1500 resultaten.
Samen Naar Later
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 129 we hadden vele fijne jaren samen
maar de alles smeltende zon
en het woest stromende rivierwater
was waaraan ook wij niet ontkwamen
we gaven elkaar korte namen
en toen na jaren kwam je mij weer
tegen in een miezerige regen
wie er van ons begon weet ik niet meer
zij brak onverwacht het wolkendek
die lieflijk warme ons omarmende zon
en bescheen…
Laatste strohalm
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 46 Voorafgaande aan
het bijzondere moment
dat tot een hoogtepunt zou leiden
ging hij geheel onverwacht
een nederlaag tegemoet
historisch in zijn verslagenheid
Er waren angstige dagen geweest
van grote twijfel in de buurt
waar de groene bomen zwegen
en natte regen alle talen sprak
Sprakeloos was hij geweest
in al zijn nederigheid beledigd…
Geweld in de wereld
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 319 Ziet men de samenleving als geheel,
dan zijn geweld, terreur en overvallen
de onbewuste schaduw die met knallen
de aandacht opeist in het schouwtoneel.
Geschokt moet ik mij op dat beeld bezinnen
en richt mijn blik van buiten weer naar binnen.…
Klimmen naar de ochtendzon
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 1.816 wandelen door diepe dalen
klimmen naar de ochtendzon
in een web van liefde verdwalen
denken dat het niet meer kon
heel onverwacht in mijn leven
een gevonden diamant
denken het duurt maar even
schuif je gevoelens aan de kant
een vriend om mee te praten
hield geen rekening met mijn hart
nu zou ik alles verlaten
en gevoel zo heel.... apart…
Droomdebuut
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.740 Een onverwachte achterstand,
in de 84e minuut,
een extra spits wordt ingebracht,
voor hem een officieel debuut.
De aanvoerder kopt op de lat,
de spanning is te snijden,
de thuisploeg wil kost wat kost,
een nederlaag vermijden.…
Een hoge hakkentoon
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 38 zwart zwangerde
de nacht zijn
onverwacht
donkere boodschap
waar stilte
onheilspellend klonk
warmte drukte zijn
eigen dekmantel
nog knipperde de
laatste straatlantaarn
zijn eenzaam licht
tegen de blinde muur
raffelden schoenen
een hoge hakkentoon
op de natte klinkers
van de ongelijke stoep
in een verschrikte
oogopslag werd…
Het Afscheid
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 2.926 Het kwam op een avond
heel onverwacht
dat vreselijke telefoontje
dat mij helemaal van mijn stuk bracht
ik kon het niet geloven
jij was van mij weggegaan
zonder ook maar afscheid te nemen
ik voelde mij zo eenzaam
er waren geen woorden voor
waarom overkwam het jou
we moesten elkaar nog beter leren kennen
o wat hield ik veel van jou…
Beeldenstorm
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.339 De wegen die nooit meer kruisen
we wonen in dimensies, in onverwachte huizen.…
de dag met een woord
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 94 Wat kan een dag je dan onverwachts geven
dat je dat zomaar plots mag ontvangen,
kan dat je gemoed dan iets laten verweven
waardoor je je hoofd niet langer laat hangen.…
Glas
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 771 Je schreef dat op de plavuizen
waar wij de liefde bedreven
- jij natuurlijk bovenop -
een karaf van antiek
Venetiaans kristal uit je
handen gevallen was en
dat je weken later nog
de scherven en de splinters
trof op onverwachte plekken
Diezelfde avond antwoordde
ik met een gedicht over
bloeiende oleanders in uitbundig
wit, rood…
Drempelvrees
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 37 je talmde
tussen de
lange halmen
haver die rondom
het kapelleke stonden
er was wat
drempelvrees
waar licht
door duister
naar binnen keek
de deur kraakte
al jaren hetzelfde
lied het interieur
wekte geen
verbazing meer
alleen de kaarsjes
brandden niet gedoofd
door onverwachte
vlagen de zijramen
schemerden vaag
geruststellend…
lampje
netgedicht
3.0 met 631 stemmen 72.626 in onze boom
groen als nooit tevoren
brandt één lampje niet
het valt niet op
het zit niet van voren
eigenlijk niemand die het ziet
het lampje is
niet stuk of zo
het geeft gewoon geen licht
en wij …
wij laten het gebeuren
het zit toch niet in het zicht
maar ergens
in de nacht
als alle andere lichtjes doven
zien wij soms
onverwacht…
Schaduwde tijd
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 105 bang voor volume
in een commune
van lichtgewichten en
verdwaalde anorexia ’s
wist hun agenda’s
door het turen op uren
in ledigheid doorgebracht
met negatief passionele kracht
in dwangmatige
perspectieven doorstonden
zij therapieën gingen niet door
de knieën voor zorgende freaks
die actief in de
eerste uren van de dag
onverwachts…
Pauselijke contradicties
netgedicht
1.0 met 15 stemmen 1.161 De contradictie komt niet onverwacht.
