Alle inzendingen over perspectief

de ochtend geurde pasgewassen net als jouw kant van het door ons gedeelde bed wij hadden de verbaasde nacht een kus ontnomen intiem boven dagblad en koffie bloosden we het donker weg van dichtbij waren we steeds dichterbij gekomen nu is er ander zicht de geuren en besef van samenwonen komen weer terug al is het in mijn dromen…

Peter Port Prachtig perspectief vanaf kade Mooie natuur. Helder water met Herm in beeld Groots is de Little Chapel de kleinste katholieke kerk Slechts 5 hele meters lang Ingelegd met Keramiek, glas en schelpen 'Kitcherige verzameling scherven', zegt de één.…

De zon werd weer verwelkomd door ons allen Daar was ie na 'n lange winter dan Maar zondag slaat de vlam ècht in de pan Dat zal ons zeker minder welgevallen Want zijn wij door de hitte straks gevloerd Dan wordt die zon snel omgedoopt tot ploert…

jij hebt je hand op de stenen gelegd die ik wilde werpen merkte het groeien van woede en wanhoop leidde me af naar een ander pad dat rust aan ons gaf wees mij het nieuw perspectief van gezamenlijk leven wij hebben die stenen gebruikt voor de bouw van ons huis…

je waart rond en raakt me terwijl ik weet dat jij niet vliegen kan licht mijn woorden uit een donker perspectief en maakt ze transparant ze glanzen in je hand bekijkt realiteit met andere ogen wat gewoontjes was heeft nu een gouden kant ik heb die hand gepakt jou teruggevonden in mijn wereld jij waart niet rond je kussen voel…

Een stalen spiraal Bewoog als een wonder Omhoog Zijn ogen glinsteren Van plezier Ik verklaar wat ik waarneem Maar zie direct De magie vernietigd Moe, met ogen bijna dicht De bocht om gereden In diepe sneeuw Zonder problemen Wie anders dan het Licht Kon zulke hulp hebben gegeven Mijn heldere tekst Maakt diepe sporen Van verdriet…

op de private tekst verlaat, het ene verdicht de ander toe in de maat- en meetlint van de poëzie, kreunend riet herschikt zich aan de regels van de wind uitvergroot door een aangeboren verdriet, micro en macro verhouden zich in de microscoop van mijn dyslexie wordt de waarheidszin door de tijd weerkaatst als je hem in het juiste perspectief…

ondergaande zon reikt de kustlijn tot de horizon in nachtelijke stilte onder glinstering verlicht tekent de mysterie als schitterend gezicht in één bewondering betoverd tot dageraad met vertier gezang wanneer uurwerk doorslaat zo blijven dromen de verfijnde mogelijkheden in ander perspectief…

valse streken waterverf, uitlopende beweging op het vergeelde doek van ongebleekte canvas maskeert het onbevangen lichaam, alles afgewogen, verlaat als laatste passagier een voortdenderende trein op een onbenoemd station met een te nauw valies met niet gelabelde dromen retour-adres onbekend als ik die verlies het perspectief…

Grote vuurballen zorgen voor nervositeit in het witte huis, vertel de wereld dat oren onmisbaar zijn voor kunstbeleving.. maak me gek schatje.. je prikkelende mistral siert korenvelden.…

VERANDERD PERSPECTIEF Hier zou ik tevreden kunnen zijn de bomen kraken, suizen en ruizen bewogen door een zuidwestenwind het langzaam draaien van de aarde Rustend zacht in de volle ondergrond op het vochtig zachte, gouden zand jij bent verstild tot minimale gebaren de tikkende stiltes van een distelvink Hier kan ik gelukkig zijn met blazen…

het schilderij is klaar een droom in perspectief de verte ingekleurd met wensen en verlangens je domineert de voorgrond en drapeert je schaduw in de rafels aan de horizon alsof ik ooit met jou begon, een grof penseel vol lusten, in streken die niet rusten je stapte plotseling in vertrapte de structuren en verbleekte toen de achtergrond…

Een duim omhoog, bemoedigend knikje, een perspectief, arm om me heen, was jij maar hier, met al je wijsheid, je bent er niet, ik ben alleen...…

Zie de grootsheid Van de bergen voor Me, met daaronder Peilloze diepte, Rotsen met tot Op het hoogste Punt nog onverwachte Plantengroei, Ondenkbaar, maar Wel degelijk zichtbaar Mooi, zo mooi, Adembenemend mooi - Zo is het schitterende Landschap dat zich aan Mijn ogen ontvouwt - Aantrekkelijk, en Tegelijk maakt het Me…

