Gedichten

gedicht (nr. 2.024):

Babel

Hoog opgestapeld fruit was lang op reis
voordat rottende druiven hun vertrouwde huis
verlieten om door haastige of trage laarzen geplet
met Amsterdamse modder ongegeneerd naast alle
soorten schoeisel de laatste liefde te bedrijven
Sandalwood, olijven en geitenkaas omarmen
vriendschappelijk verse wafels van Goudse stroop
Schreeuwende bakbananen tussen bloedende mango's
Het alledaagse stadsrumoer kust geuren van plantages
en moerassen zonder muggen en malaria
Pruiken worden gepast, stoffen afgemeten
Er is alles om wat krult snel steil te straighten
Ter hoogte van zwetende oksels en alle-kleuren-
ellebogen is alles of anders in elk geval bijna anders
te koop. Maar ik, ik kijk alleen en luister
Waar ik ook loop, ik ben er thuis en elders
met om mij heen geluiden die ik niet maar tegelijk
zo goed versta. De wereld wandelt mij voorbij
Er is geen goed, geen fout, maar even heel veel
Leven. Hier wordt de toren van Babel elke ochtend
opnieuw gebouwd en zonder berouw of mede-
dogen rond zonsondergang toch met vereende
doch betaalde krachten weer schielijk af-
gebroken tot stilte van verlaten vuil.

-------------------------------------------
uit: 'In de kamer van mijn vroeger', 2007.