Alle inzendingen over overdaad kerstversiering

Maar pas op voor overdaad!…

heb je het al gezien heb je het al gehoord een held van de dag moet zijn poepluier nog verschonen een horde moet haar eenling nog vinden een schreeuw moet zijn stilte nog horen een moment dat zijn tijd nog moet lozen de daver van de overdaad de fluister op de achtergrond die van de daken klinkt…

Het Westen herdenkt oude massagraven Het Oosten ontdekt nieuwe versies Vlaamse villa's pronken pront met kerstversiering Syrische puinhopen vormden eens thuizen Hier mag het nooit meer oorlog worden Daar zal hij immens veel kosten Oliejunks mogen graag de mond smeren Verslaving zet vaak moraal bij het huisvuil In Ieper omkransen dagelijks…

Van overdadig G.S.M.-gebruik Gaan kennelijk je hersenen vertragen Hoe meer je belt, hoe minder je gaat dagen Zo zwem je in een modieuze fuik Dat eigentijdse chronisch draadloos bellen Doet immers die vertraging slechts versnellen…

geluk is onderhevig aan ruimte, licht en tijd is zelden overdadig wordt door broosheid geleid ik denk nog aan verleden jeugd waarin toekomst stond voor morgen blind op zoek naar onbekende vreugd; de eeuwige liefde zonder zorgen…

ik weet dat ik denk wat ik wellicht begrepen heb niets meer is of minder oh dwaze wijsheid je ledigt mijn leegte tot vervulde overdaad ik spring omhoog opdat ik neer zal dalen in de put van mijn hoogste zijn wek me in de avond zodat ik in de ochtend slapen zal…

Achter in de fruitwei de gistende geur van duizend rottende pruimen zonder eters. Bordje ophangen, twee gulden per kilo. Niemand. Eén gulden per kilo. Niemand. Gratis. Niemand. Omdat het zo zonde is zet je jezelf eraan tot de stop uit de bodem springt het schip zingt in een poseleinen pot. Zonde. Rottende pruimen zijn een schande…

Van alles wat ik schreef zijn dit het minste woorden. En tel ze na, het zijn er nog te veel: zelf houd ik van mijn mond vol tanden, het aaien van dit blad, de woordenschat van mijn twee handen, het stokken van mijn adem als ik zeg dat ik je hier niet kan vertellen wie of wat ik voor je ben, omdat papier me in de weg zit, en ik het juiste…

Je hebt het hart niet om de stenen te begeren; maar stenen dauwen als je loopt. Het huis heeft licht gedronken. Wankelend komen stemmen in de oren, de messen zwellen scherp op snee. Plots helt je lichaam iets te ver. Ik ben dit niet gewend, dit snikken van je harde armen, dit warme klauwen in mijn hals De bloemen gillen roze. We…

u kunt afruimen de witomrande amuse gueule uit de nouvelle cuisine van chrysanten die in de vaas op de tafel bij het raam staan maar niet in de vaas op de tafel bij het raam staan vegetarische stilleventjes geschetst met de zilverstift laat met de lardeerpriem doorregen goed gevulde wildbraad aanrukken en op een rondborstig banket van dansend…

in de chocolade dorpen kleven de vogels aan de daken de dichters plukken het fruit uit de verliefde bomen en geloven hun eigen ogen niet zelfs de herfst praalt er in een rotte overdaad van uniformen het is hier altijd stil door het trage maandagblauw loopt een glazen echtpaar naar de kerk zopas is hun kind door de zon overreden --…

Muzak spoelt onze oren: liegt dat vrede geboren wordt in overdaad -…

Muzak spoelt onze oren: liegt dat vrede enkel en alleen geboren wordt in overdaad –  -------------------------------- uit: 'Haast feestelijk', 2007.…

Hoog opgestapeld fruit was lang op reis voordat rottende druiven hun vertrouwde huis verlieten om door haastige of trage laarzen geplet met Amsterdamse modder ongegeneerd naast alle soorten schoeisel de laatste liefde te bedrijven Sandalwood, olijven en geitenkaas omarmen vriendschappelijk verse wafels van Goudse stroop Schreeuwende bakbananen…

Daar valt de wind uit zijn goedgeluimde lach in de bladeren en heel de wereld staat eerst nu vol zingende overdaad!…

