tot schimmen

zal ik weer doen wat ooit gebeurde
en zal jij zwijgen als nu de beesten aan mijn bed
die ik, voor rede aan de kant gezet
met geweld verscheurde

Want als ik mijn ogen sluit en luister
voel ik hoe je zachtjes grient
'het is niet eerlijk, waar heb ik dit aan verdiend'
starend in het grauw oktoberduister

voor een onontvangen schouderklop
kan ik alleen nog om vergeving smeken
judaskus, vooraf aan het vergeten

en dan, aan dit intens besef gemeten
rest mij de welverdiende strop:
tot een schim moet ik voor eeuwig spreken

vergeten

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 5 stemmen 779