Alle inzendingen over persoonlijkheid

ik deel warmte aandacht en attenties maar krijg geen bevestigende blik wel ogen die niets anders zien dan lege vertes slechts gefocust op het eigen ik hun lente is geweest het grote feest van zomer heeft de geest gegeven in de herfst van het virtuele leven nog maar 50 tinten grijs voordat wit zal overheersen in gelijk zijn aan elkaar…

"Vervlogen, als sneeuw voor de zon.. De duisternis heeft gewonnen, het licht verloren.. En toch heeft het licht ergens gewonnen.. Je hebt je rust gevonden.. Je gaat daarboven wonen, als een fonkelende ster.. Zodat je altijd over jullie mam, pap en jullie Manon kan waken, vanaf je wolk zo ver.." --------------------------------------------------…

hij is mijn vriend of toch niet onze dialoog put uit dezelfde bron welt op en verloopt verdroogt stroomafwaarts of bevriest in beweging ik wil zon zand zee en golven de onder bloemen bedolven ogen en lach van een vrouw hij zonden en berouw twijfels en lijden zekerheid in vaste tijden ik licht op hij weerkaatst spiegelt genadeloos…

Hier is mijn zwijgen onbedoeld in een buiten knoppenknappen sieren de bomen het uitzicht donkerte wanend tussen verlichte huizen en wapperende was vind je het maanlicht een beetje dansend van verlangen en je houdt me vast even samen in die tussenspanning betoog jij dat mijn ledig hart een buurman nodig heeft maar ik slaap niet met…

Ik heb heel wat in dit leven geleerd maar één ding is zeker dat ik dankbaar ben om het leven zes weken coma lieten als kind de vreugde van het wakker worden te genieten van kleine wonderbaarlijke dingen dat iedereen en alles belangrijk is met hart en gevoel luisteren want elk verleden geeft ons de kans voor één nieuw…

Laat je die links liggen omdat rechts meer voor de hand ligt of kies je weer Keizerlijke kleren zo vaak afgewezen omdat jij volwassen bent in mijn hart een kind gebleven aan de wereld vast in de natuur een vriendschappelijk verschijnsel dapper spelend met de wind laat je vlinders vrij vergaderen afspreken dat ik mijn gedrag verander…

De blonde leeuwen met hun gemelijke koppen, trekken rondom lopen kringen in het losse zand, aleer zij door de brandende hoepels springen - Een koperen pauw draagt in zijn snavel je spiegel - Jij Narcissus die naar haar evenbeeld kijkt Ik: altijd bezig je ongrijpbaarheid te bezweren in het net zo efemere*) van de liefdesdaad…

Iemand die je echt goed kent Weet dat je meer dan een uiterlijk bent Weet dat er meer in je zit dan lijkt Wanneer hij je diep in de ogen kijkt Iemand die snapt dat je meer bent dan dit Dat er achter je lichaam een persoonlijkheid zit. Iemand die merkt, wat nooit iemand zag. Alleen hij voelt de waarheid achter jouw lach.…

toen de wolken waren opgetrokken het gebonk van bouwen enkel nog vaag naklonk aan het einde van de toegestroomde mensenschaar werd het zichtbaar - hemelhoog het is een boom, riep er een, en inderdaad, het was een boom, het is een huis, vond een ander, en ook dat was waar het was zelfs zonneklaar dat het een winkel was, een reiskantoor…

Tv, pc, gsm, jawel evolutie is vast nuttig en fijn Wat geeft méér warmte dan een dichteke klein... De wereld is heden kil, gevoelloos en vaak grijs Dat brengt me even van de wijs. Een glimlach, een knuffel een zoentje of knipoog Dit maakt het zo jachtige bestaan minder... droog. Een potlood en gum, ze zijn gedemodeerd Die koude pc, steeds…

Hij begint niet als eerste te vechten maar wacht af en laat de ander de regels kiezen en hij vertelt niemand zijn oordeel als hij iemand beoordeeld heeft en evenmin maakt hij het openbaar en hij troost niemand die door de troost te ontvangen zich bij hem in de schuld gebracht zou kunnen voelen. Bekenden omgeven hem en uit datgene wat zij voor…

Het sprookje was een metafoor voor mijn illusie er kwamen dieren in voor en een fijne prinses soms gingen we op zaterdag naar de markt hier in de buurt lagen prachtige vissen op een tafel met vlaggetjes in hun ruggen beeldde ik mij ijzeren palen bomen bomen van ijzer als beton in de wind en alles wat ik vasthield liet ik weer los…

Die nacht had ik zeven mooie hoofden die ik naast mijn ene leven legde op de kast. Ik deed het licht uit en de hoofden sliepen in. Mijn romp speelde sjamaan in bed, de halsrib rond en roodbeknoest, doorzinderd vlees met aderen die schreeuwden. Mijn zeven mooie hoofden in rust op rij. Ik verzorgde mij zoals mijn moeder vroeger plantjes water gaf…

Je bent steeds welkom voor een persoonlijk gesprek en kopje koffie. Om eeuwige rust en zaligheid te vinden voor mij en voor jou. Wellicht de liefde voor en van iedere mens en alles wat is. Eigenlijk willen we allen hoogste geluk voor ons en ieder. Je bent steeds welkom om geheel jezelf te zijn en zo gelukkig.…

