Alle inzendingen over ouder

Die arme Fleur, maar ook die arme ouders, Wat krijgen die verdomd veel op hun schouders.…

ik wil wel langzaam achteruit leven en de tijd van gisteren vorige maand of liever nog van vorige jaren herbeleven ik omhels de voorouders het verloren kind van mijn vader de engelen in hun ware licht zo langzaam wil ik wel gaan maar tijd loopt zelf ik moet maar zien.…

Jarenlang door mijn Tranen heen gesmeekt Dat het op zou houden Het bleef erbij - Noodzaak die voor jou Kennelijk ontbrak Hopend, alleen maar hopend, Niet verwachtend dat het Op zou houden Maar nu ik je losgelaten heb Is zo maar het wonder geschied Werd mijn gebed verhoord Dat het op zou houden - Het hield op - Het is opgehouden…

voor marjolein hij hoort haar kijken door het raam als hij verdwijnt in de nacht draagt zij zijn hart ------------------------ uit: 'Overboord', 2012.…

heb als jonge loot het bos zien groeien in seizoenen bloeien samen ringden we de jaren in voor en tegenspoed tot kreun en steun het bladgeruis ging overheersen ik zag ze vallen in de laatste zomerstorm geknapt als lucifers mijn bos is weg ben kwetsbaar en alleen de wind jaagt langs me heen ze hebben me gestut verplaatst…

Ik zie de mannen van tachtig Stoer willen ze nog zijn Zo verdringen zij hun pijn Wanen zich toch machtig Zij schuilen bij elkaar Bij het bankje op de hoek Eentje slaakt een vloek De ander rookt sigaar Daar loopt een jonge meid De blikken buigen mee Vol vergane viriliteit Zo verglijdt hier de tijd Tot in de eeuwige zee Van de vergetelheid…

jij ruimde op wat overbodig was vergat de uren van de dag sprak woorden uit een andere tijd waar jij steeds langer in verblijft een gesprek is nauwelijks meer te volgen en morgen is een nieuw verhaal nog komen beelden terug uit lang vervlogen jaren en vertel jij lachend van je wilde haren je dwaalt in kleine cirkels rond…

Mijn vader was een arbeider die zag je in mijn jeugd heel veel. Ze zijn nu weg van het toneel in hun plaats kwam de werknemer. Hij was omringd door werklieden trotse mannen met een ambacht die wonend in hun werkmansdracht fluitend dagen lieten vlieden. Een linkse intellectueel mat zich een waardeoordeel aan: Vader moest zijn stem verheffen…

Daar de regering alles controleert Is het in China zaak ervoor te waken Om ongeremd veel kindertjes te maken, Zelfs meer dan één kind valt daar al verkeerd. Taboe is het voor één miljard Chinezen Om voor het vaderland maar weg te kezen.…

Die Marcel Harmsen toch om te berichten (Te lezen in zijn laatste snelsonnet) Dat hij zijn mams ertoe heeft aangezet Een tien te geven voor al zijn gedichten. Mams toonde wekelijks haar eigen bloed Dat men het van familie hebben moet.…

De Hollandse bejaarde doet maar wat Fietst midden op het rijwielpad of scootert Maar kijkt niet op of om wanneer je toetert En gaat dan ook geregeld op zijn gat Dat houdt de boel maar op, we willen kárren Dus haal ze van de weg die krasse knarren!…

de dagen zijn voor jou geschenken ontwaken met een lach na een vaak rusteloze nacht je eigen dingen doen volgens vaste rituelen het staan op eigen benen in wankel evenwicht de liefdevolle handen zijn hun werken niet verleerd van baby tot groot kind zij hebben alles geprobeerd jouw ogen blijven hen verbazen in bewondering hoe jij…

drukte-terugkom-toeslag nieuwe reiswereld-uitvinding senioren zijn melkkoe van de pot gerukt! idioterie…

ze stonden allemaal vol in het licht met zon op hun gezicht familie vrienden en bekenden deelden het leven dat ik leidde maar in het lengen van hun schaduwen verkleinde ook mijn beeld tot de laatste vriend mij vroeg wat er aan scheelde ik schaduwde slechts plicht het volle licht had mijn leven al geruime tijd vergeven…

Het bleek een stunt van Delta Lloyd te wezen Bejaarden in de Koepel van Breda In kleine cellen met een camera Waardoor bij mij gewetensvragen rezen Je stopt geen senioren in de cel! Maar bij mijn schoonmoeder denk ik: ‘Hoewel...’…

het was zijn hand vragend in gespreide vingers reikend naar houvast en steun in onverwacht afhankelijk zijn de pijn van trots stil verborgen in ogen vol zorgen nog speelt de lichte humor in zijn woorden met de ernst van nu maar het besef van eindigheid klinkt donker in de stilte van ons samenzijn…

elke rimpel heeft een verhaal je had veel verdriet en dan is het logisch dat men dat in je gezicht vooral ziet. rimpels en groeven ik ben wel zo iemand die dat slikt als was het zoete koek tot mijn huisarts me vertelde dat het een fabeltje is omdat het zoveel mooier klinkt de waarheid is dat men het gewoon krijgt met het verstrijken…

