Alle inzendingen over op zoek naar vrede

Met gevouwen handen zoek ik rust in een kerk waar stilte mij omringt. Bij flakkerende kaarsjes komt er vrede in mijn hart als ik binnen ga in mezelf. Waar ik in een woordeloos gesprek luister naar de stem van mijn eigen ziel.…

wij gaan vele kaarsjes branden voor vrede in oorlogslanden vluchtelingen die op zoek zijn naar de warmte van Zijn aanschijn gaan zij hun tentenkamp vinden in die koude winternachten komt de Ster hen daar verblinden met het licht van nieuw verwachten…

Geen zoeken borgt succes op een bereikbaar doel maar stel je open laat je vinden dat geeft goed gevoel. Wat kun je moe zijn op je zoektocht naar vrede, maar wat helpt die vermoeidheid als je daardoor het zoeken staakt ? Bedenk dat wat wíj maken van dood materiaal ooit levend is geschapen.…

Gebeurtenissen stromen door mijn hoofd, kranen spuiten spontaan herinneringen over mijn voeten Kikkers springen uit het bad Wat zo gewoon leek staat nu te demonstreren en houdt me wakker Gooit de ruiten in Ik schuil achter de vitrage Schaduwen slaan de trom Ze wonen op straat en verklaren me schuldig Ik ben niet meer veilig voor de…

voor de rust Vrede is wanneer het leven je kust Vrijheid Is iets om te eren Omdat zonder vrijheid de mens moet ontberen In wie je bent zoek je Naar vrede naar vrijheid Wie je bent van binnen Daarin schuilt altijd de waarheid…

Ze zingen van geboorte en van vrede Het is de echo van een ver verleden Verheugt u toch: een vredeskind geboren! Ik heb het vaak wat cynisch weggewoven Maar zou het eig’lijk dolgraag willen geloven…

Als liefde op de uitkijk staat wanneer het vredesschip uitvaart op zoek naar goedheid in de mens bij ieders huis en haard en vrede brengt in elk hart waar het ook verschijnt dan duurt het slechts een korte tijd voor dat geweld verdwijnt.…

Zoek heil en heul in uw gedichten; doe als ik en denk om roem en eer geen ogenblik, maar vind in verzen vrede en zielsgeluk. Veracht de wereld en zijn vals behagen in afbreuk doen, wat groot is te verlagen en al het kleine en slinkse hoog te dragen.…

Door harmonie van Engelenzang bezield tot inspiratie schiep God in grootse scheppingsdrang de kroon op Zijn creatie. Een wezen boven mens en dier volmaakt en onwaardeerbaar een symfonie van lijn en zwier Gods meesterstuk: De Leraar. En Satan zag vol afgunst neer op zoveel geest en gratie; riep al zijn machten in 't geweer tot tegen top…

Weer bogen de bomen eerbiedig hun kruin Weer spatte het schuim over dijken en duin Weer raasde een vliegende storm over 't land Weer beukten de golven 't geteisterde strand Weer gingen gedachten gebeden naar zee Weer leefden er honderden duizenden mee Weer waren de machtigste schepen in nood Weer vochten de mannen op leven en dood Weer wachten…

Jouw vingers spreken teder een wereldtaal vertolken een beeld van verbonden handen waar duistere landen thuisgrenzen sluiten en men vlucht op zoek naar morgen adem ik jouw adem vlecht verlangen voor vrede en kom thuis…

Kerst ben ik vergeten wil het niet meer weten de dennenboom en stal handel pikt zo je heelal ik heb de geest gegeven aan hen die van commercie leven, mijn vrede was al eerder weggegeven toch zoek ik naar de ster die middernachtelijk staat te stralen, Betlehem is nog ver maar Zijn geborenworden zal ik halen…

hun dochter ook ik heb ze gelegd tussen de zonnebloemen ik zal vrede voor ze zoeken ------------------------------------------ uit: 'Schiep hij ook mijn moeder', 2014.…

zonder adem teruggekeerd, in het verleden taak volbracht, een beloning geïnd op zoek naar verdriet.. zonder vrede gevonden, waar je het verliet de toekomst zo'n ongeschreven zuiver bestaan.. zonder liefde geleefd, daar alles moest doorgaan…

Geef me vrede geef me liefde geef me stilte geef me rust geef me alleen-zijn geef me samen geef me lijden geef me pijn geef me alles wat ik zoek wat ik al heb wat ik nog wil geef me geven geef me krijgen geef me leven geef me terug.…

