Alle inzendingen over passagier

Zonovergoten in de haven Ligt het vaartuig van plezier Het is klaar om te vertrekken Maar wacht nog op een passagier De kapitein wordt onrustig Donkere wolken aan de kim Dan verschijnt daar plots de duivel Van een hellereis slechts het begin Uit de luwte van de haven Prooi van de wispelturige zee Geeft hij zeeziek over de reling Gierend…

Licht schokkend glijdt de intercity over zijn vastgelegde lijn Door vale ruiten vol met smoezeligheid grauwt grijze mist over de donkere stad Geroezemoes van geluid klinkt op Ik zit weer in de trein Gesprekken ongeremd door de passagiers verspreid worden plots afgebroken als hij daar binnenglijdt waar nooit een trein zou moeten stoppen…

De coupé is bijna leeg, vier passagiers, een ieder zweeg, alleen de cadans van de wielen was te horen, niets deed onze reis verstoren. Opkijkend uit mijn krant, keek ik naar de bloeiende wilgen aan een waterkant, zacht fluisterde ik mijn reisgenoot in de oren, hoe mooi het voorjaar begon te gloren.…

Op het station stappen de passagiers uit en blijven zitten tot het einde der tijden rijden de treinen slechts op halve kracht Vergeet dit huichelachtige nest het is bevuild, je bent maar een lichaam dat ooit zijn plek heeft verruild. De mist lost op, de vloed zal bedaren Vergeet het, kijk naar de zon de maan, naar de aarde.…

Dit lijkt me een boeiend spelletje Wanneer je in een trein gezeten Door het landschap glijdt Keer de rollen om Stuur de passagiers de wei in Zet de koeien in de 2de klasse Stel je de vraag Hoe reageren de reizigers Binnen het prikkeldraad Wanneer ze door de ruiten Van de voorbijflitsende trein De gezonde koeienkoppen opmerken Wedden dat…

‘k Ga naar de maan, met mijn teddybeer als speelse passagier. Sterren verzin ik boven het witte ijs, als een sneeuwvlok zo licht gaat mijn lach mee op reis. Tegen de muur hinkelen wolken vrolijk op ’t blauwe papier. ‘k Kleed mij warmpjes met het roze jasje van mijn pluchen knuffeldier.…

De dag ijsbeert in kille regen, marcheer ik langs druilerige perrons gedachten boemelen in de mist, ik als passagier zowel verstekeling tot niets verplicht, iedereen een geldig plaatsbewijs tussen de dwarsliggers en stramme ijzers die samensmelten tot op een stip gefixeerd op de dunne lijn van de horizon als optisch bedrogen doel…

met heel haar lichaam tijd is als die nog steeds rijdende trein stond hij stil dan zou ze hebben gestaan nu bevindt ze zich in een stoel bejaard met pijn Oei, oei, kreunt ze met haar laatste kracht herinneringen aan onnodige operaties weg zij, de machinist, droomt: alles stopt, en wacht maar oude smart blijft, opnieuw heeft ze pech ik, de passagier…

De dag ijsbeert in kille regen, marcheert over druilerige perrons op een vroege, bleke zon gericht, gedachten boemelen naar lege horizons, passagiers tot niets verplicht, lange stramme ijzers en gevoelens smelten samen in een optisch bedrog, uit synergie een eigen doel beramen met de losse eindjes in hun zog, strakke teugels in luie…

Passagiers bekogelden elkaar met kleine stukjes ijs en dachten niet aan de ramp, die zeer spoedig zou komen.…

Wij zien hoe de Hagia Katastrophi daar voor anker ligt, langzaam helemaal wordt bescheten door de meeuwen, ligt te wachten op passagiers. Hoe lang al, onze geschiedenis wordt hoe langer hoe vreemder.…

Op dit perron stappen de passagiers uit maar blijven zitten tot het einde der tijden. Deze trein rijdt op doornen slechts op halve kracht. Vergeet dit huichelachtige nest, het is bevuild! Vergeet het! Dit is maar een lichaam dat even zijn plek verruilt. Muren zullen zwijgen. Dat front daar is het slijk der aarde.…

