3159 resultaten.
zuilen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 214 beukenstammen zijn zuilen
die elkaar
boven ons ontmoeten
de zon daarboven
strooit door ruisende
teergroene bladeren
zilver op ons pad
een gotische kathedraal
wortelend in de bodem
waarop we geboren werden
en eens in zullen rusten
waar we een leven lang
dankbaar mogen zijn
voor zoveel
eenvoudige pracht…
Te moeilijk.
netgedicht
3.4 met 16 stemmen 11.136 Ik wandel in de bergen
langs steile rotsen, diepe kloven,
maar immer over 't gebaande pad
door vad'ren uitgesleten,
door velen reeds betreden,
zoek ik naar boven en beneden,
turend op de rand: het gat
waarachter werk'lijk dingen zich verbergen
en ik mijn bedoelingen kan zeggen:
te moeilijk is het om iets bloot te leggen.…
damp van mijn adem
hartenkreet
2.6 met 5 stemmen 1.091 verloren gaat mijn stem
in deze koude wereld
waar de damp van mijn adem
tegen de spiegel aanslaat
tranen wandelen rustig
het pad der wangen af
voordat het tikken van de klok
mij vraagt
of het wel goed met me gaat
stilte fluistert
in eenzame nachten
waar zelfs jij
in dromen verdwijnt…
Gesloten kracht
netgedicht
2.6 met 5 stemmen 102 ik heb ze zien komen
zachte lieve lijnen
zonder elkaar te raken
op weg naar verdromen
klaar zijn de scherpe
hoekigheden in
splijtend uitstralen
nu rest kwetsbaarheid
in zacht ontvangen
op het pad van verlangen
naar nog meer lijnen die
geborgen zijn verfijnen
wij naderen geen cirkel
zijn niet op zoek naar
gesloten kracht maar openen…
groeten
netgedicht
4.2 met 15 stemmen 460 duinen wandelen niet
stuiven wel af en aan
pannen met winters riet
in bekoorlijke dorheid
met van dezen een knikje
en haar hond likt je
fleurt op
door de mens
die de ander
aanziet met een glimp
van vluchtige menselijkheid
soms groet vreugde warm
vaak ziet kilte of verdriet
de ander niet
op het smalle pad…
Gods hand
netgedicht
2.4 met 5 stemmen 88 licht wolkte
speels tegen
een donkere hemel
vonkte af en toe
in het versterken
van elkaars intensiteit
in serene stilte volgden
kleuren het tijdloze
pad van komen en gaan
zonder een ons
bekend patroon bleef
de balans zuiver en schoon
ergens lichtte
volmaaktheid op maar
gods hand wuifde gewoon…
Kiezen
hartenkreet
3.8 met 13 stemmen 1.878 of sta ik tegen de muur
een muur onwrikbaar
kies ik voor leven
of voor een verstard bestaan
zonder beweging
verdoemd is mijn zijn
als ik geen keus zou hebben
mijn zijn zinloos wordt
de keus is simpel
het pad…
Het park
netgedicht
4.4 met 47 stemmen 672 Volle herfstkleuren
zachte bladeren
specifieke geuren als
eindnoten van ‘parfum klassiek’
-geheim gehouden toontechniek-
in een boom gekerfde liefdes
datum pril geluk
eerste Franse tongtechniek
het park waar zachte paden
gemengde kleuren van
bladeren leiden naar
herinnering en neo-romantiek.…
Sluimerende sequentie
netgedicht
4.6 met 9 stemmen 1.171 Rustend
op de bladeren van gemoed
de zinnen langer laten groeien
beelden van dromen, exotische kleuren
oranje palmen met ingesmeerde decemberzon
naakte schaduwvormen delven paden
in een uitgestrekt licht, zo licht
ver dragende fluisteringen
in de sneeuw van stilte
zoete sluimeringen
sluimerwoorden
levenszacht
bedacht.…
De Engelse Sonnetten, 2. Dwaling
netgedicht
4.4 met 22 stemmen 651 Raven krassen
een pad in het kalksteen,
wijzers tollen in ruimte en tijd,
klippen en wolken versmelten.
