Alle inzendingen over papier OR inkt OR praten

duizend zinnen gaan door mijn hoofd doch komen nooit op papier daar tijd de inkt niet kan vinden…

van de man die zijn simple things in een etude zingt voor Jellie maanvlinder de kunststofkoningin Vallende engel uit het noorden die dichter bij ons wist te komen in de stilte ongehoord was wat ontstond een scheppingswonder Dank, Titaantje voor je kussen en de vrijage zonder woorden Adieu Jellie et bon voyage au pays d'or…

Zweer de verbeelding af Op “vipspotting.nl” Op “graaggenomen gastjes” Op “tv-babes punt orgieland” Op “is-she-hot-or-is-she-not” Op “liever naakt dan niet gezien” Een belspel-del Mummie met de Mummelmond Een studienicht Beau de Boulevard Een Prima Film Sex en haat en kop eraf Een goed gesprek J.P. de bal-bla-balkenbrij Bestel een…

Sierlijke letters op papier met rood groene inkt geschreven als kleuren op een leeg vel neergedaald. Inkt zet zich in krullen op het wit strepen en puntjes volgen ik kijk op en ben trots want zomaar opeens staat daar jou naam.…

Witte gedichten op wit papier. Met zwarte inkt. Zo worden de woorden gemengd tot grijs. En worden mijn gedichten en ik een eenheid.…

Het wordt mij droef te moede als ik lees Van violette heuvels in het zand En hopen puin van bergen steen op 't land Het tranendal van weduwen en wees 'k Zie liever Flora bloeien in 't decor Van Puy-de-Dôme, Dordogne en Lozère Ardèche, Haute-Loire, Vaucluse en Isère Van Franche-Comté, Savoie en de Côte-d'Or In koele meren onder…

============== Elvis kan ik heel goed nadoen vooral hoe hij in zijn bolle tijd - it's now or never - zingt op het toilet nog één middernachtelijke dubbele peanutbutter banana sandwich in het vet gebakken I'm so lonely I could die hij kon het niet meer aan om de koning van de rots te spelen geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd uppers…

Publish or perish Had men mij wel gelezen? Steeds werd ik afgewezen. Van Meulenhoffs redactie kreeg ik zelfs geen reactie en ook de Tweede Ronde had mijn brief nooit gevonden. maar Het Liegend Konijn loog: bij ons moet u zijn! Uitgeverij Perdu vond mijn werk déjà vu. Querido schreef correct: u heeft niets dat ons trekt.…

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

Rustig en geconcentreerd Met een vulpen schrijven Zo mooi als ik ‘t heb geleerd Papier en inkt beklijven Gedachten raken graag op drift Soms is er te veel praats In kladblok en op schrift gelukkig Krijgt het vorm en plaats Ambachtelijk handschrift is verdwenen Vergaan de tijden van weleer De projectieve penpunt vloeit helaas niet meer…

geduldig wacht het papier totdat het beschreven zal worden de schrijver overpeinst haar pen op te pakken om de inkt de vrije loop te laten zo te zien waar ze uit gaat komen…

kapot gebeten liepen zinnen niet op hobbelig gebied zij glijdt heerlijk over het in vieren gevouwen papier de woorden vindt u hier maar de inkt is nog niet droog nu al komen de tranen ze zitten mij heel hoog…

ik penseel gedachten met inkt onbedwingbare beweging vanuit inspiratie met pen op papier met energie lichtrakend schrijvend als met een veer los van alles vliegensvlug andere ogen uitreikend rakend…

Haar versje is heel kort want de inkt is bijna op en het potlood wordt door botte punt gestopt Als zij niet op papier kan dichten, dan gaat ze het maar zingen, met kinderstem rijmt zij berichten tot klanken van herinneringen…

zonder iets te breken vouwde ze de stilte zacht open zonder iets te zeggen zette ze haar tanden in woorden zonder iets te schrijven nam ze een papieren pen en inkt zonder iets te doen bleef ze liggen haar knipoog opent de deur…

Ach mijn liefste, het alfabet, hoe schep ik je tot leven, om deze woordelijke pennenstreek, een papieren ziel te geven ? Zodat mijn gespelde liefde van inkt, het netvlies bemint, en de vorm van al je letters, mijn dichtershart verslindt.…

het duurt voor de inkt zich met het papier verbinden wil het duurt voor de ontroering naar stille tranen voert het duurt voor de zachte ziel de opperhuid bedekken kan het duurt voor de schrijver de kant naast de weg kiezen zal…

Iets heeft de schoonheid als van papier verbrand. Het wil haar lezen en het ziet haar niets: zwarte brij, zwaar, inkt op inkt op het land.…

Mijn schrale pen bleef woordenloos Bij het horen van jouw stem Die dieper doordrong in mijn ziel Dan zijn inkt in het papier En al krast hij enkel oppervlak Toch is hij mijn gezel De enige die jou verstaat Een ander houd ik niet Een ziel kan enkel zwijgen Van wat haar heeft beroerd Jouw stem trekt dieper voren Dan mijn pen in het papier…

Letters die ik schrijf met zwarte inkt in vele kleuren als bloemen groeiend uit kleurloze aarde zal eens ’t papier waar de woorden staan geuren als rozen in stil vertrek zelfs doden doen glimlachen.…

Ze voeren strijd met het papier. De letters willen geen woorden vormen. Als er geen woorden zijn, kan een zin niet bestaan. De inkt stribbelt tegen, wordt beetgenomen en gedwongen, om de letters te laten komen. Pijnlijk, maar er is geen ontkomen aan.…

kom ik inkt te kort om al degenen aan te schrijven die er werkelijk toe doen zij maken dat dagen mooier blozen nu de wind hen uitdaagt nog voordat één letter op papier staat krijg ik bijval van haar onze dagvorstin…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

sta ik op een afgedankt perron uit de verkeerde richting komt een trein: niet instappen het scherm zegt niet wanneer er weer een komt bij het instappen verspreidt zich warmte en inkt op papier zeer wringt zich naar buiten bij een ooghoek zout, zeewaterzeer…

de hemel is een stempelkussen een blauw papier met witte inkt ik blaas bellen kijk, ze drijven op de wind je spande spinnenwebben om de deurklink liet stenen kralen vallen uit het raam en alle bomen huilden toen ik vandaag verloor…

Tastbaar het boek, Gevoel dat wakker wordt Door het papier Dat ik vasthoud, Geur die uit Bladzijden opstijgt Als het lekkerste Aroma ooit, Tijd die is verstild En voor eeuwig is Vastgelegd - Hoe het ook leest, En hoe het ook klinkt, Emotie en pijn Zijn tastbaar vervat In geurige inkt…

Hij zei: ‘het zijn maar woorden op papier’, beschreef zijn leven zonder poeha, maakte van diaree het beste bier, van wurgnood schoonste opera. Hij is hier omdat ik hem zie dankzij simpel inkt op schrift, vandaar dus weer wat poëzie omdat hij is meegelift.…

daar blaast de wind over het water creëert een wirwar aan golfjes hier bijten woorden zich vast aan het papier vermengt inkt zich met zilte tranen eens barst de poëzie los als een bevrijdende regen om te verstillen in stille woorden ingetogen, bijna wit…