een regenboog van tranen

wiste mijn sporen langs het strand
zodat niemand zag dat ik daar liep
diepe gedachten denkend

in flarden zoutkoude mist
zweefden zoetgevooisde stemmen
zij herkenden mij als lege huls

schonken mij woede en verdriet
jaloezie en toch ook wat haat
vreugde, zelden uitgeblust
en lust en rust voor mij intens

gevoelens, maalstrom van genot
een regenboog van tranen
als de waterlijn mijn voeten kuste
verdwaald, een eenzaam golfje

het drong langzaam tot mij door
die stemmen maakten mij tot mens
want onverwachts dacht ik aan jou

opgelucht

gevoelens tranen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 6 stemmen 1.979