Uit de grijnzende golven
duikt een horizon op,
het kompas van de zon
is al manen geleden verdwenen.…
herfsttij
netgedicht
2.8 met 6 stemmen 417 hoe ik met de jaren langer
aan dit seizoen blijf hechten
het voorbije weemoediger
betast ruik hoor en zie
hoe ik bij ‘t dwarrelend blad
m’n eigen vergankelijkheid
wat vaker overpeins
wat stilaan ruisloos wordt
nog raakbaar aanschouw
en geniet
hoe ‘t kind in mij zich nog
altijd roert
het verwaaide pad naar wat
nooit vervloog…
LAIS CLXX
netgedicht
4.5 met 4 stemmen 184 Nu in duizend ongedane daden
in klaarte oplicht al geheel het pad
met de uitgesponnen levensdraden
en niets nog wijst naar vrijheid die het had
verborgen in het draaien van het rad,
nu het haar licht als git ontvangen heeft
en er geen hoop meer in zijn duister leeft,
nu feit de nood opheft aan menig woord,
nu rust de spin gevangen in haar web…
domaine particulier
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 100 volg het geëffend pad
waar onuitgesproken woorden
de voetstappen dempen
waar ontfluisterde bomen
onvoltooide zinnen vormen
en linten van zwijgzaamheid
achter hoge heuvels
van misplaatste trots
bepalen leestekens de grens
juist daar ginds in het land
van zeggen en schrijven
spreekt men de taal van dichters…
Gewogen
netgedicht
3.2 met 6 stemmen 173 De twijfel als volgende
schaduw over het pad,
het doel dat ik blauw
in de verte zag, lag
verscholen achter
luchtkastelen, die
blijven onbereikbaar.…
Een klein boeket
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 115 ik heb de bloemen geraapt
die jij verloor
op het pad naar geluk
er een klein
boeket van gemaakt
vormen in ieder formaat
talenten die
nog niet wilden bloeien
oordelen die maar bleven groeien
verpakt in
doorzichtig papier
linten erbij voor de sier
jij hebt het genomen
verrast en verbaasd
dit geschenk uit vroegere dromen…
Schep
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44 zoals korrels van zand
worden geschud maar
steeds duin blijven of
woestijn of wat aanspoelt
strand, druppels: regen of
nevel of net nog wolk of
waterval, stenen: berg of
pad of huis en hoe kinderen
graaien met open handen als
scheppende kracht graag alles
dooreenschudden en dat ze
nog ontdekken zullen:
er is alleen de wind…
LICHT
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 254 Weer
komt het licht
op ons pad
Weer
wordt de dag
minuten langer
Weer
worden vorst en winter
banger
Trekken
zich terug
in zoom en vaart
Proberen licht
en zijn gloeien
te weerstaan
Achter bomenrij
in bosschage,struikgewas
verheimelijken verlies
Verschijnt
de eerste zanger
heft lied van lente aan.…
Telepathie
netgedicht
3.4 met 17 stemmen 361 Als een tinteling doortrekt
verstuurde energie
langs onverkende paden
en maakt voelbaar
het verlangen
in de trilling van de lucht.
Vlieg vogel
waar jouw hart wil dalen.…
Voor k,uit een droom
netgedicht
2.7 met 12 stemmen 981 Wanneer wij samen komen
op dat pad
waar de bomen scheef zijn gegroeid
en als oud romeins bouwwerk gebogen gaat
over ons twee
pas dan
besef ik het doel
van mijn droom
het is geen eind
het is tijd
om te leren
leven
lezen en schrijven
verder weg kijken
dat is geen einde
dat het begin
van een nieuw verhaal
......…
waarom dans jij
netgedicht
4.5 met 4 stemmen 138 langs het park
een smal pad
waar je stil staat
wacht
watervogels dansen in de ochtendzon
mensen zoeken naar een god
hoe het ooit
begon
de waarheid schuilt achter de sterren
boeken praten
letters vertellen
het jeukt
vleugels verbranden
en vuisten slaan niet meer
het is het uitzicht
echt waar…
Vernieling
netgedicht
1.9 met 7 stemmen 542 Doña Juana
trok een spoor van
vernieling
strijd
bevrediging
door alle levens
op haar pad
zowel dat van haarzelf
als die van derden
dusdoende nam ze proeven
met varianten zonder tal
techniek
geslacht
moraal
en
wat dies
meer zij
vermoeid
viel ze nu terug
op aow en www
want Don Juan
had ze al dood gepest
olé…
Waalsdorpervlakte
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 329 De klok klinkt door de duinen
de vlam die eeuwig brandt
voetstappen op de paden
een bloem in een hand...
