Alle inzendingen over open zee

Zelden heb ik open voor een mens zo open als voor jou gestaan...…

Langs de tramlijn van mijn begeerte zie ik haar staan bij elke halte met open glimlach en armen staat zij daar vol engelengeduld en liefde slechts twee haltes zal ik plagerig aan mij voorbij laten gaan om dan alsnog heerlijk achterop haar fiets te gaan zitten…

een korrel zand schuift traag over het duin een zuchtje lucht perst zich door een kier een straaltje licht vindt de weg naar buiten alles blijft open niets wordt gedicht…

mijn gevoelens ontbloot kwetsbaar opengesteld meteen gestorven een vroege dood na wat jij me had verteld toch nog steeds geen spijt het is goed zoals het is ik moest het gewoon even kwijt het moest uit die gevangenis opgekropt, weggestopt deed het te veel pijn nu opengelegd, niet meer verstopt lijkt het minder te zijn…

de dood zo dichtbij, voor je het weet zijn het allemaal dromen, het geld voor jou maar ook voor mij, ons kan het allemaal overkomen, zijn wij eerlijk of achterbaks, zijn wij tevreden met ons leven, zijn wij oprecht of toch te laks, was ons niet openheid van mening gegeven, was ons niet openheid van mening gegeven.…

er is geen keerzijde van de medaille zij is de leegte in mijn gedachtegoed de ommezijde komt mij niet eerlijker over mijn beeldvorming beschreven in het nu is de realiteit van de dag waarom zal ik dan keren mijn toekomst staat open waarom dan de ontmaagding van die andere zijde gedane zaken nemen toch geen keer mijn dingen zijn grijpbaar…

Daar in de kerk een schreeuw is opgemerkt open gaan ze zeker dus drink wat uit een glas of beker drink op de wereld drink op mij de wegen gaan open dat maakt u blij lezen en leren ik zal u eren maar neem nog wat zo zeker dat er meer is wij in het zwarte gat.…

Toen die nacht dat alles donker was toen liepen wij samen op het leven af daar waar dat licht al zo lang schijnt door eeuwen heen zijn wij gegaan opnieuw geboren onder de zelfde maan ga en beleef vlieg mee en geef het door we zingen samen in koor we zingen zijn niet gevallen wij zijn de engelen iets wat aangepast alleen de demonen…

niets is wat het was niets is wat het lijkt niets is wat het zal zijn…

Een hart zo vol van pijn, zal er dan geen enkele opening zijn?…

Men zegt: da’ k het hart op de tong draag, echter, neen te zeggen tegen een vraag, vergt nu net iets meer moed, dan het gewicht van het hart op de tong!…

Zal er voor ons ook een opening mogelijk zijn.?…

blad na blad knop na knop seizoen na seizoen staat de deur richting de eeuwige slaap te wachten geen deur blijkt open te zijn broeder wolf zuster maan alles beklijft en vergaat…

morgen gaat voorbij als met een diep geslagen kloof tussen niets en anders in, word ik niet meer dan geloofd in wie ik ben. en wreekt de tijd zich in minuten, geen idee waarom men altijd lacht wanneer mijn voeten kraken. de dagen zijn te vaag om zich voldaan van de lange nachten te onderscheiden, het leven is…

demonen in het labyrint wil ik met je wonen het goede verspreiden en klonen laat de rivieren van haat verdrogen waarheid zien in ieders ogen die de verbeelding kan beloven te dromen op school leren ze je het woord allochtoon in de kerk leren ze je een sprookje op het werk voor je loon Je bent iets of niets en zo gewoon abracadabra Open…

Na maanden uitstel kwam het er van de week eindelijk van, er kwam een nieuwe grutter is ons stadje, precies degene die we ook al bezochten om de paar weken, en nu dan in de buurt. Acties waren aangekondigd in de vorm van; op dag 1 krijgen alle 250 klanten een bos bloemen. Dag 2 enz enz. Nietsvermoedend lopen wij gisteren het winkelcentrum…