De dag begint kregelig uit tegenzin zonder eerst een boterham de zon is in de wolken gewaaid ze woeit daar vecht er met sissende kussens slaat het vocht eruit en giet de mist over de velden steekt een paar kozijnen tussen de buien brandt een regenpijp vanuit de erker en loeit nog even na uit hitsigheid Het gras snijdt de druppels aan…

Omdat ik geen honger, geen dorst lijd, een huis heb, een baan, een voorbeeldig gezin, duizend boeken, van Sade tot Grimm, gezondheid, een trouwe maîtresse, veel tijd voor kunst en liefde of wat daarop lijkt, de wereld kan zien, mijn tuin cultiveren, duizend gedichten opnieuw kan proberen een God te zijn in het diepste geheim, daarom is het…

Met sinaasappel, honing, chocolade En kokos, walnoot, cranberry, rozijn Zelfs extracreamy, crunchy, superfijn Mijn God. wat zijn de schappen afgeladen! Waar ik naar zoek, staat er nét niet, helaas Er is geeneens gewone pindakaas!…

woeste welgelegen wegen aangebroken aangelegd asfalt dunbevolkte dromerige dorpjes snelle splitsende straat op weg naar toe kom ik jullie tegen als verkooppraatjes voor onbezorgdheid uitgestald verlaten geborgenheid ik ben weer bij de les trots standhouden in overdaad…

bijna geveld door een overdaad aan piekeren besluit ik naar het strand te fietsen de wolken hangen laag waardoor ik even de hemel kan raken wind blaast opnieuw de muizenissen uit mijn hoofd ik vlieg met de meeuwen mee er golft me wat goed gevoel toe…

Jouw glimlach Als een warme vloed Blijf het bewaren Elke dag opnieuw Verlangen Brengt mij tot bedaren Jouw liefdevolle overdaad Maakt mijn gevoel zo rijk Jij geeft alles in kwadraat Als ik maar naar je kijk Dus… Ik kijk en kijk en kijk En… KUS!!!…

dysthym, dysthym, wie niet weg is, is gezien een moment van zielsbezinning, een moment van overdaad dysthym, dysthym, wie niet weg is, is gezien tevoren te verloren, nu tot stof weer opgeklaard dysthym, dysthym, wie niet weg is, is gezien gesproken daar waar zwijgplicht gezwegen daar waar waar…

Woorden die als Losse flodders De ruimte in Worden geschoten - Niet geschoten Is altijd mis, Is het devies - Overdaad aan woorden Die niet beklijven In de lucht waarin Ze worden uitgesproken - En dan die paar Die overblijven Als de rest Naamloos is verdampt: Ik hou van jou, Kom nu naar je toe En doe er verder Het…

Schoon d'avond valt en tussen de beide grijze gevelrijen het donker zwaar hangt als een klos en overdadig ontsteekt geen hand het licht aan de lantaarnen Zo wentelt plots aan d'ogen u het wonder van een vreemde stad de grijze huizen van u dees' anders zo bekende stede De zonnestralen sloegen hard aan d'aarde over dag en uit het vuur van…

de kerst mooi aangelicht een smakelijke dis een hang naar vrede in gezang in overlevering de kerkgang maar de boom is kunst de lunch weer overdadig en kerkboeken overjarig het stille nacht door drank verkracht de vrede uit elkaar gespat de boodschap wordt weer niet gehoord door de verpakking in de kiem gesmoord…

aan het einde van de straat lagen de perken en de bossen in gedachte een overdaad aan samengebald verlossen de tijd liet zich besteden aan geschriften en woorden waarin zich alles ontleedde achter overzijdse boorden dit is wat voor ogen stond het uitzicht dat een wereld schiep ging geen wereld rond was slechts een weiland diep…

Ondertussen geeft de zon haar avondrood, omdat zij overdag, overdadig warmte bood. Zij daalt af, tot wij de dag kunnen uitwuiven, om ’s anderendaags weer de dauw van een nieuwe dag te mogen opsnuiven.…

De blauwe regen op ons pleintje, toont zijn overdaad aan tere bloesems, in wel duizendvoud. De mezen in het hokje aan de muur vliegen driftig af en aan met voedsel voor hun kroost. En beide kanten van de straat, omzoomd door boompjes, met hun bloesems laaiend rood.…

En gulzigheid en overdaad Niet mijden en verachten? Die nooit genoeg heeft voor zijn mond, Leeft zelden vrolijk en gezond.…

Urd, Verdanti, Skuld, spin mij een fleurige draad, lang, en met een overdaad liefde, die niet vergaat.…