Alle inzendingen over oude weegschaal

ik zoek mijn plek op de regenboog en zie, ik glij het ebt in mijn wintergetij de hemel lijkt ook minder hoog het landen dwingt de weegschaal met een scherp oog tot balanceren; veel lucht en nog meer aarde blijken eens temeer lichtgewichten de laatste zucht verliest vele gezichten de ontstane leegte kan in eeuwige tijd…

wond wat schuin dwarsover heelt al goed, de restjes bloed zijn weggeveegd, de snede lijkt niet groter dan de breedte van mijn hand mijn verstand rangschikt naarstig wat mijn speurzin op zich neemt niets vreemds zo lijkt het, niets is blauw slechts deze vlugge ogen en dit bewustzijn ordent gauw hun waar gezicht dat is gewogen in de weegschaal…

de god van de dood legt de luchthartige veer op de weegschaal neemt behoedzaam het hart plaatst het naast de veer het hart houdt zich vast Anubis schudt mismoedig het hoofd: hart je hebt zwaar getild aan je bestaan je legt teveel gewicht in de schaal enkel het hart, het vederlichte viert de lichtheid van de dood…

Leer steeds met de weegschaal van zachtmoedigheid je woorden wegen als je zo zult spreken zul je heel je leven die ander zoeken kun je vrede boeken.…

Een rustige dag plotse wind raakt het water reflectie rimpelt Tel grijze haren hier en daar een glans of gloed jong van geest, nog steeds…

Opzij van haar weegschaal zat ‘t meisje ineengedoken Trillend met ‘t gezicht vaal leek ‘t meisje wel gebroken In haar ogen blonk ’t zwart als viel schaduw van de ziel Had ze in feite wèl een hart ‘t voelde echter niet stabiel Zwaarder leek zij vandaag doch ze kon ’t niet geloven Niets raakte in haar maag toch ‘t gewicht naar boven…

En op de weegschaal van Nemesis Zoekt onze ziel naar haar balance.…

op de Grote Weegschaal wacht de serene Veer van de Waarheid op het mensenhart dat aan de andere kant slechts in hebzucht door kan slaan monsters verslinden harten die aan zware Cupiditas lijden dakloze zielen vullen de zakken met mineralen gedrenkt in bloed geen pijn is groter dan kijken en zwijgen het bloedige verhaal moet…

ze is het vechten moe regels als degens te kruisen al haar woorden te wegen ze vallen toch verkeerd als een weegschaal steeds wordt gemanipuleerd en zinvolle argumenten worden doodgezwegen -lente was nooit winters de zomer kende geen kou en regendruppels in de herfst droogden altijd op in blauw- ze is het strijden zat wist zijn handtekening…

Een taart met slagroom wil ze niet ze wilt de weegschaal sparen een boekenbon, muziek, juwelen zal haar zelfs bezwaren.. Maar morgen is het Moederdag wat moet ik haar dan geven? Ik denk dat ik haar gewoon bedank voor een heel goed leven!…

Tevreden tikkend registreert de weegschaal de verlichting. Het spiegelbeeld wordt transparant, de schaduw laat al zonlicht door. Het is nu een zaak om weg te kwijnen tot een rekstok van ivoor. --------------------------- uit: 'Alle goeds', 2001.…

in de nabijheid van de weegschaal van Themis hangt een geur van verderf een parasitaire strijd woedt in ondoorgrondelijke lagen drek dit is alles zegt het blinde lot negeer het weerlicht vertrek vlucht kijk niet om geen tijd voor gerechtigheid geen tijd om drek te scheppen ga dit is alles ga gesloten ingekeerd stil met koffers van…

Wat ik zo op de weegschaal leg daarvoor moet ik mezelf wel behoeden. Het is soms gelukkig anders dan ik dacht jij had een geheel andere reden Soms is meer geduld de grootste kracht tijdens ons worstelen in het heden…

Het komt op deftig schransen neer in een kitscherige sfeer Heren met branie, opgetutte vrouwen Kleine hapjes en goed kauwen We zijn Hem vergeten Zelfs vóór en ná het eten Straks gaan we op de weegschaal staan en roepen de afslankguru aan…

