Tuinman
Tuinman
handen in mos
groene dagen
dromend van geel en wit
zit
terneergeslagen
in een boek gedoken
een zachte,
lieve,
gedachte
aan heupwiegen
en bladernat.
Zingt
met duivelsverzen
tot een ongenoemde goddelijke schoonheid
die hij,
vanwege tijdsverschil,
niet bellen mag.
Regen maakt de paden nat.
De tuinman zat.
Zie ook: http://roelslevenslied.wordpress.com
Schrijver: Roel van Rijswijk, 28 maart 2012
Geplaatst in de categorie: afscheid