129 resultaten.
Bonheur-du-jour
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 150 Wanneer bomen zijn ontbladerd
dagen bleek in grauwe ramen staan
zit zij het opgejaagde hert
verscholen in de stilte op haar
taboeret voor haar bonheur-du-jour
Zij schrijft niet fragmentair
houdt van fraicheur en franchise
Een gedicht met licht in het land
van de eenzamen. Een vrolijke noot
een dans als een Franse quadrille.…
Schuilplaats
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 215 Ver weg, van de krijsende fanfare
van dat immer opgejaagde en
allesverslindende modern bestaan.…
Straaltje licht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 163 Wind fluit hol
tussen muren van ruïnes
waar schimmig licht
in hoeken verdwijnt
slechts stof beweging brengt
door vlagen opgejaagd
stil zit ik te turen
naar brokkelige muren
waar nog kleine lichtstraal
gebroken in schervig glas
wazige schaduw tekent
van wat ik eens was.…
Woordflarden
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 104 poëzie fluistert in de nacht
buldert op hoge golven
zwiert en zwaait met zwaluwen
is in mysterieuze mist
kaalgevreten viskoppen
ziet het eerste babylachje
zwijgende mensen in een lift
de spin, die zijn prooi leegzuigt
een schreeuwende marktkoopman
lichtstraal op een herfstblad
opgejaagde vluchtelingen
oneindig wentelt poëzie…
Natuur vs mens
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 72 Fauna’s en Florianen
Rest-aarde overname
Mensenras gefaald
Door de natuur ingehaald
Ik adem heel zacht
Benauwd
Met kloppend hart
Ik tril heel beheerst
Onderdrukt
Als een opgejaagd beest
Ik sta in een rest-bos
Voeten in boos mos
Angstig en verdrietig
Beschaamd en nietig……
Wurger.
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 517 zij hadden hem gezocht
opgejaagd en gevonden
hij werd opgebracht
geslagen en gebonden.
hij zat hier stil
dacht aan zijn vrouw
wachtte op zijn lot
kende geen berouw.
het einde was wreed
zijn ziel bleef hem trouw
nu hangt hij wat rond
gewurgd aan een touw.
1973.…
Wurger.
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.582 zij hadden hem gezocht
opgejaagd en gevonden
hij werd opgebracht
geslagen en gebonden.
hij zat hier stil
dacht aan zijn vrouw
wachtte op zijn lot
kende geen berouw.
het einde was wreed
zijn ziel bleef hem trouw
nu hangt hij wat rond
gewurgd aan een touw.
1973.…
midlife
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 195 ik word opgejaagd
een niet bestaand iets
zit mij na
ontastbaar maar zichtbaar
hij jaagt mij op, de tijd
laat mij geen rust
ik moet op jacht
het put me uit
hoe ouder hoe vermoeider
de oude gekkin
het eind is in zicht
ik heb nog geen zin
ik wil respijt
alsnog in trek zijn
ooit alles gemist
nu te laat om in te halen
een verloren…
Herfstsonate
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 372 Wuivend in de milde herfstzon
schitteren de vele kleuren
als op een schilderspalet
strak tekenen de nerven zich af
de wind speelt krijgertje met de blaadjes die zich
als een vliegend tapijt
aaneen gesmeed voortbewegen
opgejaagd en weer uiteengerukt
om met een laatste buiteling
zacht dwarrelend neer te komen
op de zwarte aarde die hen wacht…
Sneeuwjacht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 108 Sneeuw duint zich op
opgejaagd vanuit 't oosten
door een snijdende wind.
Richels vormend,
waar het ijzig
sporen verjoeg,
groeit het wit aan
in een blauwende kou,
dekt toe en
slokt op.