Openbaar Is algemeen publiek notoir. Het wordt dan zo gezegd Als het ware blootgelegd Of kenbaar. Het gemak Van het gemak.…

Hij is onbereikbaar, dag en nacht een droom die me niet loslaat We weten alles van hem In zijn tuin vinden we iets tastbaars, een ladder, ze daagt ons uit Ik klim naar het badkamerraam Binnen betasten we de kopjes waaruit hij thee drinkt maar niet met mij We nemen foto's van ondergoed passen hemden en houden er een aan Het is niet…

Ze kleedde zich uit, onbezorgd of ze iets zou -- willen verbergen.…

Staren over de zee naar eb en vloed, die net als ons samenzijn hetzelfde doet, ondanks open armen krijgt zout en zand geen kans, ondanks gesloten ogen verliest de zee zijn glans, als achter het masker van geluk de zee zijn glans verliest, drijft het masker naar degene die het laatst kiest...…

"Val wind", sprak Mozes Yam Suf lang genoeg gedeeld ging de storm liggen…

Ik zie de zee en begin te dromen. Alsof een droom uit zal komen. Ik zwem in het water omhoog en omlaag, maar wat ik zie is nogal vaag. Plotseling doe ik mijn ogen open en zwem niet meer in de zee. Ik lig terug op mijn handdoek, maar ken nog steeds de droom.…

'k Zit met mijn lamme benen in de asse van een stervend vuur. Ik bid; mijn vrienden wenen; en 't hangt mijn keel uit op den duur. Zal ik mij dan vervelen met langer Job te spelen? De schoonste lol, de liefste lol maakt op den einde dol. De schapen moet men scheren en de ezels moet men slaan, ja slaan. Zo wil 'k, in alle…

o Blik vol dood en sterren, o hart vol licht en leed. De dag is spijtig verre; de nacht is hel en wreed. Mijn mond vol wondre smaken die géne vrucht verzaadt. Niemand, o hunkrend waken, die langs mijn venster gaat... Wij zullen nimmer wezen dan Godes angst'ge wezen. - God, laat ons waan en schijn dat we Uwe wezen zijn.…

Een kekke kuil was ’s avonds al gegraven zodat ik vrolijk mij erheen begaf maar weldra stond ik stil, verbaasd, zelfs páf: Er lag een jonge vrouw vol overgave Ze rook naar zout, zand, zee, had ik wel lust? Ik ging, maar ja… alsof je duinen kust…

Belandt zij zonder Chicanes aan land Donderend en denderend Extravert Frenetiek de Gretige gulzige golven Hoorbaar hongerend Intimideert zij Jubelt zij haar Kolkende klaagzangen Lyrisch haar landschap Mooie maanzieke reuzin Neptunus maant haar tot kalmte Oeverloos opent ze haar Panorama’s deze non- Querulante sterre der zee…

Hoe wij onze namen schreven vlak bij de zee toen de zon ging dalen?…

zij is open als de zee ze haalt het uit het blauw van mijn ogen zoals het zilt door haar navel stroomt en vissen in haar benen zwemmen ze zal nog moeten leren te zijn zoals ik haar zie…

OPEN JE OGEN Open alsjeblief je ogen Stap in mijn leven, ga met mij mee Jij kan altijd op mij vertrouwen Ik ben jouw land, ik ben jouw zee Waarom zou ik openen mijn ogen Het land verdroogt, de zee vervuilt Niemand stopt deze ellende Niemand treurt en niemand huilt Open alsjeblieft je ogen Ik schenk je liefde en geluk Kinderen zal ik…

Over de zee hangt matelijk te tampen een zoele en droeve klokke door de mist. De dag is zonder klaarte en zonder lampe. Hij, die zijn hart bezit, weet wat hij mist. Een stemme galmt, en ieder loopt verloren. Ik loop alleen. En 'k weet dat duizend zijn die naast me dragen door te dichte smoren lijk al te volle teilen melk hun pijn.…