De ambtenaar die op de keien staat, de vluchteling die hier wordt weggekeken, Europa, waar NL wil herbespreken, die 130, slecht voor het klimaat, de kunsten die van perspectief beroofd zijn: van elke hoofdlijn krijgt wel iemand hoofdpijn.…

ik spon mijn cocon in een autistisch web dat ik in eenrichtingsverkeer kundig had opgezet wist het tegendraadse moeiteloos te omzeilen door lijnen impulsloos te spannen tot mijn perspectief ik heb het leven intens lief dat ik in mijn coconnetje geniet…

Weer sta ik model ben ik object Staat hij zich aan mij te vergapen Hij sluipt kruipt op zoek naar het perspectief Wij, schapen staan vele malen op de gevoelige plaat Je kunt er een dam van bouwen.…

de dromen in haar hoofd belandden onder haar voeten niet vleugellam geslagen nog geen korstje op de wond alleen het allerzachtste komt tevoorschijn een wenkend perspectief de liefde alleen telt het strijklicht streelt haar rug…

Hij valt ten prooi aan sombere gedachten: wat is het leven zonder perspectief? Hij raakt geïrriteerd en depressief en sukkelt met lichamelijke klachten. Zo’n VVD’er is totaal van slag als hij geen 130 rijden mag.…

Mijn perspectief tussen het roestblad is een droomhuis aan de bosrand onderweg opgeraapt in de herfst Rijke kleuren in de zon strelen de houten huidschilfers van moeder aarde en ik wandel voorbij even hier te gast…

Nú uitgeblust en seksueel passief, De jeugd heeft wél een lonkend perspectief.…

voor het laatst zal ik mij oprichten in ontregelde ruimtes vervreemd van enig perspectief inlevingsvermogen verstrooid in seizoenenloos gezicht ik die niet wist van tijd van dagen die zich wentelden in het onbewuste bijna niets lijkt nu veel het swingt soms als de pest…

dit voertuig van mijn geest is niet gemaakt voor eeuwigheid het slijt de jaren tekenen zich af het gaf leven door bekoring die nu langzaam overgaat zolang het gaat het mij de ruimte geeft een eigen perspectief heb ik dit lichaam lief…

waar hoop het arrangement in tijd en plaats gestalte zal geven is verlangen de fysieke en geestelijke wil om een te worden in voel en herbeleven samen dragen zij een toekomst zonder vragen in het perspectief dat toeval hen ooit zal behagen…

Als claire-obscure jij en ik Tot in perfectie Zo puur In zachte belichting Staat mijn wereld stil Alles mooier Met jouw vergroting Met nieuw perspectief wentel ik me dromend In de toenemende diepte Van onze foto…

Hoe men het ook verdedigt of bestrijdt Ontleedt, in perspectief plaatst, of herleidt En welke beelden men ook door blijft ploegen... Het is de kern van zaken die beklijft: Oneindig oorlog. En de onrust blijft.…

Ons perspectief is altijd weer NU. Hier. In bed. Waarin ik nu lig. Daar. Waar jij nu bent! Eén en hetzelfde. Moment. IS dat! Hier. NU! Ervaar dat ene moment. Proef en luister. Zie! Wat volgen moet. Volgen zal. Volgt! Kijk. NU!…

Klein, klein mensenkind Op wie zo lang in liefde Werd gewacht, maar dat Aan het leven in de Buitenwereld niet bent Toegekomen, alleen de Reservebank hebt warm Gehouden in het warme Donker van de moederbuik, En toen je werd geboren Je mensenleven had Verloren aan een wereld Verloren in schuld - Onbegrip en tranen, Oneindig…

Och Frans, ik wil de sfeer daar niet verzieken Maar als jouw Deal niet Green wordt onderhand Dan bungelt de BV van Rutteland Nog lang tussen bananenrepublieken De dijkgraaf graaft geen dijk doch hij bewaakt De zilte kwel en hoge waterstanden Hij doet bouwarchitecten watertanden Een eiland wordt - wie weet - tot wijk gemaakt Een…

De grondwet van de aarde is langs de kanten van wegen en paden nu al uit planten en bloemen te raden: waarom hier dit gras? Omdat iemand zo pas of ooit, zeg maar ooit een eeuw geleden langs is gereden en zijn bakje as had leeg gestrooid. Waarom daar die planten? Daar heeft een tante op een deken gezeten en bessen…