Een eerste stap
knispert kristallig,
het is nog vroeg
en net licht,
als ik tussen haar passen
stukjes winterpret
vind.…
Een wereld vol verlaten
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 482 zie in je blik
de kerker weer
je schrik de ophaalbrug
en sloten op je stil geheim
je opgejaagd te weten
het niet kunnen vergeten
omdat de banden er nog zijn
in dagelijkse pijn
de ketting is geknipt
je gaat nu voor een eigen ik
naar een wereld vol verlaten
je entree weer maken
in het kasteel is er
een heer te veel jij torent…
overlevering
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 220 de herfstwind haast zich
door de brede boulevard
trekt een wervelend spoor
in het verlaten afval
schuurt meedogenloos langs huid
en opengewaaide jas
knarsend, razend, oogverblindend
slaat hij een bres
in gedroomde zandkastelen
over de barre vlakte
hinkelt een opgejaagde plastic stoel
het kind snakt naar adem
zijn schreeuw bedolven…
leesles
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 350 als hij als tiener het alfabet leert
vindt hij de letters ongrijpbaar
hij kijkt naar de bladzijden
en opgejaagd duikt hij in de zinnen
scherpe woorden zijn gestrikt
ik laat hem gaan,maar
hij wil niet meer lezen,opgeven dan?
zal ik hem op de goede weg helpen?…
waterval van woorden
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 491 soms denken we wit-zwart
de letters raken slaags
opgejaagd door pompend hart
ontvangen mensen de volle laag
want die letters vormen woorden
draaien een tijdje in ons mond
om dan als getergde demonen
gal te spuwen in het rond
het is misschien niet slecht
oprecht uit het hart geboren
geen moord of vuurgevecht
deze waterval van…
Seal Island
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 296 Deze "Jumping Jacks" met hun opgejaagde prooi,
Dat is het helemaal; dat maakt de haai zo mooi!…
Niet-omgekeerde narcis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 38 Ik ben een ruimdenkend anarchist
die accepteert de geile maagd
en schenk aandacht aan iedereen
met mijn ingetogen populisme
Nog niet opgejaagd
door overspel
van focusverlegging naar mijzelf
Ik ben de nog te ontpoppen bloem
in de grote weide langs de Styx
met equivalente buren als lotgenoten
Ik niet hou van gekleurde vloeistoffen, echo…
Passie
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 97 Alles heeft twee zijden
de grootste lessen
zitten in de diepste dalen
Jouw (over)lijden
ga ik voor mezelf vertalen
naar een boodschap
waar ik mee verder kan
ZOEK JE PASSIE EN VOLG DIE DAN
Niet langer worden opgejaagd
door wat anderen van me willen
niet langer worden overvraagd
door de maatschappij met haar grillen
Stop, genoeg,…
Ik protesteer tegen onpartijdigheid !
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 121 Ik zucht;
en protesteer tegen
onpartijdigheid in
hypocriete huizen
wanneer de zon opkomt
en gaat steken vluchten
ze naar het noorden zonder
mededogen voor het hert -
en - kamp, wie luistert
naar het opgejaagde dier?
voel je de sfeer van angst
en pijn?…
herhaald
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 116 in de keuken buigt
haar grijze hoofd zich
over de krant
haar rimpelige hand strijkt
over een foto van het gezicht
van een opgejaagd kind
zacht streelt ze,
bezweert ze de angst
van het bange kind
ze sluit de ogen
het is zo stil geworden
in de stinkende goederenwagon
in de duisternis tast ze
tevergeefs naar de hand
van haar moeder…
Omhoog
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 436 Een traan biggelde langs m'n wang omlaag
En vond zijn weg naar het diepe dal
Opgejaagd door m'n geweeklaag
Geen tijd voor herstel na de rauwe val
Stuitte hij op een zaadje in de grond
Omringde het even met z'n vocht en zonk
Daarna was 't een kiem die daglicht vond
En mij als bloem opnieuw geur en kleur schonk…
Bolletje...
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 519 Bolletje, een kater, die zich altijd opgejaagd voelde,
met niemand echt vriendschap sloot.
Wel lekker warm wilde slapen op het bed van zijn vrouwtje,
hij is niet meer en heeft een tuin op z'n buik.
Als z'n vrouwtje er een rozenstruik laat groeien,
is Roos (ons vriendinnetje) toch een beetje bij hem.
