Alle inzendingen over overgeven

Het oude zandpad lopen wij af over de heide bij de oude beek en kreek stilstaan en denken naar ik meen aan dit leven te been dromen overgeven zij overmeestert mijn geest schrijf en herleef het verhaal tussen engelmensenbeest rode gloed op haar wangen zij is gevangen een gevallen engel vangt haar op en samen vliegen wij terug naar de top…

's Avonds het bed opzoeken omringd door het drievuldig beschermende lakens muren en zoldering is een weergaloze zegen om te rusten na de dag zich overgeven aan aangename schemer die overgaat in alles vergetend zwart om de volgende morgen op te staan aan Gods hand waar kracht en levensmoed uit komt de nabije uren met de Hemelse Vader…

Ik wil andere gedachten ik wil niet alleen zijn met die meningen over wat ik doe Dus zet ik de muziek hard en werk ik hard, met een taart op feestdagen, een hele taart helemaal voor mij En dan word ik misselijk en moet ik overgeven Weer zo'n herinnering die ik niet kwijtraak die rustig wacht op twijfels en dan in de rij gaat staan…

Kunst, ontstaan vanuit het niets De mens die wil, blijven geloven in iets Met angst om het hart Dat we allemaal verdwijnen Terwijl vragen onbeantwoord blijven, niet zichtbaar worden tijdens het aardse leven en ieder mens zich uiteindelijk aan zijn eigen lot moet overgeven Blijft de kunst, ontstaan vanuit het niets zichtbaar…

, samen thuis zoals alle dagen zouden mogen zijn De tafel mooi gedekt elkaars blikken gevangen alles op zijn mooist gespannen en gerekt Na het douchen sta ik in de slaapkamer voor mijn kast zonder sexy kleren Niets om aan te doen om jou te verleiden op de schone lakens romantisch zoals vrouwen zich uit de grond van hun hart overgeven…

Op een rotsblok vol mos Stond hij met de handen los Schrapend naar de laatste stappen tot Zich overgeven aan een duizelingwekkend lot Toen daar een adelaar van boven Een duikeling maakte op de wind Hij kon zijn ogen niet geloven Die buitelende vrijheid als van een kind Sierlijk gleden vleugels langs de stenen En scheerden ijlings langs de…

Zullen we ons nu overgeven aan het spel dat liefde heet durf je het met mij te beleven zodat je alles om je heen vergeet Door liefde zijn we gevangen genietend van deze roze waas waarin we naar elkaar verlangen zijn ware gevoelens ons de baas We laten ons heerlijk meesleuren op passionele vlagen van de wind pure liefde mag ons leven inkleuren…

de wind aarzelt wanneer ik woorden schrijf in de kille schaduw van de winter ik haast me door het gebladerte schraap zinnen van stugge takken voor deze zich overgeven aan het troosteloze gerucht van gewillige, grijze wolken vanuit de aarde verkondigen ze het sterven terwijl de nacht wordt meegesleept in de herberg van mijn angsten…

Zullen we ons overgeven aan het gevoel dat lust heet durf je dat met mij te beleven zodat je alles om je heen vergeet. Door lust zijn we bevangen genietend van deze waas het is duidelijk dat we naar elkaar verlangen ons verstand is onze gedachte niet meer de baas.…

Het is tijd om op te gaan ruimen overgeven aan de ruimte Het is tijd om puin te ruimen uit te huilen Op weg naar de zon wachten op dit vervallen balkon Het pad dat voor ons ligt tussen donker en licht Het groen heeft zoveel aangericht tussen donker en licht De boulevard van gebroken dromen is mij in de tussentijds zoveel…

Ik weet wat er komt en dat is fijn, ik hoef niet op te letten, nergens me druk over te maken niet over mijn buik, mijn borsten niet over wat ik doe en wat hij wil dat ik doe Het is allemaal bekend de kussen, de herhaling van strelende handen het plagende uitstel We kunnen ons overgeven Ik zie zijn gezicht graag als hij niet weet wie…

Ik zie, ik zie wat jij niet ziet en het is alles maar ook niets, het is een verlangen galopperend in je hart, niet te temmen, teugelloos zich overgevend. Om te vliegen zonder vleugels in een vrije val, en te vertrouwen, niet wetend waar je landen zal.…

ik zie er levensecht uit wat voor hoed ik ook draag wat mijn wensen daaronder ook zijn In het duister tast ik in mij naar wie ik ben, luisterend naar mijn lichaam dat slecht te verstaan is Het wil eten en streling genieten, ja genieten wil het, van muziek en aandacht en van de wetenschap nodig te zijn, bewonderd wil het zich overgeven…

de zon achter de wolken maakt licht in de duisternis fluister mij je woorden en laat mijn lichaam zweven laat mij langzaam dood gaan verzacht de pijnen niet voel mijn lichaam sterven en laat mij aan je overgeven bewaar mijn lichaam maar begraaf mijn ziel laat mij herrijzen zoals jij laat alles wat mij lief was vrij kijk mij recht in…

jij hebt naar je handen gekeken vingers die veel hebben glad gestreken het werken gewend maar in het minnekozen niet op waarde gekend het is de warmte die afschrikt in het totale overgeven ieder wil nog even een eigen stukje privé leven kom je te dichtbij dan voelt dat niet…

hoeder waarna het uitgroeien begint wanneer bewustzijn zich dan opent en het andere ogen voelt boven de wieg het nopen smoelt stemmen galmen zeer uitlopend veilig was de stille schuilplaats en het levendig bewegen rondom het draaien van de taats later opent dan het ware leven vindt het vlees en bloed zijn plaats schaterlachend zich zal overgeven…

