlijke rust
kunnen afdwingen door
rederneringen van het verstand?
een toegeknepen vuist kan
evenmin water vasthouden
het sijpelt door de vingers
vogel en vlinder behoren
toe aan hun element
met eigen vleugelslag
ogen sluiten voor geruis
van de kwakende wereld
vraagt om stille inkeer…
Bevestiging
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 355 Een mens kan haar of zijn lot
niet afdwingen.
Hij of zij kan het enkel
dienstbaar volgen.
Ik weet dat wat ik schrijf
alleen vanuit mij komt; anders kon ik
het niet zó schrijven.
Ik weet ook, dat ik altijd op jou bouw:
in stilte en spreken.
Daarom heb ik mijn geluk en glans behouden!
Wat er ook komt.…
Herfst
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 351 Rood oranje goud
ligt de herfst aan mijn voeten
en ademt ontzag…
een doorschoten schaduw
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 319 het was wel zo
dacht ik even
toen de hal
die ik betrad,
gerand door
schaduw en
zonlicht schreeuwend
door een vierkant venster,
mij overmeesterde
ik stapte
in een wereld
anders dan buiten
niet wetend wat ook
te verwachten
een stenen gebogen hemeldak
en plavuis
in Jugendstill
als grond
van een gevulde leegte
het stilteorgel…
Ontzag voor de kracht van liefde
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 427 In een zuivere wereld kan ik leven.
Vrij in voelen, vrij van denken om overvloedig in liefde te geven.
Onthechting voelt aan als vrijheid en verlichting ineen.
Meer en groter als mijn persoonlijkheid in heelheid ben ik al-één.
Helderzien van gewaarzijn in deze volmaakte zorgeloosheid.
Niveau van de geest waarop het antwoord op iedere vraag bekend…
Zandkorrels
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 139 Zandkorrels de mensen, nietig, mieren
Holderdebolder, haastig, want straks dood
Wezens door elkaar sterk uitvergroot
Bovenaan de keten van de dieren
Staat de mens te vloeken en te tieren
Altijd immers wacht hem Charon’s boot
Zandkorrels de mensen, nietig, mieren
Trachtend om zichzelf wat te plezieren
Vechtend voor hun dagelijkse brood
Zoekend…
Raamprostitutie, man van lichte zeden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 raam
als een prostitue op de Amsterdamse wallen
laat al het buitenlicht op mij vallen
ik hou van de oogverblindende zon
als het licht me teveel wordt draag ik
een donkere zonnebril op sterkte
want ik wil vooral werken, doorwerken
en lekker naar buiten kijken, staren en
doorleven in het levenslicht mij gegund
je kunt het natuurlijk ook wat afdwingen…
Met eerbied en ontzag
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 46 O God mijn Heer
Mijn enige gids ten leven
Met eerbied en ontzag
Gedenk ik U nu en op
Hemelvaartsdag…
Vol ontzag
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 305 vernielzuchtig, compleet opengereten
Slagregens slaan de oevers aan gort
Hemelse toorn in volle kracht uitgestort
Daken worden gelicht, bomen geveld
door het voortrazend natuurgeweld
Al wat leeft heeft naarstig dekking gezocht
om te ontkomen aan zijn moordende tocht
Na de storm, een grote ravage, alles vernield
heb ik toch heel even, vol ontzag…
Droom Doos
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 411 Toekomst bloem,
vol ontzag,
in bellenblaas,
de pseudo-lach,
Poreus en kaal,
dit houten paneel,
een gedroomde doos,
mijn luchtkasteel.…
Slagschaduw
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 339 Hun moeder droeg haar zwijgen
tot aan de grafrand toe,
dat voel je
ook al hoor je niets,
dat zie je
aan de nooit gestelde vragen
die op de rand
de afgrond openbreken,
de afgematte mens
afdwingen uit te spreken.
Ach mevroi,
u moest eens weten.…
De Normandische kust
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.664 Kerkhoven, die respekt, sereniteit
afdwingen,
om stil van te worden.
De Normandische kust.....
kuieren langs visserhaventjes,
lekkerbekken van een fruits de mer
met een glaasje witte wijn.
Positieve energie ingeademd
om dan terug te keren
in de dagelijkse realiteit.…
Over de dagvlinder.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 372 Ik heb veel ontzag
Voor zo’n vlinder voor een dag.
Slechts een kort leven
Is dit dier gegeven,
Maar een kort gelach.
Ik hoop op langer plezier
Met mijn week-dier.…
Ik ben muziek
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 127 voorspelbaar
middelmatigheid
Wat ben ik
dankbaar
dat
ik
de deur ken naar
mijn dubbelleven
mijn parallelle leven
Een leven doordrenkt met passie
overgave
bombastisch
instinctief
een leven waarin ik exponentieel leef
uitvergroot
als een lyrische drugstrip
een uitroepteken
de moeiteloosheid
waarmee woorden
klanken
ritmes
afdwingen…
elf september 2001
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 120 Maar daarna was er ook ontzag
voor deze daad
en fascinatie voor een kwaad
dat ons met schoonheid sloeg
en gratie.…
lof der traagheid (voor H.H.)
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 296 ramen valt het licht
op twee rode uien en een kruik
met een mesje krabt hij een laagje van de verf weg
de poes op een keukenstoel tilt traag één ooglid op
hij struint wat door de tuin en kijkt
naar een boom, de gevel, de lucht
de zintuigen geopend als brede deuren
hij onderzoekt intens de dingen
het gunstige ogenblik laat zich niet afdwingen…
Droef vers
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 787 Zelfs de regenboog
maakte me zo bang
dat ik mijn hoofd boog
Het was te mooi wat ik daar zag
en dat verdrietelijkte mijn dag
want ik voelde namelijk geen ontzag
Waar vind ik de
Verwondering, Bewondering
Waar heb ik het toch gelaten......…
Bart & Theo
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 44 - Theo Maassen
En onze 'snelsonnetter'
Theo Danes
Voor jullie dus respect, niets
dan ontzag
En veel genoegen bij
het dichtplezier
Op 't Amersfoortse podiumplankier!…
Schoonheid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 454 Als zware deken
hangt geluidloos de nacht
wikkelt stille vormen
in haar ravenzwarte vacht
Myriaden sterren
kristallen van licht
maken de hemelboog
een goddelijk gezicht
Het meer bespeelt de volle maan
het spiegelbeeld kraakt
rimpels in haar zilver
als water haar raakt
Lopend in de nacht
één met zoveel luister
mijn blik reikt omhoog…