8305 resultaten.
Er was iets... (B.)
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 173 Er was iets... in de lucht, de wind
en het verwaaien, van al
dat belangrijk scheen.
Ik kon goed loslaten.
Er was iets, in de wolken
die voorbij dreven... verweven met mijn ziel!
Er was ook iets, in het leiding ontvangen
en nemen.
Er was iets, met de zon, het Licht
rondom bomen, het leven en de dood.
En er was altijd iets: met vlinders!…
Mediteren
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 93 Mediteren
is vooral
jezelf te leren
te respecteren
en met name
je hersenen
te eren
dat voedt
je geloof
in rust, geluk
en je jeugdigheid
tot in jouw eeuwigheid
amen!…
strandwandeling
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 50 wandelen met droge voeten
eerder overspoeld
door golfslag en gemoed
zout en nat geuit
het trekt zich terug
zeeën van tijd
modderzand, het wordt vloed
ik wil vooruit
mijn schoenen lopen vol…
Nocturne
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 58 Aan de rafelranden
van de nacht in 't schaduwrijk
zwijmelen verzonkene
gedachten in vergetelheid
donkerblauw en violet
van diepgezonkenheid
in sepia en indigo
van nachtdoorwakenheid
overvaart naar duisternis
als tijdelijk anonymus
een verblijf incognito
naar een etherisch geestenrijk
vergetelheid, gezapig slapend
in het…
Leyla
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 181 Leyla huppelt, springt en danst,
haar gloeiend gezichtje glanst,
haar zingen een melodisch joechjachen,
wedijverend met uitbundig schaterlachen.
Leyla komt aangewaaid, druk gebarend,
armpjes, hoog uitgestrekt, vragend,
haar lichaam fleemt, ze is duidelijk moe:
“Vang me Tito lief, alsjeblief, pak me, toe?”
Haar glinsterende blauwe pretoogjes…
Schaakspelstratego
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 45 De IIIde Wereldoorlog is nakend'
Komt met rasse schreden rap dichterbij
Wie leidt de touwtjes, wie moet terugtreden
en werpt bommen, gericht, slechts rakend?
Een schaakspel met als doel de oorlogzuchtige
schaakmat zetten
Vraag blijft vooralsnog wie er gaat winnen
Of is 't Stratego, doel: veroveren vlag van de
tegenstander
Belangrijk is…
Zonsondergang doorstreept
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 295 In tranen om nieuwe chemtrails
schotse ruiten op hemelsblauw
namiddag kleurt wazig wit
zonsondergang doorstreept
geluidloze vliegtuigen
weven luchtig hun patroon
hertekenen het volmaakte
tot een schandelijk kladje,
gestoorde breinen willen
het klimaat onder de sloef,
aluminium en strontium
dringen in de kern…
Een heel stil verlangen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 284 In mij
leeft al
geruime tijd
onbegrensd grenzeloos
een heel diep en stil
verlangen om te mogen
kunnen verlangen, eens, naar
het nú te ervaren
prettig en fijn welgeschapen aards mens
te zijn, met heel mijn hart en hoofd
ooit beloofd...
aan een immens groots schreeuwend verlangen!…
Vrije val.
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 211 In de nacht tikt de klok
de tijd door.
Dooft de adem als een kaars.
Het zwart hemeldak oneindig
met daarin verzonken sterren
en maan.
Ongrijpbaar en niet te vatten
het ontstaan van dit heelal.
Waar tussen hemel en aard ieder
zich vast houdt tijdens een
vrije val.…
Dat ziet men niet vaak
snelsonnet
4.0 met 13 stemmen 152 Zij overdacht haar eigen functioneren
Ze woog en heeft ook nachtenlang gewikt
Conclusie was: ze vond zich niet geschikt
Dus zij vertrok om niet terug te keren
Haar zelfkritiek werd een gewetenszaak
Dat ziet men in het Haagse niet zo vaak…
Geen pretgedicht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 289 is uit voorzorg niet meer met een man samen geweest
Dat wat je geeft, je ook weer krijgt, is dus niet altijd waar
Soms is iets minder geven beter, vaak vooral voor haar
--- --- ---
Toelichting bij het gedicht:
Tijdens mijn agogische opleiding werkte ik o.a. in de vrouwenopvang, waar ik het klassieke relatiepatroon met alle desastreuze gevolgen…
Maar 2 minuten, Joodse genocide onderbelicht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 164 vernietigingssysteem
het genocide-systeem wat ten grondslag lag aan de vernietiging van de Joden
de totale oplossing in het niets van het eeuwenoude Jodendom
want hoe heeft dit kunnen gebeuren, welke dreun kreeg het brein
van de bedenkers om dit te bedenken en vooral dat volledig uit te voeren
daar zal ik vanavond bij stilstaan en bij de gevolgen…
Codetaal
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 59 Dan gaan ze weer klagen dat je niet werkt
Alsof je de nadelige gevolgen niet merkt…
Thuis zitten is éénzaam
Op laatst weet je niet meer wat je moet doen in Godsnaam!
