't Neemt toe, men weet niet hoe
Laatst ging ik in de hof, daar schreef ik op een linde,
Ik sneed in een pompoen de naam van mijn beminde;
Het schrift was eerstmaal teer*, men zag daar anders niet
Als dat het groen gewas beschreidde mijn verdriet:
Maar als* ik naderhand hier weder kwam getreden,
Toen stond ’t uitgepuild* al wat ik had gesneden;
Dies* riep ik overluid*: dus* gaat ’t met de min*,
Daar komt een grote wond ook van een klein begin.
------------------------------------------------------
klein
toen
uitgezet, bol, duidelijk zichtbaar
Daarom
hardop, openlijk
zo
liefde
Sinne- en minnebeelden
Schrijver: Jacob CatsInzender: JM, 14 juli 2006
Geplaatst in de categorie: liefde