Alle inzendingen over oorzaak en gevolg

Doodsangst heeft niets met dood. Ook angst kan de geest niet geven. Angst is alleen maar bewijs. Bewijs van onbegrepen leven.…

Amaril, had ik haar uit uw tuitje, ‘k Wed, ik vleugelde het goodje, het guitje, Dat met zijn brand, met zijn boog, met zijn flitsen, Land tegen land overeinde kan hitsen En beroofde de listige stoker Van zijn trots, zijn geschut en zijn koker. Of en had ik maar een van die vonken Die daar laatst in uw kijkertjes blonken, ‘k Plantte ze boven…

Het water spoot weer fijn uit de kanonnen De eerste binnenstad is al gemold En ook op de tribunes werd gedold Het voetbalfeest is ouderwets begonnen IS hoeft zich er niet mee te bemoeien Omdat men zich ook zelf wel uit kan roeien.…

Witte gewaden wandelen door de wijk Jordaan-Zuid, Hazenstraat, Brouwersgracht, Konijnenstraat, Elandstraat en Elandsgracht krijgen bezoek van wat! en dan komen de opmerkingen, de verbazingen, maar vooral de vragen: “wat, zijn het monniken?” “wat een mooie muziek!” “Wat bijzonder!” "wat prachtig"!" “wat ‘n aparte processie” “Wat, zijn…

groots meeslepend en toch klein moet ik leven met mijn hoofd hoog in de wind waar ik dat zoek om te overleven waar ik dat van m’n gading vind daar het bloed in d’aderen met moeite omhoog wordt gepompt zal ik mij rustig moeten weten nee niet moedig maar ook niet laf ben ik nooit van mijn zijn afgeweken gedraag ik me zoals ik me gedragen…

Als ik nu eens een loungeroom zou beginnen Waar ik op housebeats verzen declameerde Terwijl ik thee schonk en een klant coiffeerde Kon ik wellicht de crisis overwinnen Of, hoe dan ook, eens iets verdienen aan Het povere poëtische bestaan…

in de rietkraag van een brede sloot stond een imposante ooievaar balancerend op zijn linkerpoot te speuren naar wat etenswaar zijn blik viel op een kleine vis die argeloos voorbij zwom hij dook ernaar maar hapte mis waarop hij weer aan wal klom het zat bepaald niet mee vandaag zo in de vroege ochtenduren hij liep nog met een lege maag…

In de herfst bij mist en regen om zes uur opstaan voor zwemles in het bergmeer daarna ontbijten, mijn tijd klokken bij aankomst op school en het rondje hardlopen om de sportvelden willen winnen alsof dat punten oplevert voor wat ik waard ben vertrouwend op de les dat ik het allemaal doe voor mezelf want de grote idealen van de volwassenen…

Het regende en stormde. Wolken, grijs en onstuimig, trokken boven door in de grauwe hemel. Er stond daar, tussen heel dat tumult, regen en wind, krachten en machten... een vrouw te dansen, in héél haar vrijheid: zij heet "Sshhh"... Zij draaide, met armen wijduitgespreid, gelijk een Engel... om haar as en telkens weer om, zonder naam.…

Zat in de zon, op m'n balkon, zag in m'n ooghoek een vreemd object Was het een schittering een luchtballon Het hing stil warempel was net, een bord, een schotel, een UFO misschien? Zou de zon rare dingen uithalen, of heb ik het goed gezien? Het ding bleef hangen, rode lichtjes flikkerden af en aan Bleef even staren, voor het besloot…

Een relatie wordt vaster naar mate je elkaar loslaat naar mate je elkaar meer gunt dan is een relatie vast en veel zekerder!…

Je hoeft mijn mond niet te volgen geen geschenken te brengen bloemen mogen tuinen blijven sieren luister maar gewoon naar je hart ervaar de resonantie in de kamers. Het is te vinden, dat vertel ik je met en in de kleuren van de natuur als ik de spatels of het papier tot mijn ogen maak, mijn iris geheimen eindeloos uitdeelt. Tijd oogt als…

Waar ik mij goed voel ben ik thuis! Desiderius Erasmus…

Op de fiets kwam ik tot Poppel en Kleef, het buitenland Vrienden woonden in Gendt Ik kreeg stevige dijen en kuiten de school was in de stad de hogeschool in een andere stad Toen paste mijn wereld niet meer in een cirkel van een uur gaans maar in Amsterdam was het weer zoals in mijn kindertijd, alles dichtbij, de wereld groot genoeg…

Hoe graag je ook wilt, van mij kun je niet houden: veel te heet voor jou.…

Bij ’t eten komt een wijntje goed van pas, toch past mij hierbij geen onmatigheid. Dus neem ik, na een hapje op zijn tijd beheerst steeds ‘n klein teugje uit mijn glas. Waarbij ik me in elke slok verslik en steevast in zo’n stom stuk stokbrood stik.…