Op TV en Radio lachen ze je uit
Ook A.L.I.C.E. maakt de hele dag geluid!
Buren schreeuwen door de muren (9)
Ook vanaf de straat krijg je het te verduren!…
VUURWERK EN GEDANS
netgedicht
4.0 met 38 stemmen 82 --------------------------------
je dwaalt door de wereld
en je ogen grijpen,
grijpen naar dingen die te veel,
te vol van schoonheid zijn
en je geeft het kwalificaties
als mooi en slecht en waarom.
en 's nachts valt alles
op zijn plaats
en in de verte is er
vuurwerk en gedans.
en vlak voor je moet gaan,
kun je alles.
en je hebt het geprobeerd…
Prostitueren en masturberen voor het open raam
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 64 Ik werk graag voor het raam
En voor de voorbijgangers
werk ik dus achter het raam
Ik prostitueer me graag en veelvuldig
Prostitueer me met het buitenlicht
Kan daar niet genoeg van krijgen
Zet het raam het liefst open
En als dat niet kan op een kier
Mijn longen zoeken frisse lucht
Mijn zijn zoekt de elementen
De elementen van het buitenleven…
Aan Rika
poëzie
4.0 met 58 stemmen 7.873 Slechts eenmaal heb ik u gezien. Gij waart
gezeten in een sneltrein, die de trein,
Waar ik mee reed, passeerde in volle vaart.
De kennismaking kon niet korter zijn.
En toch, zij duurde lang genoeg, om mij
Het eindloos levenspad met fletse lach
Te doen vervolgen. Ach! geen enkel blij
Glimlachje liet ik meer, sinds ik u zag.
Waarom ook hebt…
De appel-app
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 118 Ooit in de vorige eeuw, dus een hele tijd geleden
was digitalisatie een heel ver fenomeen
het was in mijn verre verre verleden
iets wat niemand wist of over hoorde, echt geen een!
Er was in die tijd een slim papiertje van een arts
die liet weten dat je ter wereld gekomen was
ouders gingen naar het toenmalige stadhuis
gaven het kind aan en klaar…
DE ZELFMOORDENAAR
poëzie
4.0 met 97 stemmen 10.530 In het diepst van het woud
- 't Was al herfst en erg koud -
Liep een heer in zijn eentje te dwalen.
Och, zijn oog zag zo dof!
En zijn goed zat zo slof!
En hij tandknerste, als was hij aan 't malen.
"Ha!" dus riep hij verwoed,
"'k Heb een adder gebroed,
Neen, erger, een draak aan mijn borst hier!"
En hij sloeg op zijn jas,
En hij trapte…
De Friesche poëet II
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.804 II
In overoude tijden,
Toen men nog geen stoomboten had,
Lag er halfweg tusschen Enkhuizen
En Staavren een bloeiende stad.
Haar koene schippers brachten
Haar schatten van heinde en veer,
En onder haar kooplui telde
Zij meer dan één millionair.
Maar — wat ziet men gebeuren -
't Geld maakte haar kooplieden grootsch.
Toen streken de elementen…
DE FRIESCHE POËET III
poëzie
4.0 met 10 stemmen 1.781 III
De dichter is verdwenen
In de diepte van 't dansende meer.
Hij zinkt als een steen. En Eindlijk
Komt hij in Oud-Stavoren neer.
Want, ja, wat die goede Schokkers
In hun eenvoud steeds hebben beweerd,
Dat is waar: de verdronken koopstad
Bestaat nog ongedeerd.
Haar muren zijn nog stevig;
Haar torens zijn nog hoog;
Slechts is er…
DE FRIESCHE POËET IV
poëzie
2.0 met 12 stemmen 1.741 IV
Hoelang de gezonken poëet wel
Bewustloos gelegen heeft,
Dat zou ik niet kunnen zeggen.
Genoeg, — de man herleeft.