Ergens wist ik het wel, al die tijd ik bén geen god in het diepst.. geen bijzonder iemand, nooit heb ik de wereld verbijsterd… heb altijd oude vrouwen hun eigen takkenbossen laten sjouwen noch mensen van een wisse dood gered altijd vriendelijk, maar net op het randje beter wetend, tegen beter weten in schouderophalend, niets aan’t handje maar…

Gauw opschrijven voor ik het vergeet: in de auto met D. en haar vader dwars door Amerika's seizoenen heen de vochtige zon in Santa Barbera de kletsnatte sneeuw in Denver en in alle Best Westerns het knipperlicht van de televisie op haar lieve slapen de gezicht van weer heel jong meisje zijn maar het schrijven van de woorden verandert wat…

als ik toch had geweten dat je een gekleurd oog had jij mij als persoon niet op waarde zou schatten als je een halfbloedje zou willen (bruin velletje) als was ik een halfje bruin. alleen om interessant te lopen doen nog donkerder? om je familie mee te ergeren je vrienden mee te imponeren wat ben je toch bekrompen.…

Patience. Stel dat je opnieuw, had je hetzelfde lichaam gekozen, wieg die zo verrekte opgetogen je op stond te wachten? Had je eenzelfde eenzelvig liedje gezongen en je lijf even verlegen links en rechts goeddeels verzwegen? Stel dat je opnieuw kon bij even na twintig, je bouwde een liefde een huis een kind, beminde beminde, vermeed…

Overleven, onbegrepen, ooit leven, overwegen, nooit gekregen, gewoon verlegen, heeft gebleken. Nooit zal ik vergeten, als ik toen had geweten, nu zit ik mijzelf op te vreten, over wat jullie mij aandeden. Nu dagelijks niet tevreden en dat is niet zonder reden. Het komt door mijn verleden en al de jaren die ik heb gestreden. Ze maakte mij verbeten…

voor mij alles grijpbaar Althans die gedachte had ik toen Ongrijpbaar, dat maakt ons eigenlijk klein We willen alles in eigen hand houden Het zijn onze beslissingen en daarmee basta En toch kunnen er omstandigheden zijn Ja en zelfs de hele wereld kan er onder lijden Ineens was er een virus, volkomen ongrijpbaar Iedereen in zijn greep, persoonlijk…

Als ik een knipmes had, kon ik tenminste mijn knip- mes open en dicht doen. Met een schaar had ik knipbewegingen kunnen maken. Als ik aan haar denk zie ik haar het liefst in bloemetjesjurken; maar ik kan haar niet zien, degene zijnde die ik ben. Dezelfde veerman; dezelfde rivier; dezelfde obscene gebaren tijdens dat niet-roeien…

Trump, nu toch de persoon van `t jaar, bevocht het als een leeuw. Te hopen voor de U.S.A. De President der eeuw.…

Brieven geschreven met een persoonlijke toon voor de verleiding blijft de spatie een rustpunt met mediterend handschrift.…

Zeker, mijn liefste, ze zullen, maar wij zullen meer, ze zullen zullen, maar met speels gemak zullen we meer wat ze ook zullen: ze maken geen enkele kans want wij zullen meer, we leven allemaal niet meer dan gemiddeld tachtig jaar, zij niet en wij niet maar zie maar mijn liefste wat wij uit die zeg veertig jaar nog kunnen peuren terwijl…

Ik zie het wel in het isolatieglas mensen dragen zichzelf op hun rug hun hemden zitten strakker dan hun huid kalkoenkerels steken hun waaier trotser dan heer pauw .....met gebonden handen .....paraderen ze in de lucht .....van hun droogwindige darm- .....bacteriën en ze laten daklozen leven .....van de natte muntjes .....uit…

Kippekop kakelt alle kanten uit want mijn man volgt weer eens een eigen waarheid en vergeefs zoek ik naar stilte Zwartje zit diep in haar put te zuchten dat ze stikt in het donkerende donker waar het nooit stil is Zo gaat het niet! Breng noten en repen chocola! Mevrouw installeert zich om in stilte te gaan genieten Was het maar zo…

Romans zijn ontleend aan mensen, die zich vormen -- naar personages.…

zeiden ze, en je luisterde omdat er geen licht kwam, Jij raakte me aan in dat verlangen samen te zijn, zonder aanhangsels van dogma’s uit het verleden of angst voor de toekomst je dacht dat jouw denken iets in jezelf was, waar ik niet bij kon met mijn emoties en je had gelijk ik was een individu en jij een menselijk fenomeen een persoonlijkheid…

keer hoe mooi het is iets kwijt te zijn nooit de persoon maar kleine dingen.…

ik zag je stappend gaan plezierig tikten kleurige slippers straatstenen aan een harmonieus geheel dit bewegen als deel van het geheel wat zo persoonlijk ingepast kon worden je lach klaterde dit statement tegen deuren en ramen vele antwoordden maar nog geen namen wel kwamen kleuren in beweging uit een persoonlijk signatuur in…