Of is het: je aan het eeuwige leven overgeven? Voelt het als een bedreiging of voelt het vertrouwd? Zie je dan weer de mensen waarvan je houdt? Zal er ooit iemand de antwoorden kunnen geven? Onderzoek hiernaar zal zeker extra waarde aan het leven geven. EB…

'herfst als jaargetij Regenlaarzen stappen door plassen Gewassen veranderen van kleur en geur Beukenoten en kastanjes verrijken de wegen als franjes Regen en wind zijn onbemind Wolken bewegen naast elkaar Ze omvatten 't dek door een vogeltrek op weg naar 'n warmer oord Nooit ontspoord maar door instinct gedreven waar ze zich aan overgeven…

Mag ik even Mag ik gaan Overleven Overgeven Weer te denken Weer te staan Weer te wennen Te verkennen Hoe het moet Weet niet goed Wat het nu doet Hoe aan te pakken Niet weg te zakken Niet te slopen Recht te lopen Heel te blijven Niet te verstijven Het ontbreekt Nog wat aan moed Mag ik even Mag ik gaan Mag het licht Hier in dit…

Om onze lichamen te verwarmen En onze wereld omarmen Laat nieuw leven groeien, En nieuwe bloemen bloeien Het is genoeg geweest, Winter onze kwelgeest, Je kunt nu heengaan, Jouw werk is gedaan Je mag de staf overgeven, Aan het nieuwe lenteleven.…

om te vergeten zal ik mij overgeven aan de warme schijn van wijn en hartstocht; maar wat is wijn, wat kan de duiz'lende verrukking der liefde zijn naast het geluk van dertig woorden, stuk voor stuk gezuiverd van de tijd?…

om te vergeten zal ik mij overgeven aan de warme schijn van wijn en hartstocht; maar wat is wijn, wat kan de duiz'lende verrukking der liefde zijn naast het geluk van dertig woorden stuk voor stuk gezuiverd van de tijd?…

Ik kan me niet bewegen in de ruimte die je strekt moet me overgeven aan wat jij voor mij bedenkt. Je oog rust op mijn nek als een te winnen trofee ik geef je mijn wijde hals als een offer dat je stilt. Maar alle ketens breken zich op de rotsen in de branding van de oceanen aan lust die zich werpen op je zij.…

onbesuisd dan genadig de aarde kust tot ze blauw ziet, mijn ogen vurig doen glimmen alsof het niet genoeg is, druppels geschenken uit jouw schoot mijn gebarsten onderlip doet prikkelen met bijna snode speelsheid en ongemak dat vragend naar boven pruilt raak me waar je me raken kunt en ik zal mij, net zoals jij bent ongeremd overgeven…

Je overgeven aan het spel van verbeelding. De creatieve tintelingen komen aandraven en verrijkt het innerlijke. Zoekt naar oplossingen om draden te ontwarren, en druppels vertrouwen op te vangen. Laat de gedachte alleen aanmeren, als de kade hem met open armen ontvangt. Hij moet alles kunnen grijpen zonder uit te glijden.…

vielen in het niet Bij zijn donkere ogen De smaak in haar mond als ze kusten Was die van vreemde, verre specerijen Hij was ermee geboren dacht hij Jaren later, op het uit de vaart genomen SS Rotterdam, met een vriendin, zelf Een gordel van smaragd, het verhaal Inlanders, jagend op halfbloed kinderen Adem die stokte Een pen die moest overgeven…

Er is niks toe te geven: slechts overgeven aan; voor nieuw Leven en diep Beleven. De kracht in elke capaciteit... óver elke daad van agressie... ik kan zeggen, met alle krachten én trots: het dééd me ten diepste verder leven !…

Overgeven aan de wederzijdse liefde En dat wij morgen Net doen of we elkaar niet meer kennen Het moment was daar Voor altijd verleden tijd Het was eenmalig En niet herhaalbaar De liefde die wij voelden Drukken wij weg In een vergeten hoekje Het hoekje der lust Niet toegevend aan de liefde Haar voor altijd ontkennen…

zou kunnen delen maar het totaal van al die stukjes bij elkaar vormen nog steeds geen paar daar is iets speciaals voor nodig het unieke dat je niet bij anderen vindt dat aparte heeft een kostbaar iets voor beiden op een buitengewone wijze zoals je nu lacht houd jij mij in je macht met een onvoorstelbare kracht ik wil me overgeven…

verlamde mij was doodsbang voor het onbekende gif dat ik in hun scherpe tanden wist toch moest ik mijn hand uitsteken om de val te breken al sissend schoot hij weg pas later kwam de schrik ik bibberde begon me licht onwel te voelen in realisatie van het ogenblik vallend tussen dood en leven zag ik mijn geest zweven in later stikkend overgeven…