Alle inzendingen over plaat poetsen

ik hoef de edelstenen van je schitterende talenten niet te poetsen jouw goud en zilver hebben hun hoogwaardige glans al van nature in het kristal van je stem smelten warme tonen tot strelende melodie met de bekroning van een stel stralende ogen komt eeuwige schoonheid boven ik weet je volmaakt in tijdloze liefde geschapen jouw…

Als ik het woord zou mogen nemen ik leerde ermee om te gaan tot ik wist hoe het te gebruiken het woord beschermde mijn geliefden ik onderhield het en gebruiksklaar lag het in fluweel gebed, goed opgeborgen in een houten kist die ik van tijd tot tijd ontsloot om al mijn woorden op te poetsen het woord is niet te koop maar slechts te leen…

je rolde weg na jarenlang het zicht gedomineerd te hebben bergafwaarts in een wolk van steen en gruis het stof vooruit om later naamloos weer het dal te vullen tussen andere tekenen des tijds jouw tand ontbreekt zodat de bergkam slissend stormen preekt nog piekt de pijn als lage wolken poetsen erosie kent alleen het samenzijn…

vanaf nu schrijf ik vanuit een andere wereld eentje waarin mijn glimlach niet meer weg te poetsen valt waarin ogen weer mogen twinkelen waarin het leven mij uitnodigt voor een dans die onweerstaanbaar is zodat ik mij mee laat voeren op het ritme van de wind zelfs als de zon niet schijnt straalt mijn hart uit duizenden en hoop…

Mijn hele leven lang ben ik aan het poetsen, een vlek die niet verdwijnen wil. Hij legt een diepe schaduw, van grijs, naar lila, tot diep-blauw naar inktzwart.…

Geen tijd en geen kans om het te poetsen tot wat meer gewenste glans danst zij als een pauw haar eigen dodendans.....…

Opstaan en een ontbijtje maken Recht trekken kussen en laken Wasje draaien, wasje vouwen Allemaal klusjes van huisvrouwen Boodschappen doen en koken In de winter een vuurtje stoken Overhemden en t-shirts strijken Alles moet opgeruimd lijken Poetsen van badkamer en wc Doe de huiskamer maar gelijk mee De meeste huisvrouwen hebben daarbij…

er staat een thuiskomst op de agenda daarna een evaluatie van de dag onder het gewicht van onzinbanen ‘s avonds hoeven we het huis niet te poetsen na zonsondergang is de toegang verboden ramen en deuren gesloten, de slimme thermostaat regelt het klimaat, Tesla aan de steenkoolstroom, carrière aan de competentieplanning, wintersport geboekt…

Ik kan wél kóper poetsen. ----- Het Nederlandse koningshuis heeft een vacature voor een lakei bij koningin Beatrix, en wordt overspoeld met sollicitaties. Kandidaten moeten minimaal een opleiding middelbaar beroepsonderwijs genoten hebben. Ook wordt kennis vereist van de verzorging van zilver.…

Natuurlijk, in sommige gevallen blijven er sporen achter, valt er nog wat weg te poetsen, maar fier op wat je hebt doorstaan, om tot hier te komen, van ballast ontlast, de wind gedraaid naar hoopvol.…

Stil staan de naalden van de kleine klok overheerst door het tikken van toetsen die verloren uren in de spelden poetsen koffie koud vergeten verbitterd tot slok Omgekeerde mok boven de gootsteenput dampend terug naar de stilstaande tijd waar steken gewist en zoekend verwijt roerloos verspringen beticht van gemijmer nutteloos rammelend in…

Sint weer is vertrokken met zijn Pieten als gevolg en de bomen worden geplaatst waar voorheen zijn zetel stond zo wordt elk plaatsje weer gevuld De boot op zijn retour naar Spanje met lege zakken welteverstaan die zijn geleegd in al die schoenen die de kinderen hadden staan bij de verwarming De Kerstman is bezig zijn slede op te poetsen…

De geestelijke stapte met versleten schoenen naar de schoenmaker en zei niet poetsen of boenen maar repareer ze snel voor mij waarop de man zei dat zal nu niet gaan iemand anders is u al voorgegaan maar doe ze hier uit en trek vlug dit paar aan kom dan morgen terug de geestelijke zei wel salamander ik doe geen schoenen aan van…

jou wanneer ik alleen thuis ben aan tafel of in bed, verlangend naar gezelschap of aandacht of niet, ik eet en ik slaap gewoon in de kreukels van de nacht onwetend of de maan schijnt 's Ochtends word ik wakker de vogels wekken mijn zenuwen en soms regent het ik moet plassen en dringend bezig zijn, denk niet dat jij je tanden moet poetsen…

ondefinieerbaar maar toch benaderbaar een moment een plaats een gebeurtenis vereist is een bepaalde mate van een state of mind een bepaalde ontspannenheid let it all come down geef je over en geniet…