Het klinkt wat vreemd: de nieuwe paus is oud.…
SUSPECTIE
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 735 ik ben een nar, ik doe het onverwachte
mijn bellen rinkelen als ik beweeg,
een radslag maak in een verlaten steeg,
jongleer tot diep in maanverlichte nachten
ik overtreed de regels, spot met machten
en oogst applaus, maar blijf van binnen leeg
al vaak ben ik gestorven, zelfmoord pleeg
je méér dan eens in ijzige gedachten
ik ben geen zakenman…
Verraderlijke nevel
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 723 licht danste op het plafond
ik proefde het gouden schijnsel
dat mijn gezicht bewoog
zacht als de muzieknoten
die dwarrelend als een
ragfijne sluier mijn huid
beroerden, zich schikten
naar de contouren
van mijn lichaam
tot ik de kleuren hoorde
van jouw onverwachte komst
je voetstappen, grijs en koud
doorkliefden mijn ruimte
ik probeerde…
geboorte
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 2.199 Op de dag
dat mijn moeder
tachtig jaar wordt,
lopen we samen
in de donkere avond
door de straten van mijn jeugd
Zoals eens
mijn moeder mij
bij de hand nam,
ondersteun ik nu haar
terwijl we teruglopen
in de herinnering van de tijd
Een winterse hagelbui
drijft ons onverwacht
in de beschutting
van de bomen in het park
waar ik haar bescherm…
Haar aubade aan de zee
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 78 handen roerloos
op elkaar
aderen goed
zichtbaar onder
de tere dunne huid
grijs piekte
het haar in de
late middagzon
ineen gedoken
zat zij daar
maar waar
blikken vaak
afwezig zijn vonkten
haar ogen met
onverwachte helderheid
haar stem die nog
alle tonen kende
gaf stevige repliek
zij was niet ziek alleen
het lichaam wilde…
een regenboog van tranen
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.730 mij als lege huls
schonken mij woede en verdriet
jaloezie en toch ook wat haat
vreugde, zelden uitgeblust
en lust en rust voor mij intens
gevoelens, maalstrom van genot
een regenboog van tranen
als de waterlijn mijn voeten kuste
verdwaald, een eenzaam golfje
het drong langzaam tot mij door
die stemmen maakten mij tot mens
want onverwachts…
kalmte van het water
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 293 drijvend
op het grote meer dat leven heet
vooroverbuigend zie ik
in voortdurende beweging
het in- en uitschuiven van mijn gezicht
weerspiegeld in de vriendelijke plooien
van het kalm schommelende water
onzichtbaar varen al die jaren
vele dierbare verstekelingen
-wier eigen bootje ooit verging-
aanwezig en zwijgend met mij mee
dan onverwacht…
RECONCILIATIE
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 769 toen ik mijn vijand in de ogen zag
als ik voorzien van armen en van benen
was hij me plotseling vriend toegeschenen
zo helder als het duister wijkt bij dag
we schoten beiden bijna in de lach
herkenning kan je onverwachts doen wenen
de achterdocht was helemaal verdwenen
wat scheidde ons?…
december
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 737 de hoogste berg van het jaar
heet december
er is geen weg langs
je moet erover
het donker zet het verschil
nog schriller in het licht
wie rijk is verspilt met stijl
wie arm is blijft buiten staan
maar warmte komt
uit onverwachte hoek
een vuurkorf en wat muziek
brengt mensen samen