Als woorden en letters worden gewogen Wordt de weegschaal serieus in overdrive gebogen Ja het zijn soms gewichtige zinnen Het is zoeken naar de draad en hoe te beginnen Rust, ja rust zou een goed begin zijn En ritmisch ademhalen werkt ook goed op ‘t brein. Nu nog wat orde hier en daar. Dat bakt onze gedachtencake gaar.…

Moet ik links of rechtsom gaan en, draaiend in de baronie, wachtend op de weegschaal of het lot, zal ik nog boven komen?…

Even dacht ik, hij is degene tegen wie ik nu aan zou kunnen schuieren Maar toen zag ik zijn vrouw naast hem bij de weegschaal Toch blijven het dagen dat je je het liefst in zachte truien van fleece in de zon of in wol wilt wikkelen.…

Iedere morgen weer hetzelfde gevecht: klopt het wat de weegschaal zegt? Nog maar een keer erop gaan staan, kan het mijn gewicht wel aan? Steeds veel minder dan verwacht, maar mijn spiegelbeeld geeft geen kracht. Nog steeds hetzelfde dikke lijf, waarin ik al jaren verdrietig verblijf...…

Heb mis gegrepen, strohalmen naar de toekomst, weegschaal naar geluk ? Uiterste balans, wat je kiest is om het even, eind brengt evenwicht. Onvoldoende water, om rivieren te blussen, machteloosheid in mij. Gedachten zijn klei, uit het niets geschapen, het model blijft vrij.…

het laatste oordeel is nog niet geveld voor mij verscheen geen held een man gekleed in het charisma van verlosser voor het tribunaal der eeuwigheid in woord en wederwoord werden schepping en de mens gewogen op de weegschaal der gerechtigheid in dossier de slechte jeugd der eerste mensen hun vrije wil door erfzonde weer gebonden…

jij, zoals je daar staat zo nonchalant misschien stond je anders als je wist dat er iemand naar je keek, ik.…

pijnscheuten schieten door me heen rimpels wanneer ga ik heen? ik wil niet meer wachten ik ben het zat kwijt al mijn krachten weer een kou gevat het zicht wordt slecht mijn handen trillen ik wil geen gevecht dood zou ik willen…

evenaren hij zaaide angst en moordde voor de lol de zwarte kerkers zaten overvol met door zijn beul bewerkte martelaren maar toen ik laatst die beelden van hem zag vermoeide ogen, rimpels en gebogen vernederd door een bitter hoongelach verscheen een vreemd gevoel van mededogen was dit nou die moordlustige tiran ik zag alleen een broze oude…

Als je later oud bent en gerimpeld blijf je nóg de mooiste voor mij Zal ik nog net zoveel van je houden als ik zo vaak al tegen je zei Schoonheid zit immers van binnen en is niet aan leeftijd gerelateerd En dat is wat ik zo aan jou vanaf het begin heb gewaardeerd Dus kijk je later in de spiegel denk dan maar gewoon hieraan Het aantal rimpeltjes…

Zachte stappen in de verse sneeuw, oudjaar lijkt al weer zo lang geleden. Ik kijk door het raam en geeuw, er is sindsdien al veel tijd vergleden. Goede voornemens, heb ik die? Ik zou het echt niet weten. Ach, ik neem dat niet zo nauw, zie ik ben nu ook tevreden. Mocht ik toch nog wat willen wensen, dan alleen nog liefde en geluk, maar…

handen met bruine spikkels gevouwen in een gebloemde schoot de pop ligt op tafel het leven achter gesloten ogen aan de binnenkant de wereld achter dichte deuren aan de buitenkant…

ouden van dagen circuleren in de lift de winter buiten…

Weer is het winter en we beseffen eindelijk de onontkoombaarheid van het sterven. Naarstig zoeken we als kinderen met ademloze ogen naar halmen, sneeuwklokjes. We weten niet of er een lente voor ons ligt en lopen hand in hand het bospad af.…

met laatste groet Ach, hij had ook zo zijn gebreken Vier huwelijken wat denk je daar dan van Geleefd heeft hij neem dat van mij maar aan Kijk dat is zijn jongste net nog maar tien Daar zijn laatste ex die dertig jaar verschilde Ongehoord jonge vrouwen is al wat hij wilde Zou het gemeend zijn van haar dat rouwen Had ze maar niet met zo oude…

Een leegte Niet te vervullen Met mijn tranen Misschien Eens zo vol Van leven en geluk Bruisend en nu Een leegte…