Hij heft de gevoelvolle blikken,
Maar twijfelt schier aan hun trouw;
Vlak toch tegenover zich ziet hij
Een wonderschone vrouw.
Haar gitzwarte lokken golven
Langs een voorhoofd van elpenbeen
Over leliewitte schouders…
DE FRIESCHE POËET V
poëzie
2.0 met 19 stemmen 1.858 V
De dichter begrijpt er niets van;
Maar eindelijk waagt hij het toch
De vreemde schoone te vragen:
"Waar ben ik?" en "leef ik nog?"
En als kristal klinkt haar antwoord:
"Mijn lieve landgenoot,
Gij zit hier in Oud-Staavren,
En ge zijt volstrekt niet dood.
Gelukkig voor u bewoon ik
Hier een waterdicht lokaal,
Waar ik versche lucht…
DRIE STUDENTJES (1853)
poëzie
3.0 met 40 stemmen 4.649 Daar waren eens zeven kikkertjes
Al in een groene sloot,
Toen kwam er een boer op klompen aan -
En die trapte ze allemaal dood.
Daar waren eens drie studentjes
Drie vrienden in lust en in nood;
Ze sprongen zoo moedig de wereld in,
En de wereld — trapte ze dood.
Lief meisken met blonde lokken,
Met een kolk van gevoel in den blik,
Ai gun…
Naar alle zijden ligt nu als een tuin
poëzie
2.0 met 5 stemmen 1.851 Naar alle zijden ligt nu als een tuin
Dit Holland met zijn bloemenvolle gronden,
Terwijl de heuvels lijdzaam langs hen blonden,
Hoeven-doorhoekt, van 't zilverzande duin.
En daar de wind me omspeelt op blinke-kruin
Zie 'k dorpen voor me en meen de stad gevonden,
En voel de zee me omgaande al 't land omronden,
En hoor de brekers storten steil…
De beukenhaag
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.664 Langs de uitgetreden duistre weg
Bouwt, om de tuinen te versperren,
De oude ruige beukenheg
Haar zwarte wal tegen de sterren,-
Het dorre hout ruist in de nacht
Als een eindeloze klacht.
Van onder kaal en afgetrapt,
Vol puisten aan haar arme stammen,
Is zij aan alle kant gekapt
En wuift geen tak meer uit haar kammen,-
Van buiten is…
Het jonge groen
poëzie
2.0 met 27 stemmen 1.885 Al dat jonge groen
Als een koele zoen
Op mijn ogen...
En mijn hart bewogen
Zoals toen...…
Meidag
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.667 Hoe nabij,
Hoe als eerst,
Glanst het bosje en straalt de wei,
Schalt de leeuwrik die met zang de lucht beheerst.
Zorgenvol
Liep ik uit,
Eer ik 't wist kwam Lente en zwol
De ogen vol met groen me, de oren vol geluid.
Wie bleef jong?
Wie werd oud?
Lente lachte en MIJN hart zong
De eigen tonen over die ze een knaap vertrouwt.…
Tederheid, leg nu uw hoofd
poëzie
4.0 met 12 stemmen 3.648 Tederheid, leg nu uw hoofd
aan het ademend schoudergewelf -
deze man verloor het geloof
in wat sterker was dan hijzelf.
hij reisde de wereld rond.
doch hoe weinig baat het de mens
of de ziel haar zaligheid won
nu de wereld te gronde ging.
hij stond op en liep naar het raam;
van walging vervuld en vermoeid,
zag hij neer in het pompende…
De avond heeft de ontroerde golven
poëzie
4.0 met 20 stemmen 4.973 De avond heeft de ontroerde golven
Zacht in sluimering gekust.
’t Windje doet geen rietpluim wiegelen;
Plompenblad noch roos weerspiegelen
Zich in ’t meer, dat zwijgt en rust.
Maar op eens - de wateren zwellen,
Hoe ze golven, meer en meer !
Toch, geen zuchtje wordt vernomen;
’t IJle loof der berkebomen
Hangt nog roerloos steeds ter neer.…
De dode kanarievogel
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.595 Ach zie, ons vogeltje is dood!
Zijn bekje is toe en lust geen brood,
Zijn heldere oogjes zien niet meer,
De vlerkjes hangen bij hem neer,
Hij kan niet meer in 't kooitje springen
En ons des morgens wakker zingen!
De kindren groeven met de schop
Een graf voor 't lieve vogeltje op;
Daar legden zij het zacht in neer,
En spraken niet, maar…