Goedemorgen passagier door een span hoogwaardige chronosomen vervoerd, wat bent u mooi boven de dertig en wat schonk de Schepper half rijmend op uw verwekker u een prachtig stel rechte enkels, een scheve hoektand en 'Jij vindt Patricia Arquette alleen maar aantrekkelijk omdat ze op Ireentje lijkt.' zegt mijn voruw.…

'honderd procent is waar wij wel voor staan met vrijwaar van schaamrood op onze kaken' heeft zij niet een punt om nader te overwegen wie wil bij aankomst uit haar jarretel geregen --------------------------------------------------------------------- Surinaamse ambtsdragers zijn vrijgesteld van de 100%-controle van op Schiphol aankomende passagiers…

van enige afstand sloeg ik haar gade hoe jong mag je zijn om je zo te kunnen gedragen ze was oud genoeg om als bloem te worden geplukt zeker toen ze zich ondeugend schuin tegen de reling opstelde haar ogen boorden zich in de mijne met een stormkracht die mij verlamde en vastnagelde op het eikenhouten dek als lichtmatroos was contact met passagiers…

Daarom rijdt ze nu door Vlaanderen en ik ben haar passagier. Meid, waarom zo ver gereden, waarom blijven we niet hier, waarom blijven we niet in Vlaanderen met zijn duizend soorten bier?…

Samen met haar zoon zit zij in de trein, als er nog een passagier instapt, zoekend naar een zitplaats, een klein rukje aan een riem, aan het einde van de halsband een hond in speciaal tuig. Zoon vraagt: mamma is die meneer blind kan hij niks zien? Heeft hij daarom die stok en hond misschien?…

Aangekomen op een rustig plekje, parkeerde ik de auto, net op tijd want zo zei mijn passagiere die hele mooie meid ik heb toch wel zo’n zin in jou zorg dat ie snel naar binnen glijdt.…

de akkers slaan bruin uit warmte draagt zingend nog wat wind weg de voetganger van achter het kader genomen stopt in dit desolate plaatje het kruis slaat een zucht van verlichting haar bestemming is die van smal genomen ontmoetingen voeten stoppen aangestrand de linten door het landschap ademen de aarde een teug hoger er is een passagier…

" Een passagier, die maar aan boord Amand'len zat te knabb'len, Begon die spreuk, zo vaak gehoord, Heel aardig na te babb'len, Bij elk geroep, bij elk gefluit, Riep Lorretje heel droogjes uit: "'t Is maar een wissewasje!…

klinkt het benauwd geluid van een kat die door een mondmasker miauwt de chauffeur wil het meisje niet binnenlaten en snauwt: je mag niet binnen zonder kapje het meisje wijst naar het lapje voor haar mond dat ze vanmorgen nog strak achter haar oren bond maar de chauffeur zegt: het geldt voor ieder dier hond kat schildpad, een kap voor elke passagier…

" gilt de man aan het stuurrad, "Een passagier overboord!" Te laat! de poëet is verdwenen In de diepte van 't dansend meer. Slechts zijn pet vindt men acht dagen later Op de kust van Wieringen weer. ------------------------------------------- uit: Snikken en Grimlachjes (1867)…

Ik ben als passagier aan 't balen en sporenzoekend blijf ik dwalen. Kapotte treinen zijn er veel; verouderd is het mat'rieel. Ik vloek de bovenleiding stijf. Vernieuwing komt er! Dit bedrijf heeft reeds een nieuwe naam gekregen: De Nederlandse Dwaalspoorwegen.…

Van zwaarbespannen sleperswagens ben ik er passagier geweest. Door heel de stad heb ik gezworven maar aan de kaden toch het meest.…

Maar kan blind Blesje volstrekt niet meer lopen, Dan komt hem de Minister van Marine voor de trekschuit kopen, En dan zelfs laat hij in de vliet De schuit met Kaptein nog vaak in 't verschiet, Vooral als de lijn breekt, zonder dat hij 't ziet, En er dus, tot de passagier zijn verdriet, Een non sequitur 'volgt' in 't riet, Zijn…