Mijn plaats. Maar waar? Op het strand laat ik mij deze eenmalige zomer niet zien, zelfs anoniem niet, gewend als ik ben. Het onweer blijft uit. Maar waar? Net als. Was ik maar weer plaatselijk verdoofd! Scherpe honden slaan aan in bruine mist.…

weet, in jou niet geboren weet, in jou niet getogen maar me aan je verloren en me honkvastgezogen want in jou mocht ik geven al wat ik had mijn liefde, een leven, o plaats van mijn hart waar mijn kindlief mocht groeien van mensje tot mens nergens mooiers zien bloeien ik, homo sapiens weet in jou me geboren weet in jou…

Ergens.. op een plaatsje waar jij nooit achter zou komen daar zit ik Ergens op een plaatsje waar ik heel veel denk daar zit ik Ergens op een plaatsje waar mijn gevoelens opgekropt zitten daar zit ik Ergens op een plaatsje in m'n hart daar zit jij Zit ik bij jou maar ergens op een plaatsje? Of zit ik bij jou op een plaatsje…

is het bedenkelijk om te verblijven in een vertrouwde omgeving?, naar iets te verlangen dat je al hebt? blijft het bedenkelijk om op te gaan in je familie, en het verlangen naar warmte en de warmte zelf, gezamelijk in je op te nemen? of gaat zoiets verloren?, door nieuwschierigheid, of toeval. wie is deze, die anders is? zweeft zij rond…

Ik swing op oude platen waar niemand het wil hebben over ritme daargelaten Buiten op het kerkhof (in 1975 gesloten) groeit het groen onwetend verder waar zoveel wijsheid eindigde daargelaten Ik geloofde serieus dat die lantaren altijd brandde een smoes voor alle energie die gloeide in mijn handen ik liet het gaan -ik kon niet vliegen- en…

Streef naar een minzaam vergelijk laat het slot weerklinken en stijg neem je schaduw op voer het naar de hoogste top en neig dan naar opzij achterom een kwartdraai rond het vlak dan af maak de strop goed strak trek de draad snel na loop ook langs de flank en sta verstomd van het zicht ontdaan van je plicht Zweef moeizaam…

het zijn de tandjes die voorzichtig proeven in de groeven van het oud vinyl hun impulsen geven aan het mengpaneel dat tonen switcht waarmee de versterker blitst met doorleefde muziek waar het nostalgisch verdriet in krassen en haperingen als liefde en pijn nog voelbaar zijn ben zuinig geweest op hun hoezen boordevol herinnering…

plat praat ze geluk tussen haar armen een paar nullen opgeblazen lippen benen dijen open glanzende nagels grijpen minuten mis ik iets ik mis hier iets - gratis is alles van waarde en Bach wordt een beltoon…

haar vinyl zat vol echo’s uit vervlogen tijden het startruis had een intro om te benijden de beginvocaal nog ongepolijst was in essentie klaar het wiegend golven van de plaat intrigeerde zonder maat in de hartslag van toen voelden wij wat emoties doen als nieuwe muziek zijn barensweeën krijst jeugd ook aandacht krijgt…

geef me de ruimte een plek naast jou het hoeft niet veel te zijn en ik laat me zien zoals ik ben, een mens in taal en beeld, soms met een welgemikte aai over de bol van jouw bestaan en samen heerlijk lachen om weer een kleine schuiver die ik altijd maken moet morgen al immers ben ik weer weg misschien als de plek naast jou te klein…

Jetayu, teruggevonden op dezelfde zolder, kreeg door een ruil zijn plaats in mijn tempelcel van rood en goud. Hij in het Noorden en Garuda in het Zuiden klapwiekend boven het zwevend neuzelen van een antieke gamelan. ----------------------------------------------- uit: 'Een stip op de wereldkaart´, 2001.…

Nooit dezelfde plaat en toch voortdurend die song malend in mijn hoofd…

Ik, op de schommel zwijg boven gras. Het hoge zorggras met de paardenbloemen. Jij, op je knieën, maakt een rolbaan voor jezelf, voor als je oud bent. Dan kunnen we je naar buiten duwen. En weer naar binnen. Ik luister naar jouw handen. Hoe ze hameren. En ik zit op de schommel, zonder schommelen. Rek zonder rekken - De lucht tikt…

Je moet niet alleen, om die plek te bereiken, thuis opstappen, maar ook uit manieren van kijken. Er is niets te zien, en dat moet je zien om alles bij het zeer oude te laten. Er is hier. Er is tijd om overmorgen iets te hebben achtergelaten. Daar moet je vandaag voor zorgen. Voor sterfelijkheid. -------------------------- uit: 'Schoolslag…

dit is om te vinden om niet meer te weerleggen grijs in het gebied overal ter plaatse diep in het uur dit is geen gouden vondst dichter bij de kern te verruilen met randverschijnsel hoe later, hoe verder van nu zowel volledig als desnoods dit is de verblijfplaats ongebonden aan toekomst standvastig toekomend en ooit wederkerend…