De vlag wappert in de duinen
als teken van die strijd
gefluister, dan de stilte
even terug in de tijd...
De klok klinkt door de duinen
brengt ons in gedachten
geeft het gevoel van dankbaarheid
en vrede, in twee minuten wachten...…
vallen
hartenkreet
3.3 met 9 stemmen 766 gevlogen door de tijd
op vleugels van spijt
verwaait het leven
en lijdt
voor wat niet is
en nooit zal zijn
oneindig
het geluk
waarheen deze reis leidt
op slechte paden
verkeerde wegen
de ongelijke strijd
van het leven
tussen de doelloze pijn
en het voorbije zijn
verwijdert ons
van ons gevoel
kom, kom dan
terug
en laat me voelen…
Ghostriders
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 170 Als in duistere winternachten
padden zich verschuilen
en honden angstig huilen,
als damp opstijgt uit diepe grachten,
hoed u dan als takken kraken
en schimmen glijden over daken,
denk niet, ach 't is maar een kraai
want terwijl je staat te wachten
sluipen ze met vereende krachten
in je gemoed en je gedachten,
de ghostriders in the sky.…
domaine privé
netgedicht
4.6 met 11 stemmen 163 volg het geëffend pad
waar onuitgesproken woorden
de voetstappen dempen
waar ontfluisterde bomen
onvoltooide zinnen vormen
waar linten van zwijgzaamheid
achter huizenhoge heuvels
van misplaatste trots als
leestekens de grens bepalen
juist daar in het land
van zeggen en schrijven
spreekt men de taal van dichters…
Maagdenpalm
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 65 zucht-zicht verspringende zinnen
ongerepte poppen van vlinders
Maagdelijk schoon
zuiverend van schuld
snelheid van het licht
kleurschake-ringen
Eland in vernieuwende geweien
grazen in zondagse paden
hinde die het water las
Jeruzalem in een maagdelijk blad
licht dat vlees geworden was
bestuivende bijen was…
In mijn ogen
netgedicht
2.9 met 9 stemmen 339 Dan zit ik in mijn eigen wereld
vol dromen en herinneringen
dat pad kan niemand volgen
het zit diep in mij verborgen.
Zoek daar naar de stilte om mijn
gedachten en emotie te kunnen
voelen en begrijpen, die stilte
heb ik nodig in mijn leven.…
Mont ventoux
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 250 daar ligt de berg
begraven onder
een witte deken, langs
het hobbelige
pad een rij
bomen de stam gehard, takken
verward als haar
lange lokken in de wind, we
verzamelen bij het fontein
in het
pittoreske dorp temidden
van de wijngaarden:
toi toi toi mijn
vrienden de klim is hoog, en
ik, ik kus de regenboog.…
Uit vrije wil
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 752 Ik zwerf met gevoel langs paden
die zich verdringen in mijn geest
mijn geheugen moet zich beraden
over wat ooit van mij is geweest
Warmte, genegenheid en geluk
drongen zich tegelijk aan mij op
nu is alles gezonken of stuk
en liggen depressies op kop
Mijn bestaan staat nu even stil
mijn gevoel voelt niets meer
ik zwerf verder uit vrije…
Tuinman
netgedicht
3.3 met 6 stemmen 602 Regen maakt de paden nat.
De tuinman zat.…