Rust zacht lief katertje!…
Begin van wereldvrede
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 142 Gedoken bij de ingang
zat je daar ontheemd
je ogen schichtig bang
je was anders en vreemd
van grote schoonheid
waren je amandelogen
gevuld met droefheid
vroegen ze mededogen
verdreven uit je warme land
verstootte men jou ook hier
sta je ook nu aan de kant
voel je je als opgejaagd dier
kom geef mij je hand
en daarmee je vertrouwen…
Leven na het sterven
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 2.340 Ooit eens opgejaagd
door herfstlijke stormen
die de bleke naaktheid
van mijn wezen herkennen
even meedogenloos ontbloot
tot wanhoop geborgen tussen
sterven de zwarte bladeren
die stilte krioelend benaderen
met wormen de draden
een rottende humus
die langzaam verteert
hier wacht ik op de zon
wijl de broeierige hitte
in de grond rondom
mij…
jungel
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 848 het is een jungel in mijn hoofd
de gedachten springen weg
als een bende opgejaagde konijnen
maar een weg is maar een weg
een bonte mengeling
lappende waarheden aan elkaar
het is een jungel in mijn hoofd
een caroussel van verwarring
in vijfde versnelling
maar een idee is maar een idee
kortsluiting door een wirwar
electrisch geladen draden…
schrijvend verlangen
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 207 elke avond komt hij hier
op het strand waar
ritmische rijmen
schuimen in innerlijke beroering
van golven in schittering
met blote voeten schrijft
hij over liefde in het zand
waar zinnen nader komen
tussen eb en vloed
diep in het opgejaagde schuim
waarin naaktheid losbreekt
druppel voor druppel
het geluk vloeiend
in haar hart
die…
Herens wegen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 291 Ver in het druisen op de wegen
van de heer, wordt mens en dier
opgejaagd tot dat ze hun rustplaats
vinden, wat geschreven staat in
het bloedend hart van tijd, in draf
rennen ze de aarde rond, ver vooruit
de zones van ideologieën, onafgebroken
zonder tussenstations, spannen ze zich
in en de vermoeide paarden uit,
aangeklaagd in landen…
mijn levenswijsheid
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 174 je past je aan
aan de waarden
van jouw levensidealen
je werkt je echt te pletter
in deze opgejaagde wereld
je neemt geen pauze
je neemt geen tijd
om te praten met mensen
van wie je echt wel houdt
mijn vader vertelde me eens:
jongen, in het leven is er maar één ding
wat echt van belang is
zaai zoveel mogelijk de liefde uit
want je oogst…
Vechterij
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 150 verlangend prikt
de kraai
in de
geplaatste vuilniszak
diverse kleine
gaatjes
maar oh
wee/onder
etenstijd geen
enkele behoefte
aan hebzuchtige
maatjes
grote bonje
daar een
enthousiaste ekster
echter van
korte duur
woedend opgejaagd
naar het
topje van
de boom
wat zuur
meer narigheid
twee bedrijvige
duiven ook
voor hen/…
De stervende
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.931 Opgejaagd door vele wijzerplaten
worstelt de stervende zich voort.
De angst, tot in de ziel gesmoord.
Wat kan het leven nu nog baten?
Geen behoefte heeft hij nog aan praten.
Niets waar de stervende zich aan stoort.
Het enige leven bevindt zich in de straten
waar hij nog enkele stemmen hoort.
Voorbij gaan de herinneringen.…
Langs ongebaande wegen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 129 Op blote voeten
Loop ik door
De separeer,
Kamer met betonnen
Bed en zwaar
Rubberen matras,
Wc-pot waar ik
Niets aan vernielen kan,
Zelfs mezelf niet -
Nog nooit heb ik
Me zo geïsoleerd
Gevoeld, mens in
Een betonnen kooi
Opgejaagd door
Zijn eigen wanen -
Ik moet iets bedenken
Om deze hel te overleven,
En in mijn gepijnigde…