”) maar door de tranen heen voel ik de vrede van Vroman lees ik zijn gedicht in z'n geheel op www.gedichten.nl ik lees het als een bijbelhoofdstuk om te blijven geloven dat dit nooit meer, dit nooit meer gebeurd ik kijk vanaf mijn balkon naar de hemel ik zoek God, de vader en spreek: “Ik wil vrede God, Godverdomme vrede en een eind…

Hij knielt, schrijft een gedicht in het zand, over de vrede waarin hij niet heeft geloofd. Hij weet niet waar hij die vrede zoeken moet, maar weet wel dat hij liefde heeft te geven. Hij wéét, wat de anderen ook zullen zeggen, dat er liefde en vrede in deze tijd kunnen komen, de wereld waarin hij leeft is er hard aan toe.…

Waarheen liefde van mijn hart zal ik iets breien met draden van helder licht, zien wat leeft vraag mijn zonnebron overvloed in voorraad rechts averechts gouden spinsel maak een kilometerslange trui de hele wereld kan erin gigantisch groot en rekbaar zo koud overal buiten ik knuffel iedereen warm kom er gezellig bij voel je met liefde…

Uit de gesloten crèche van Pieterburen Zijn onlangs een stel zeehonden ontvlucht Die Lenies harteloze stalen tucht Daarginds niet langer meer konden verduren. Dat weet ik omdat ik thuis in mijn bad Een dag of wat twee onderduikers had.…

wanhopig op zoek naar werk en een veilig dak boven je hoofd terwijl regenten je terug willen sturen naar een land waar je niet kon leven en wonen jou wens ik dagen van vrede en alle goeds waar mededogen de maatstaf is de herberg nimmer gesloten…

Uit het troosteloze zwart En uit donkre hoeken Daalt de vrede in mijn hart, Dat moe is van zoeken.…

Waar op deze wereld is het nog veilig als het gaat om de verlangde vrede waar dagen, maanden jaren en al eeuwen om wordt gebeden? Stuur geen bommen meer in auto's! Stuur geen mensen meer als een granaat! Stuur geen raketten meer op steden af als het om Vrede gaat!…

Het volk wordt bespeeld en opgejut elke dag zijn er weer van die eenzijdige verscheurende beelden die worden getoond zwangere vrouwen bebloede kindergezichten en strompelende oudjes tezamen schreeuwend half of geheel onder de puinhopen bedolven we kunnen er niet meer tegen en voelen ons machteloos en steeds meer machtelozer…

Vrede nog steeds ver te zoeken is mensen elkaar nog altijd onrecht doen. Vouw ik bij brandende kaarsen allebei de handen als blijk van mijn goede wil.…

En ik die dorst naar Levend Water nimmer verzadigd van uw liefde ben na mijn rusteloos zoeken, - heel genadig hier aan de ware rust en vrede wen Hier huist nog de Goede Herder die zorgzaam zijn kudde schapen hoedt en waarom zwerven, steeds maar verder? ‘t is bij ’t Levend Water, dat ik heling zoek!…

Is zo dit leven opgebouwd dat je constant moet zoeken? Je vindt het niet, je kent geen rust en vrede is er helemaal niet bij, maar juist dàn moet je blijven, niet lopen gaan, je niet afkeren van wie of wat dan ook, maar standhouden, doorbijten, ook al zie je enkel duisternis...…

Als bliksemschichten zoeken ze een uitweg voor een scherpende snijdende pijn Dit... Neen... Ze spreekt niet Ze zwijgt Ze slikt elke letter, elk woord, elke zin in... En streelt zachtjes haar witte vredesduif.…

Daar zat dan de premier als Zomergast Was in gesprek als in zijn stamcafé Het zat hem in de liefde niet zo mee En nee, hij zat toch echt niet in de kast Tja, Thomas bood hem nauwelijks partij Dus Mark bleef ruim aan kop en schadevrij…

amos sliep en liep de kwelder door geen vrede graast de kudde voor opgetrokken lippen heeft de vloed die geulen vullen gaat en prielen veilig wantij raakt volledig zoek de stroom omhelst de trage zielen ---------------------------------------------------------- 18 december 2001 zonneleen 18 Voor aantekeningen zie www.abelstaring.tk…

in vrede kan bewonen…