8314 resultaten.
't Neemt toe, men weet niet hoe
poëzie
3.0 met 30 stemmen 6.991 Laatst ging ik in de hof, daar schreef ik op een linde,
Ik sneed in een pompoen de naam van mijn beminde;
Het schrift was eerstmaal teer*, men zag daar anders niet
Als dat het groen gewas beschreidde mijn verdriet:
Maar als* ik naderhand hier weder kwam getreden,
Toen stond ’t uitgepuild* al wat ik had gesneden;
Dies* riep ik…
Men zoekt zich
poëzie
3.0 met 18 stemmen 2.559 Men zoekt zich en men raakt elkander kwijt,
men volgt met vreugde en ontvlucht in spijt,
men twist en ruziet en is ontevreden
en weer verzoend en alles zonder reden.…
’T IS KUNST TE LEVEN
poëzie
3.0 met 28 stemmen 9.028 Zie, hoe de wereld gaat: waar twee gezellen vissen:
Heeft dikmaal een het nut, en d’ander moet het missen:
Een lacht er in de vuist, gans blijde met de vang,
En d’ander schreit er om, en jammert uren lang;
Daar is een zeker greep om dit en gint te raken,
Niet ieder is bekwaam tot allerhande zaken;
Wat dezen heeft verrijkt, heeft genen uitgeput…
Ik weet, ik word naar ’s afgronds rand
poëzie
2.0 met 15 stemmen 2.214 Ik weet, ik word naar ’s afgronds rand
Door duist’re geesten voortgedreven,
En schaduwen des Doods omgeven
En lokken me aan van alle kant.
Ik weet het leven in ’t voorverleên
Is eerder sterven mij dan leven,
Is ’t wederzien van toverdreven,
Die ‘k nimmer weder mag betreên.
En toch, weerhoud de vloed om weer
En telkens weer naar ’t strand…
Gedachten
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 159 Mijn gedachten drijven,
tussen droom en werkelijkheid.
Als bladeren die vallen,
dwarrelend in de wind.
Nog met de warmte...
van de zomertijd.
Hun voedsel gevend,
aan de grond waaruit...
ze zijn ontsproten.
Hopend
op een nieuwe lentetijd.
Antje.…
Vijver, juwelen waterkom
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.752 Vijver, juwelen waterkom
vijver der liefste, waar rondom
de paden onzer lopen
met slingeringen en verknopen
van hun gedachteloze gangen,
Vijver der liefste, waarin hangen
de waterlelies, boven drijven
en ingeschreven cirkels schrijven,
Vijver der liefste, helderheid
die maar op éne, op éne beidt;
de hemel is er in en…
AAN TESTILIS
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.106 Och, schone Testilis! waarom de min te ontvlieden,
Zo zoet, zo zalig voor ons hart?
Wilt ge aan het reinst gevoel, halsstarrig, weerstand bieden,
En vlamt gij op uw eigen smart?
Waartoe uw leven door te sterven?
Wat woede dwingt u, wreed, te derven,
En sneeuwt een winter neer op 's levens lentetijd?
Wat vreugd, helaas! moogt gij verwerven…
Stervend meisje
poëzie
2.0 met 12 stemmen 2.310 Kind van wonden,
Dat een stonde
Als een bleke sterre beeft,
Voor wier luister
’s Werelds duister
Gene nacht meer olie heeft;
Kind van vrezen,
Teder wezen,
Kind van louter liefde leed,
Wier geflonker
Uit de donker
In dit droeve dagen gleed;
Kind van zorgen
Met de morgen
Van uw leven leven moe,
Gaan uw ogen
Als de hoge
Bleekgeworden…
HERFST I.
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.047 I.
Grauw is de dag, en grauw is mijn gemoed;
De wind hangt machtloos in gebruinde twijgen,
En langzaam komen blaad'ren nederzijgen,
Die blijven rusten aan der bomen voet.
Geen zomerheerlijkheid, geen zomergloed,
Maar grijze lucht; de naakte takken neigen
Zich droevig aardwaarts; stom, vol somber dreigen
Staat ver der donk're dennen…
NAJAAR I
poëzie
3.0 met 3 stemmen 398 I
De zon bestraalt het rosse beukengoud,
Dat in het water glanst met felle pracht,
En beukenstammen in licht-grijze dracht
Verheffen schitt'rende armen boven 't woud.
