inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 1.854):

Leven na het sterven

Ooit eens opgejaagd
door herfstlijke stormen
die de bleke naaktheid
van mijn wezen herkennen
even meedogenloos ontbloot
tot wanhoop geborgen tussen
sterven de zwarte bladeren
die stilte krioelend benaderen
met wormen de draden
een rottende humus
die langzaam verteert
hier wacht ik op de zon
wijl de broeierige hitte
in de grond rondom
mij kiemend doet ontwaken
tot de aarde scheurt
het licht mijn einddoel wordt.

Schrijver: Verdano, 19 februari 2003


Geplaatst in de categorie: overlijden

3.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 2.340

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)