Alle inzendingen over opfrissen OR vergeten

Gooi geen barricade voor je deur maar zet hem juist wijd open want alleen als hij niet gesloten is kun je vrij naar binnen en naar buiten lopen Gooi geen waas voor al je ramen verduister het niet met donkere gordijnen want wanneer het licht niet naar binnen kan kan het ook in jou niet stralend schijnen... Gooi je angsten overboord…

Neem mij neem alle controle over en beweeg je zodat je me meeneemt naar momenten waar herinneringen geboren worden waar tijd geen tijd kent en waar warmte zijn oorsprong vindt Neem mij neem mij mee, ontvoer mij naar wellustige gedachten die likkebaardend verschijnen en worden voorzien van het mooiste laagje vernis hoewel dat eigenlijk…

Wij hebben ons vandaag verlaat! Pas bij de laatste brug Waar 't voetpad tussen 't gras vergaat, Daar keerden wij terug. Achter ons dekt de witte damp De schemerende landen. Zó zijn wij thuis. Wij zien de lamp In loveren warande. . . Wat gingen wij vanavond ver Het werd alleen tè laat: Nog verder dan de gouden ster Aan blauwe…

Als reactie op een gedichtje van Egbert Jan: Ik ben KLAAR met vergeven Ook ben ik KLAAR met vergeten Ben net iets te hard getrapt. Men zegt: vergeven en vergeten Maar ik ben er KLAAR mee en daarom Blijft mijn hart en deur gesloten!…

Impulsief en onvoorwaardelijk. vroeg je mij ten huwelijk, die dag. Tussen twee zoenen, klonk het antwoord zacht: “Ja ik wil, maar ‘k poets niet jouw schoenen.” Ik hoor nog steeds jouw schaterlach.…

wie fluistert de dichter weer troostende woorden in als zinnen voortdurend beslaan wie houdt het net vast onder de woorddanser wanneer het ritme weer weg is wie reist mee in het oude hoofd waar de chaos steeds meer toeslaat woorden almaar dunner worden tot de zin ontbreekt…

Op een verjaardag zei mijn broer tegen mij hoe is het met jouw pensioen afbreuk we lagen samen in een deuk eind dit jaar wordt ik vijfenzestig maar wat is gebleken ik krijg er zomaar nog zes werk maanden bij met de verzekering dat mijn pensioenfonds een half jaar langer kan afbreken…

Maar soms, wordt ze vergeten dan zeggen we de andere dag: er brand een kaars op ‘t balkon, De gehele nacht!…

Er is mij ooit een engel aangevlogen, maar helaas ben ik haar kwijt. Ze had zich zo hard voorgenomen. voorop te gaan in de strijd. Om van het leven een dagelijks feest te maken. ze schonk me kinderen, ze schonk mij al haar tijd, Daarbij vergat ze vaak haar eigen kleine zaken, een feit dat ik mij nu zwaar verwijt. Elke dag blijf ik haar…

Maar jij zal mij niet meer breken, Want ik wil jou vliegensvlug vergeten! Toch menig traan heb ik om je gelaten, En jij, jij had het verdomd goed in de gaten.…

wanneer je me zal vergeten op een krachtige lentedag kijk dan niet naar m'n breekbaar verleden maar richt je blik naar een ontwakende zomermorgen en verlies onderweg mijn oude zorgen de herinnering aan een somber herfsthart zal vervagen de hemel zal mij dragen op een witte winterwolk zal ik dansen en uiteindelijk zal je me vergeten…

Wanneer is het vergeten begonnen, toen de hevige emoties waren weggeebd ? Toen het bloed reeds was geronnen en alle tranensporen uitgewist? Nee, nooit, nimmer vergeten wat er is gebeurd, die dag dat jouw bloed de straat heeft rood gekleurd.…

geen keus Ik wil er gewoon niet aan geloven Probeer me alleen niet vergeten Kan je me dat beloven?…

je vergeet me, ik vergeet jou. alles wat we samen hadden.. wie denkt er nog aan? ik.. ik denk eraan, als ik droom komt alles terug, jij.. jij die nu een ander hebt, jij.. jij die mij zoveel verdriet heeft gebracht, jij.. jij die mij 'die liefde' heeft gegeven, die liefde.. die niet klopte, die al een hele tijd bij ons weg was.…