op het plein
doet ze vergeten
hoe lang de nachten…
Onzichtbaar in ver
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 110 intense waterkou
jij onzichtbaar in ver
fris stappend de verborgen
gladheid trotserend om
lachend je werk te doen
met een warm gevoel
voor jouw mensen die
met ogen vol eigen wensen
plezierig bezig wilden zijn
je ogen deelden uit
lieten handen wapperen
je stem corrigeerde soms
het te enthousiaste geluid
uren die geluk brachten
op onverwachte…
In volle verleiding
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 61 je ogen zijn
zacht en warm
als een kolenvuur
in rood blauwe gloed
na een onverwachte
tik verschuift de
massa en vonkt er
wit en sneller licht
waarbij jouw
gezicht het zonnetje
krijgt waar jij zomers
altijd voor zwicht
een lieve scene voor
de open haard waar zonder
woorden zoveel liefde
door de schoorsteen gaat
pas als behaaglijkheid…
het ritme van de regen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 161 eerst komt de tijd
alles voor de eerste keer
een eeuw van onzekerheid
wind waait wolken heen en weer
dan een huis
vol armen en benen
de tijd van geen tijd
luchten wisselen en wenen
leven blijft verrassen
je denkt ik heb het door
maar alweer is het me
een paar stappen voor
onverwacht gul getracteerd
in de wieg een nieuw wicht
in…
Indo- Meisje
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 769 Plotseling en onverwacht
in ons stammenkroegje
indo-meisje ogenpracht
haar gaaf, lichtgetinte huid
leek als zacht fluweel
had goed geobserveerd
en met bonzende keel
bood ik háár drankje aan
‘pisang-ambon’
alcoholische siroop van banaan
ogen als bruine parels
keken mij doordringend aan
leken mijn gedachten te lezen
ik voelde…
Juffrouw Tok
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 701 werd zij door ieder
aangerand en
toch gemeden
zij tobde al lang
met haar tenen
aan iedere poot
wildgroei bleek haar deel
maar ondanks hoger ingrijpen
werd het haar te veel
vanochtend tegen
onze kloostermuur
rond tien uur
werd zij ontzield aangetroffen
de ogen nog geopend
de laatste uren bleken slopend
de dag ervoor legde ze
nog onverwacht…
Ziekte van mijn tante
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 2.789 Of gaat er iets onverwachts gebeuren?
Zo stom dat ik daar over na moet denken,
Dat wil ik niet, dat doe ik niet langer,
Waarom houdt het me dan zo bezig,
Dan denk ik aan haar,
En de leukste momenten,
Zolang ik daar maar aan denk,
Word ik blij en vergeet ik haar ziekte...…
Je bent weg,
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.280 Zomaar… onverwacht,
Iets kleins in mijn buikje zo zacht.
Geschrokken… in paniek,
Zorgend voor een hoop hectiek.
Moeheid… verdriet,
Nee, we willen dit niet!
Een echo… nu wetend dat het echt zo is,
Nog klein, leven… ik beslis.
Je wilde bij ons zijn,
Een keuze maken voor jou… zoveel pijn!…
MIJN OUDE MOBIEL
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 198 vertrouwde
beltoon weer teweeg
dat kan toch niet
dat kan niet bestaan
het leven dat hem ooit verliet
hoe kan hij toch overgaan
het was mijn moeder al jaren dood
ze zei: ik voel jouw verdriet –
maar jongen het leven is te kort
om er in te blijven hangen – geniet
toen ik haar wou bedanken
voor haar woorden van troost
die ze mij zo onverwacht…