Zie hoe de wolkeloze hemel blauwt,
En door 't verwelkend takkenweefsel lacht,
En zomerdromen weer te brengen tracht,
Beloften…
Najaar II
poëzie
3.0 met 1 stemmen 406 II
De meeuwen scheren langs 't verlaten strand,
Hun witte buikjes glimmen even op,
En nederwaarts gestrekt met spitse kop,
Zo laten zij zich vallen op het zand.
De najaarsstilte ligt al over 't land,
Het bos vergoot zijn loof, als drop na drop
Van bloedend blad vervloot, wijl groene knop…
Slapend kind
poëzie
4.0 met 2 stemmen 611 Kom mijn kind, de dag gaat ook.
Zie haar afscheid wuift ze al ginder;
In de tuin zijn bloem en vlinder
Als de nachtlamp en haar rook.
Kom mijn kind, de dag gaat ook.
Stil, hij is de dag al voor,
En hij sluimert, volgedronken,
Moegedroomd en blindgeblonken,
In oneindig niets teloor,
Rustig bij mijn woorden door.
Wonder, wat wordt…
De hand van de dichter
poëzie
4.0 met 4 stemmen 2.749 Glazen grijpen en legen;
veel jagen en reizen;
vrouwen omhelzen en strelen;
strijden op felle paarden
en blinkende wateren splijten;
spelen met licht en donker;
de dag en de nacht doorrijden
onder fluweel en schaduw en
flonkrende sterrenbeelden.
het staat niet in mijn hand gegrift;
en een hand is een leven, een lot;
ik lees slechts…
MIST
poëzie
4.0 met 1 stemmen 458 Zie nu 't vorm-slorpend grijs fantoom van mist
Zich vlijend om 't gebied van stad en land;
De lichten schijnen met een matte brand,
Gehuld in damp'ge waâ van amethyst.
't Lijkt àl verwazigd wat ik helder wist
Gezien door dof-beslagen, glazen wand,
Waarboven zich de grauwe hemel spant,
In nevelzee, half zichtbaar, half gegist.
Het maanlicht…
Petra Hermans
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 284 In de kern
ben en blijf
ik oprecht liefdevol.
Meer vaak,
dan de ego,
de geest én het lichaam
aan zouden kunnen!
Het is
wat ik
Petra Hermans
de wereld zeker
niet zal misgunnen.
Ik werd en was
ermee geboren,
in
al mijn kunnen.
Om de volledige
vergevingsgezinde liefde
aan ieder
maar dan ook
ieder mens
geheel te gunnen!…
Zomernacht.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 676 Ik stond op 't duin onder maanlichte lucht,
Rein blauw, dat plechtig rees en teder helde,
- Of 't aarde omveilgen wou - ver achter velden,
En ijle bomenlaan naar klein gehucht,
En stille duinrij, ingeslapen vlucht
Van doffe golven naast de lichtdoorwelde
Woelgolven van de zee. De lucht vertelde:
'k Hoorde altijd graag naar 't spreken…
MORGENDAUW.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 528 Rustig wast de man, wiens schande
Biecht noch boete delgen wou,
Zijn van misdaad bloedge handen
In de koele morgendauw.
De eerste leeuwrik dunkt hem wonder,
Stijgend in onpeilbaar blauw,
Waar te nacht nog flits en donder
Vochten met hun vloek en klauw;
Toen hij blind door stormwind waarde,…
zielzusters
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 861 3 zussen zo eerlijk en oprecht.
Niet verbonden door bloed maar verbonden met de ziel.
Dagen uren minuten kan er niks worden gezegd.
Verbonden door de geest... puur en steriel.
Woorden hebben wij niet nodig blikken zeggen genoeg.
Als een fossiel zullen wij verstenen in de tijd.
Zij bij zij tot die dag
Zijn dat de zielzusters die ik met me…
In onschuld gewassen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 362 Ik was mijn handen, dit keer niet met zeep,
ik was ze in onschuld daar zit 'm de kneep.