Ik dacht dat ik je vergeten was Ik dacht, ik kom er wel over heen Toch zie ik je in mijn dromen Ik hoor je stem en zie je lach Dat is wat niet mag Mijn tranen rollen over mijn wang Ja ik ben erg bang Bang dat je me vergeten bent Alles wat je zei was zo hard Alles wat je zei raakte mijn hart Toch blijf je me kwetsen Kwetsen tot dat ik je haat…

Bang dat dingen vergeten worden, blijf je ze herhalen. In je hoofd blijft alles zich steeds maar weer vermalen. Tot je verhaal een eigen leven gaat leiden en je niet meer weet waar 't over gaat. Dat komt gewoon doordat je ouder wordt en niet iedereen je meer verstaat.…

ik was vergeten, glad vergeten maar vandaag hoe mooi het brein ik was vergeten, dat vergeten wat de beste weg kan zijn wel het verdriet, nooit de persoon nooit de persoon maar soms de pijn ik was vergeten glad vergeten hoe mooi het iets kwijt te zijn nooit de persoon, maar kleine dingen te verbannen uit mijn brein en dat het soms een enkele…

vergeten zijn de woorden de zinnen het verhaal vergeten zijn de tekens het beeld de taal vergeten zijn de mensen de massa het moraal…

Ik zag een man met ogen dof van 't strijden; welke mensvergeten god kan iemand zo aan 't leven laten lijden als ware het een duivelsplan. Ik zag hem gaan verloren in zichzelf praten; niemand sprak hem zelfs nog aan, en door een ieder losgelaten gedoemd was niet meer te bestaan. Ik zag het gat waarin hij was gevallen, dat hem als een…

beesten aan mijn bed die ik, voor rede aan de kant gezet met geweld verscheurde Want als ik mijn ogen sluit en luister voel ik hoe je zachtjes grient 'het is niet eerlijk, waar heb ik dit aan verdiend' starend in het grauw oktoberduister voor een onontvangen schouderklop kan ik alleen nog om vergeving smeken judaskus, vooraf aan het vergeten…

Je probeert me te vergeten terwijl wij beiden weten dat een geluid een geur een moment maken kan dat je gedachten niet te controleren zijn ik voel je vaak nog steeds merk dat je aan me denkt herinneringen in je opkomen je probeert dat te verdringen onze band is onvergankelijk niet afhankelijk van of we elkaar zien en…

de laatste zon de hemel wolkt zich dicht winter mij bevries de warmte die ontdooide plak mijn adem in sterren op breekbaar glas vergeet maar niet wat was…

Ze vergeet ’t heet dement alles ze leeft bij de dag telkens weer ze wordt opstandig soms en dat komt omdat ze af en toe heel eventjes zich herinnert dat ’t ooit anders was ze dementeert, vegeteert op zichzelf geagiteerd reageert ze maar soms lichten haar ogen op, alleen worden die lichtpuntjes steeds minder.…

Mijn gedachten breken, ik vergeet zo gauw!…

Terwijl het beeld vervaagt in rimpels spoelen de golven van vergetelheid de laatste resten weg naar een blanco geheugen Geloof dat je vergeten bent tot de volgende déjà vu of flashback in een droom als een eeuwige druppel op een gloeiende plaat…

gezichten tot leven komen en ook zijn er de nachten waarin jullie verschijnen in m'n dromen En dan weet ik weer heel zeker ik ben jullie helemaal niet kwijt 'k heb voor ieder een plekje in mijn hart voor nu en straks, ja voor altijd Ook al moet ik nog weleens huilen om al het te verwerken verdriet mijn tranen zullen ooit eens drogen maar vergeten…

Ik wil niet de borrel zijn die jou moet doen vergeten.…

U geniet uw drie cadeautjes keer op keer geparfumeerde zeep zevenenveertig elf notenreep u pakt de zeep weer in vroeger geleerd niet vergeten nu de zevenenveertig elf heerlijk en weer ingepakt de notenreep lekker opgegeten heerlijk! eerste cadeaus vergeten uitpakken en zeep geparfumeerd zevenenveertig elf heerlijk?…

ik kijk mijn moeder in de ogen zij spreekt van verre, dwalend in het bos ze wordt in het heden door haar verleden bedrogen de waarheid laat steeds meer los…

waar bomen bossen, koud en naakt met gestorven voeten in geplooide aarde daar vraak ik, oh maanloos woud vertel mij van het pad naar vergetelheid voorbij de deemster wil ik drinken uit de woordenstroom waar flarden kleven aan verschoven rotsen in opengevouwen handen ontrolt zich een zee die mijn ogen niet kunnen dragen…