Alle inzendingen over piano

luister hoe het licht ivoren toetsen laat zingen in een gedicht vlinderblauw zich afsteekt tegen wolkengrauw -jij- oh zon van paarlemoer…

Pianospel met hartstocht raakt zacht de zielsverwant Vluchtig verbond…

de piano van Bach en van Cuby and the Blizzards zelfde piano maar Bach zou schrikken net zoals we Bach niet echt begrijpen Bach speelde iets formeels voegde daar informeels aan toe Cuby precies het omgekeerde to the windows of my eyes informeel maar uiteindelijk zo strak en duidelijk blues in hetzelfde Drentse landschap dat…

Pak me en ontvoer me naar eilanden zonovergoten Verdriet gehad en nog steeds me toch onverdroten de piano van Beethoven.…

De piano stond in een nis in een kamer vol snuisterijen waar een laagje stof op lag. Geen snaar werd geraakt. Geen hart werd geroerd. Zelfs de piano raakte ontstemd van zoveel stilte en bouwde een spanning op die alleen maar kon eindigen met een valse noot. ...tenzij snel een lichte toets gevonden werd.…

Haar rood links ging akkoord, zonder pardon Piano nobiles voor 'n rooie rakker In Brighton, Nice, Parijs... groen links, word wakker!…

ze zit opgezet op de piano papavers hangen in het behang de piano kraakt soms maar hout leeft lang er schijnt een zonnestraal op de partituur ze krijgt het ijskoud als haar mobieltje rinkelt…

Beroer de snaren Die eeuwenlang De klank bewaren Die door het Leven in haar Werd voortgebracht Het oude leven Dat opnieuw Geboren wordt, Gedragen door muziek Die eeuwig doorklinkt Lang nadat ik Haar snaren voor Het laatst heb Aangeslagen…

zing, zing, piano, zing en stuur mijn handen laat ze dansen op 't uitdagend licht voer me maar mee 't mag naar het duister laat het maar stromen verborgen gedicht maak het vooral open mijn passievol hart geef mij herfst en ook lente het leven en dan minder hard…

De pianist speelt op zwart-witte toetsen een dans zonder woorden in adembenemende akkoorden die hart en oren streelt en zijn hemelse klanken laat rusten in de ziel van hen die luisteren...…

er zijn de klanken en als die klanken woorden vormen is het een taal je hoort nu een piano de ene pianoklank na de andere maar daarmee zijn het nog geen woorden dus ook geen taal hoeveel liever je ook altijd die piano hoort terwijl je uitkijkt over wijde heuvels als het regent en ergens de vogels schuilen in de bomen…

Deze morgen hoorde ik Schumans Fantasie Op. 73 pour hautbois et piano (voor hobo en piano) 'Jouéz hautbois, résonnéz musette' eindelijk verklaard: het was mijn veertiende december en wij stonden op de trappen van het Leids Station met onze scholen, een Kerstsamenzang…

Het was iets van Brahms een klarinet scheurde een cello beefde een piano weende…

Ondertussen is mijn piano zo gevoelig voor stemmingen dat ik niet meer kan verbergen wanneer in mijn hart de gevoelige snaar is geraakt…

De buren spelen vals piano maar wel met gevoel. Zó wil ik leven, vals maar met gevoel. De piano houdt op en mijn bange norse vriend begint in slaap te vallen --------------------------------- uit: 'Men zegt liefde', 2003…

Zie u zo nog zitten Op dat krukje bij de piano Lange, dunne vingers razend snel Glijden lenig over toetsen Spelen een vertederend mooi spel Bracht iedereen in ontroering De piano was uw thuis De stilte is beklemmend Nu u er niet meer bent De melodie werd onderbroken Maar in gedachten gaat ze door En deze melodie… klinkt even prachtig…

piano hele halve zwartwitte bespeelbare toetsen sleutel in hoorbare noot weerklank tonja 16.07.03…

Het licht hangt als een stofdoek over de piano. Ik hield ervan je te horen spelen - Satie! – en het zwart van je haar met het zwart van de vleugel te vergelijken.…

als de witte piano in mijn rugzak en jij in het vuur konden spelen jou haar zwierend tegen mijn ogen weet ik dat liefde op zak rijkdom is…

te scoren pas als het gordijn is gevallen het brallen in de coulissen begint zal de dirigent zijn piano bedanken met stilte tussen woorden en handen…

Jij bent de wolk in het moment Een piano klinkt en drinkt mijn zucht In een teug adem ik uit en zweeft lucht Dit moment omhoog en terug…

' "Naar Piano nobile, eerste etage" Zeg ik voor l'ascenseur vertrekt naar één Als hij daar stopt zingt zij 'de deur gaat open' Ik dank en groet haar, kan niets doen dan hopen Dat zij mijn stem herkent - 't hoeft niet terstond - Als ik zeg "naar BG, begane grond"…

Luister lieve strijkviertelbewoners Komt vrienden, ridders van de kousenband En spoed u naar piano nobile Eén woninglaagje boven de parterre Daar komt de Sint en Piet loopt met me mee De wind draait steeds in cirkels over pleinen Zijn mijter zoekt beschutting in de stal Bedekt zijn kale kruin, dat klinkt halal Maar liever duikt hij onder…

warme straling van je andere hand in mijn nek jij wist feilloos alles van nemen en geven we speelden quatre mains op de piano van het leven…

die doorgaan en zij blijft zingen zing door piano speel omarm mij wind en muziek de aalscholvers gaan evengoed hun eigen vlucht weet ik, weet ik wel nu mijn tranen vallen…

een bloedmooie adonis uit Sittard haren glimmend als satijn en pikzwart reed in een groene porche ze noemde hem Georges speelde voor zijn liefjes op de piano Mozart…

de portier is weg en het huis is leeg op één piano na tingelend op ivoor hoop ik op gehoor in vain het innerlijk rondeel behelst alleen de aangeslagen toon…

Mijn hart is zo Als 'n piano, Die luid klinkt en toch zacht Haar klanken strooit over de mensen, Die langs de vensters van het salet Voorbij gaan, in trage tred. De piano, zij klinkt alleen Voor de mens die haar bespeelt, Voor die over haar zijn vingers heen En weer laat lopen, haar bestreelt.…

Voor mensen van vroeger ben ik nog steeds de dochter van Maar voor mensen van nu zijn jullie slechts een verhaal Een zwartwitte trouwfoto op de piano. Een piano wiens snaren jij ooit beroerde. Nu speel ik nog, soms, als ik dicht bij jullie wil zijn Verlangend naar een tijd dat ik nog een kind was.…

hoor de trompet en de piano ergens ver weg en lang geleden denk ik ja dat zijn wij we zijn vrij zo dichtbij de volle maan in een blauwe lucht maar ook zoveel heimwee naar hier…