Alle inzendingen over openheid vrijmoedig hart

Langs de tramlijn van mijn begeerte zie ik haar staan bij elke halte met open glimlach en armen staat zij daar vol engelengeduld en liefde slechts twee haltes zal ik plagerig aan mij voorbij laten gaan om dan alsnog heerlijk achterop haar fiets te gaan zitten…

een korrel zand schuift traag over het duin een zuchtje lucht perst zich door een kier een straaltje licht vindt de weg naar buiten alles blijft open niets wordt gedicht…

morgen duw ik de klink naar benee gooi ik alles open, maak ik entree…

Ik schrijf vloeibaar mijn hart Open al wat ik voel Kom maar, kom maar naar mij Jij bent heel apart Ook al ben ik koel Voor jou ben ik vrij.…

in het frêle ochtendlicht contouren van de prille dag het bespeelt de meibomen rustig balancerend op de wind het draait de deuren open van donker naar licht waarin mensen ontwaken in de spiegeling van eigen creatie de dag trapt af in wiegende beelden vloeibaar wuivend over de schoonheid van het landschap…

er is geen keerzijde van de medaille zij is de leegte in mijn gedachtegoed de ommezijde komt mij niet eerlijker over mijn beeldvorming beschreven in het nu is de realiteit van de dag waarom zal ik dan keren mijn toekomst staat open waarom dan de ontmaagding van die andere zijde gedane zaken nemen toch geen keer mijn dingen zijn grijpbaar…

Daar in de kerk een schreeuw is opgemerkt open gaan ze zeker dus drink wat uit een glas of beker drink op de wereld drink op mij de wegen gaan open dat maakt u blij lezen en leren ik zal u eren maar neem nog wat zo zeker dat er meer is wij in het zwarte gat.…

Toen die nacht dat alles donker was toen liepen wij samen op het leven af daar waar dat licht al zo lang schijnt door eeuwen heen zijn wij gegaan opnieuw geboren onder de zelfde maan ga en beleef vlieg mee en geef het door we zingen samen in koor we zingen zijn niet gevallen wij zijn de engelen iets wat aangepast alleen de demonen…

niets is wat het was niets is wat het lijkt niets is wat het zal zijn…

Een blik ontweken, voor dat hij je hart zal bereiken. Een troostend gebaar, afgeweerd voor dat het je kan omarmen. Een hart zo vol van pijn, zal er dan geen enkele opening zijn?…

Men zegt: da’ k het hart op de tong draag, echter, neen te zeggen tegen een vraag, vergt nu net iets meer moed, dan het gewicht van het hart op de tong!…

Zal er voor ons ook een opening mogelijk zijn.?…

blad na blad knop na knop seizoen na seizoen staat de deur richting de eeuwige slaap te wachten geen deur blijkt open te zijn broeder wolf zuster maan alles beklijft en vergaat…

morgen gaat voorbij als met een diep geslagen kloof tussen niets en anders in, word ik niet meer dan geloofd in wie ik ben. en wreekt de tijd zich in minuten, geen idee waarom men altijd lacht wanneer mijn voeten kraken. de dagen zijn te vaag om zich voldaan van de lange nachten te onderscheiden, het leven is…

demonen in het labyrint wil ik met je wonen het goede verspreiden en klonen laat de rivieren van haat verdrogen waarheid zien in ieders ogen die de verbeelding kan beloven te dromen op school leren ze je het woord allochtoon in de kerk leren ze je een sprookje op het werk voor je loon Je bent iets of niets en zo gewoon abracadabra Open…

Na maanden uitstel kwam het er van de week eindelijk van, er kwam een nieuwe grutter is ons stadje, precies degene die we ook al bezochten om de paar weken, en nu dan in de buurt. Acties waren aangekondigd in de vorm van; op dag 1 krijgen alle 250 klanten een bos bloemen. Dag 2 enz enz. Nietsvermoedend lopen wij gisteren het winkelcentrum…

Openbaar Is algemeen publiek notoir. Het wordt dan zo gezegd Als het ware blootgelegd Of kenbaar. Het gemak Van het gemak.…