De kinderbijslag is hier ingeslepen En die wordt maandelijks in dank aanvaard. Vandaar dat hier succesvol wordt gepaard, Chinezen hebben daar niks van begrepen. Wordt met succes het ouderschap herhaald, Dan moet er bijslag aan de staat betaald.…

op uw nylonkousen bracht u mij door de wintergang naar de buitendeur van Huize De Schutse ik zei nog dat het veel te koud was maar het maakte u niets uit alsof u voelde dat het de laatste keer was onze omhelzing en uw lieflijke moedergeur had zich vreemd verkleed en wij zwaaiden elkaar een weerzien enkele dagen later belde pappa ons op…

je wilt naar de kleuren, geuren van je vaders bloementuin er je voeten zetten ze horen kraken in het grind je ziet in mij je zus niet meer je eigen kind je wilt je jas aan, opstaan naar huis gaan maar, het mag niet de geest mist het denken struikelt vervreemding tekent matheid op je gelaat dat waar je van hield zie je het nog…

Ga nou nog niet pap geef nog niet op pap ik omarm je met al ik ben en wil het nog met je hebben over dit en over dat, en dat om je te laten weten hoeveel intens veel ik van je hou en je niet missen wil je zou willen beschermen tegen al het kwaad kon ik maar, kon ik maar ga nou nog niet pap hoeveel tranen het ook kosten zal, zal…

waarom laat gij mij zoeken naar uw mond zijt gij niet rijp voor mijn smakkende kus men doet er graag een kille moord voor dus omhels mij in de vroege morgenstond vooraf van een uitgebreid ontbijtje laten wij hetgeen op bed serveren allicht kunnen wij het uitproberen onder kaas en zacht gebakken eitje weet wel als gij de smaak te pakken krijgt…

Het gaat door De tijd is Ons gegeven Wij mogen Mogen het Leven leven Al meer dan Veertig jaar Blozende wangen Een frisse blik Behoort het Tot ons verleden? Met een huid Die toont Sporen van Jouw leven Van de liefde En zorgen Van verlangen En teleurstelling Al is dat Buitenste niet Zo veerkrachtig meer Als destijds…

hij gaf een hand lachte en keek met gezicht zonder ogen sprak een stortvloed van woorden uit een oceaan zonder water gebaarde naar aarde en de stervende zon met mimiek zonder licht samen zijn we gaan lopen dwars op de wind hij blijft spoorloos mijn kind…

wat jij raakte schitterde als goud nu zijn je handen broos en oud het water uit je bron is langzaam opgedroogd jouw wilde bloemen op een hoop gegooid het zaad verstrooid door tijd en tegenwind dat hopelijk weer goede aarde vindt jij hebt alles weggegeven als je in de spiegel kijkt weet je wat er over is gebleven…

Nee, ik heb geen carriere nee, ik heb geen netwerk nee, ik heb geen salaris ik heb kinderen ik ben ouder: moeder, vader ik krijg huishoudgeld ik heb het wel druk, maar ik voel geen stress ik voel samenleving wij zijn gelukkig zo wij voelen gemeenschap wij houden het graag zo! en jij?…

de knoppen in de seringenboom zullen straks barsten, mooi en vol van kleur waar mijn ouders zo van hielden de warme dagen van de lente zal ook de liefde goed doen. mensen nu eens geen gezeur of geklaag het is nu lente en dat wilden we zo graag laat ons volop genieten van deze tijd. lente en dan… op weg naar de zomer…

Moeders worden vijf keer vierendertig als het moet, terwijl ik graai naar elk jaar dat ik te pakken krijg. Ik maai mij door de tijd. Moeders willen verjaardagen overslaan (op cadeautjes na) maar jaren kwijt. Ik elleboog mij haar voorbij: dag mam, dag kleine meid. -------------------------------------------------- uit: 'Och ik elleboog…

alles is zoveel grijzer ook al lijk ik dan ogenschijnlijk niets wijzer ik ken de beperking van tijd en wat tijd zoal met je doet maar al te goed ik kleur de dagen met geluk dat er rest maar verder is het bewijs er 't wordt met de dag grijzer…

Vandaag schrijf ik een liedje het gaat niet over mij. Ik rijg wat kleurenkraaltjes die passend zijn voor mei. Wie 't leest die mag ze houden en doe het maar terstond. Want voor je 't weet, zo gaat het vallen kraaltjes op de grond.…