Het ding is krap en traag, de motor luid. Als je er slechts in slaapt dan geeft dat niet maar ’t regent hele dagen dat het giet, we komen dus dat pokkending niet uit. Het leven, in een camper opgesloten als escargod in Frankrijk, is zwaar klote.…

Ik zeg: “Tant pis, bien sûr, oh, c’est pas grave“ en lees Le Soir, draag een alpino-pet, ik rook Gaulloises, eet Brie op mijn baguette en drink nog enkel Vin Rouge de la Cave. Mijn jeu-de-boules is echter zeer gênant, dus ’s avonds val ik steeds weer door de mand. (Oorspronkelijk, maar gewijzigd wegens “niet netjes”): Maar ’s avonds, bij…

Bijzonder fraai, zo’n vue panoramique. Het hekje langs de rand blijkt ietwat minder en ik verlaat behoorlijk wat gezwinder dan ik van plan was deze hoge piek. Nee, uit in eigen land is veel gezonder denk ik, terwijl ik naar beneden donder.…

Uw dichter is in Frankrijk, hij rust uit en meldt vanuit de verte vriend en vijand: als lezer heeft u ook een dagje vrij want ditmaal wordt hier geen speedsonnet gespuid. Géén vers nieuws, géén nieuw vers, het is vakantie, vandaag, vergeef het mij, géén vers-garantie.…

“Een tegenligger ! Méér naar rechts ! Pas op! Kijk uit! Een bocht ! Je rijdt te hard !” Ik snauw die woorden bits en bitter tot mijn vrouw, ’t is onterecht, ik wéét het, maar ik tob. Het maakt niet uit: Alp, Pyrenee, Vogees; zij rijdt perfect, maar ik heb hoogtevrees.…

Het eind van 't jaar brengt menigeen van streek ’t Moet leuk en lekker en gezellig zijn Met bol, beignet en worstenbrood en wijn En dat dan twee à drie keer in een week Dat siervuurwerk de klant het best bevalt Komt omdat het in de kamers al zo knalt…

vrijheid vraagt herinnering aan wat mensen geven het kostbaarste zelf in strijd en opoffering om van vrij zijn van generatie op generatie het erfgoed door te geven vrijheid vraagt werken met en op het spoor van gisteren naar morgen aan respect en ruimte voor geluk van een ander opdat die zijn mag wie en wat hij is vrijheid vraagt verzoening…

de hora ruiend op het einde ziet van oud naar nieuw op versleten laatste benen reikhalzend het jaar uitzien naar blanco nog de nieuwe tijd met daar aan de overkant sterren stralend ons herinnerend die vele vrienden en vriendinnen de ouders ook en de kinderen die ooit ons de weg plaveiden met dankbaar vol de knapzak voor hen die ons…

Hij die op de rand der bourgeoisie dreigt op te vallen, dekt zich in. UPTODATE verlangt een stijlvol uiterlijk. Een modieus gevoel omarmt een kleurloos type: kijk hem daar eens innig in z'n flatteuze jasje zitten! Maar na de paskamer staat daar Monsieur Comme il faut. Wellicht schemert er tóch nog een wereldkerel in hem. Uiteraard…

Ach je wilt niet meegaan met die flauwte het afzeiken van de 'politicus' Geert Wilders je zou zo graag willen, maar echt kunnen! Wilders is zelf de meest extreme afzeiker waar constant een dikke mist omheen hangt en als ie optrekt direct vervangen wordt door zijn eigen constante sigarettenrook Nou neem van mij aan, waar rook is, is vuur…

mens zijn is herberg geven dag na dag van minuut tot minuut met telkens weer nieuw en onverwacht komend en gaand bezoek waar een rugzak staat op weg naar de horizon willen wij thuis geven aan voortdurende vindtocht van vreugde en verdriet depressies ook of wanhoop ook als de bagage schaamte blijkt of venijn met en voor elkaar ontvangen…

het uiterlijk van de dichter werd zacht wanneer het de gevoelens weerspiegelde waarvan het hart sprak verlicht door een glans van liefde goedheid en waarachtige toewijding des te sterker voelde de kunstenaar in het bewogen hart de angel van de duivelse kwaadaardigheid steken, hier en daar en overal waar de echo’s van het kwaad weerkaatst…

De gouden dageraad is onbesmet En is gelijk het leven vol beloften Hoogzwanger van een stralend nieuw begin En zingt de wereld toe "Laat af, bemin Wat van nature tot je is gekomen Zie hoe de steppen regenwouden bomen Voor bruine orang oetans bavianen Schuilplaats zijn geworden ook voor boa's Zwarte chimps en donkere…

De avond verfde rood de zee en zwart de wijde hemel, een late vogel scherend glee langs 't koperrood gewemel. Een vreemde stem gromde van ver en neurde zwarte klachten, en uit der wolken zwarte vachten glansde een bleke verre ster. Je adem zoemde in mijn oor en zong er wijzen, zacht, de zee weedroef neurde erdoor,- ...heel donker kwam…