Hij is onbereikbaar, dag en nacht een droom die me niet loslaat We weten alles van hem In zijn tuin vinden we iets tastbaars, een ladder, ze daagt ons uit Ik klim naar het badkamerraam Binnen betasten we de kopjes waaruit hij thee drinkt maar niet met mij We nemen foto's van ondergoed passen hemden en houden er een aan Het is niet…

Ze kleedde zich uit, onbezorgd of ze iets zou -- willen verbergen.…

Laten we vooral vrijmoedig blijven spreken vrij en moedig maar vooral in respect ik praat dan niet over het grote kwaad dat pak je maximaal met grote moed aan ik praat dan vooral over veel goeds goedbedoelde mensen en afwijkende meningen niet direct afkatten, afmaken, verwensen met de dood dreigen, schelden, zieken pesten, spugen, slaan…

Beste vriend mijn hart doet nu zo'n pijn, jouw dood heeft ons uiteengedreven. Bid voor mij, ik moet verder leven en lijden door al het aards chagrijn Eens zal ik vrijmoedig naast jou zweven eerst moet ik nog zingen mijn refrein, ook ik zal ooit gestorven zijn. Egidius, ach waar ben jij gebleven?…

de heuvels waren rond en vriendelijk de beek al wat bejaard een trage stroom in lichtend zand cipressen aan de oeverkant ik vond je in de warme wind eenzaam tussen rank en druif jij zonnebloemde als een kind voorover in een lome wuif bloeide waar de tijd was stilgezet een open hart in zongebed…

~~~ met sierlijke danspassen zweef je door de bossen jong blad dwarrelt speels rond je gracieuze verschijning dartel als een wervelwind beroer je de uitgestoken takken vrijmoedig blaas je het lentegroen tot een vrolijke choreografie warme briesjes tover je tevoorschijn gevuld met hete zomerse beloften jij laat je niet vangen door…

Koninkrijk is voor ieders oor verstaanbaar de hoog ontwikkelde de eenvoudige van geest mogen de Blijde Boodschap samen door hun gemoed en voornemen laten stromen beiden kunnen de kunst scheppen reine rijpheid der kinderen zich eigen te maken opdat vrolijke verwondering zonder vooroordelen het verkwikkende Woord in de ontvankelijke ziel vrijmoedig…

Vrijheid is het hoogste goed Spreken zonder een blad voor de mond Daarvoor hebben zovelen gebloed Toen het zwaard de onderdrukking verslond Zelf vind ik het vrij, vrijmoedig Om te poneren Zo koelbloedig Dat wij niet mogen beweren Dat er iets hogers is Dan vrijheid Dat is bepaald geen kattenpis Of wanstaltigheid Nee, het zou mooier…

Bitterzoet branden de lippen, de zoutige smaak van de zee het branderig gevoel, de vrijmoedige geest ...laat ons juichen vrolijk en verblijd laat ons water scheppen met vreugde uit de fonteinen der ziel de bronnen der verzoening, laat de liefhebbers gerechtigheid proeven in het achterste gedeelte boven in de mond...…

Waarvan ik hoop dat elke would-be dichter in de beslotenheid van zijn of haar cocon van droombeeld, wanhoop, woordgebaar doordrongen is, als ware taalopzichter is dat de stroom van zijn of haar gedachten gevoeld, gedeeld wordt door een andere ziel op 'n andere tijd en plaats op 't wereldwiel wiens leed of twijfel 't schrijven kan verzachten…

Het is toch wat de kamer van mijn hart zo open en warm Dat is toch wat geen klep meer gesloten Iedereen kan binnen in mijn hart Soms is de kamer vol, benauwd dan weer ruim Leeg, eenzaam zelfs stil Het is toch wat zo open mijn huis met kieren en gaten Pompend hard, bruisend open Warm…

Ze waggelden naar het terras en bleven voor de tuindeur staan, keken me vrijmoedig aan en gingen kwakend aan het schooien om toch vooral wat voer te strooien. Het deed mijn weemoed dra ontdooien, ik gaf ze brood met gulle hand en mijn hart ging sneller want, De lente is hier aangeland!…

Open je ogen en zie open je oren en hoor open je armen en verwarm open je geest en denk open je hart en geef open je deur en ontvang. Open je geweten en vergeef open je gevoel en ontvang. Geef liefde en krijg terug Sluit je mond en zwijg stel je wezen open voor geluk.…