Mijn handen zijn schoon net als mijn ziel
en jij die me ziet met vieze handen misschien,
heeft vast de zeep we gevonden, bovendien;
is mijn onschuld net zo rein,
als ik dat zelf kan en zal zijn!…
Uit lege verte toegeroep
poëzie
4.0 met 2 stemmen 644 Uit lege verte toegeroep
men weet niet waar vandaan
maar al aan
blaren groen
jongvochtig
wat is des harten koekoekroep
naar ene die begrijpt
die eender is
hoe is het leeg…
Geen Sonnet
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 194 Ik hou wel van een huppeltje in een sonnet
voor mij hoeft een sonnet niet streng te wezen
ik hou wel van een jongetje met een pet
ik hou wel van het pimpelen van de mezen
ik maal niet om het wapperen van een vlag
voor mij hoeft die niet strak en stijf te hangen
ik hou wel van verrassingen in mijn dag
ik word niet graag door protocol gevangen…
Voorstelling
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 392 Het doek valt, de voorstelling is voorbij
ik heb ervan genoten en ook veel geleerd
dingen, waarvan ik het bestaan niet wist
maakten me sterker en ook 'n beetje vrij
zo leerde ik beter wat goed ging of verkeerd
een opleiding die ik vroeger heb gemist?
Een nieuw hoofdstuk, een nieuw bedrijf
waarvan ik de spelers nu nog niet ken,
hoe het zich…
De pijn van verlies koesteren
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 135 Wanneer pijn voelbaar is,
aanwezig zeg maar
wanneer pijn zichtbaar is
te zien zeg maar,
wanneer pijn onhoudbaar is,
niet meer te onderdrukken zeg maar,
dan is de pijn aan de winnende hand
en dus de grote winnaar.
Wanneer pijn net als verlies
ondraaglijk lijden wordt
is elk lijntje hoe mooi ook
altijd te kort!…
Buma & Wilders
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 87 Buma was ff op tv,
het zat die man totaal niet mee,
niet alleen zeverde hij weer over Geert,
wat ie deed was zo verkeerd.
Nee, Buma was even op tv, snel uitgezet want;
zielen winnen op zondag........…
We lopen met een masker
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 267 Soms of soms ook niet,
is het juist datgene wat je niet ziet.
Soms, of vaak of niet,
is een lach iets anders,
dan waar je hem voor aan ziet.
Soms is een traan een uitweg,
een uitlaadklep,
een emotie van liefde, vreugde
of verdriet, het is maar net,
hoe je die traan op DAT moment ziet.
Soms, of vaak of: helemaal niet,
is het datgene…
Mens- machine- reparatie
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 194 Soms denk ik, wanneer ik een garage zie,
waarom kan dat bij een mens nou niet,
een simpele doorsmeerbeurt,
zonder dat je ervan kleurt,
een klein mankementje, zo verholpen
een rare ratel, moertje vervangen
maar nee, bij ons mensen, moet het
In 't ziekenhuis belanden.
Een wasbeurt op een bed,
is warempel bijna net alsof:
Je de bloemetjes…
Opti- pessi- wat voor mist
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 92 Vandaag was het ' misme' dag
een dag die je best missen mag
een beetje pessimisme
een beetje optimisme
vandaag was het misme dag
dat het maar snel morgen is
zonder mis- me maar niet dag.…
Eiwitarm voor
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44 Schouten vindt dat: de koeien eiwitarm voer moeten hebben,
wat een mazzel dat ze alleen over de dieren gaat!
Stel je voor dat het haar lukt ‘t erdoor te drukken,
hoelang genieten we dan nog van kalveren?…
Gezien
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 217 Ze had- 't kunnen weten
ze heeft 't ook gezien.
Ze merkte 't bij opstaan
bij 't vallen ook misschien.
Ze weet nu wat 't inhoudt
maakte 't zelf mee
Al is de wereld nog zo boud
je knikkert, zelden met z'n twee.
Ze had 't kunnen weten
maar merkte 't te laat.
Vandaar dat vanaf nu voortaan
haar deur niet meer open staat.…
Kattenbeest
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 142 Slaapdronken op blote voeten living in
Lieflijk opent zij piepkleine oogjes
Dan zo tevreden kronklend, spinnend en krabbend in mijn oude pull.
Snel overeind me voor de voeten lopend.
Het zachte wollen poezelige spul gaat met mijn hart aan de haal
Verleidt me heerlijk, wat een feestelijk onthaal.
Likjes, streeltjes kortom weer grote liefde…