Alle inzendingen over plantem OR gewassen OR onkruid

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Aarde is hij, gestampte vreugde en verdriet, teelt van verleden en een toekomst op de akkers van nog te vormen taal, waarop hij alleen het onkruid wiedt, gewassen woorden ontstaan in trage groei, breekt inspiratie open, gezaaid in onwelriekende geuren van bemeste grond in een bestaan dan komen literaire knoppen geleidelijk tot bloei…

Let daarom op dat gewassen, voor bereiding, secuur worden gewassen. Anders moet je jezelf later vergeven dat je je lichaam hebt vergeven.…

Het is lente aan het worden, straks ga ik in de tuin het onkruid wieden tussen de rozen, de papavers, de primula’s. Dan komt die steek van pijn: er is veel meer te wieden waar ik niet bij kan, aan mijn binnenkant. Wanhoop slaat mijn handen voor mijn ogen als ik bedenk: wie in de grootstad, in de wereld, extirpeert het onkruid mens.…

onkruid is gewied veelvuldig duikt er nog op het blijft invreten…

Hij is stil, het enige wat ze hoort, is het kraken van haar knoken, wanner zij zich traag buigt, om wat onkruid weg te plukken. Onkruid moet niet denken vrij spel te hebben, hier in haar tuin. Zij is de baas. Deze tuin heeft zij ontworpen, bomen en perkjes met bloemen en haar rust plekje. Dit is haar rijk.…

Iedereen haat mij ik hoor er gewoon niet bij het maakt me allemaal niets meer uit ik ben niet de kleurige bloem maar het duistere onkruid. Diep verscholen in een donker bos ben ik maar gaan zitten op het mos ik was gevlucht voor alle haat die mij elke dag weer tegemoet gaat.…

Woeker in mijn dromentuin als rebel in verloren land strek jouw berenklauwen uit maak alles wat te mooi is droef geef jaloezie een nieuwe glans naast paardebloem en poezenboot breng jouw dromen nog een kans door bloemenzaad en koeienmest floreer jij mooier dan de rest vanavond tijdens lentedans met dwazen die jouw ziel niet zien.…

ik lees het marmer vandaag eerst zonder tranen zie het onkruid - nu…

Weg winters onkruid! Lieveheersbeestjes komen, zijn te vroeg gewekt.…

bleekblauw is de lucht gewassen door de regen een zomers kleedje…

Het onweer voorbij nu lammetjes aan de hemel vers gewassen…

Natuur een postzegel achter je huis onkruid in hoofden En dan: Wat is natuur nog in dit land?…

Hart van Hout geen onkruid vergaat maar onder een hart van hout overleeft nog geen ei…

Aarde is hij, gestampte vreugde en verdriet teelt van een verleden en de toekomst op de akkers van de nog te vormen taal waarop men alleen het onkruid ziet.…

Met diezelfde handen gewassen in onschuld wordt weer gebeden tot God...…

onkruid woekert op verlaten pleinen er zijn kinderschoenen nodig hinkelen en touwtjes springen spelen en zingen schrijven, tekenen taal en rekenen kleuren op de tegels, geen groen zelfs het onkruid mist regels wat niet vergaat, kun je verlaat alsnog snoeiuh lekker boeiuh er zijn kinderstemmen nodig…

In een bad met gewassen sieraden met de geur van bloemen van jasmijn laat het kaarslicht dansen op de deining in haar schaduw van schone schijn. Nooit eerder deed zij zich zo voorkomen sensationeel en zelfverzekerd in omvang dromerig leven haar gewassen sieraden op een schoon pad richting haar resort.…

Abrahams stam-boom Dorre takken ongesnoeid Onkruid komt in bloei…

Het ritueel na het werk in het donker op het eind van de avondschemering Het flauwe licht van de lage wolken in 1883, toen de nachten op het land nog zwart waren De boer bukt, hij port uit het wiedsel van de dag een droge geur die blijft hangen in een rookpluim boven de vonken…

Zee-kanaalsluizen Zwart geld in wit versassen kleurloos gewassen…

fris gewassen, haartjes nat nog één verhaaltje geen zorgen, veilig…

Koren schoof buigend langs de einder opgesteld onlangs gewassen.…

We leven volgens wetten der natuur, En komen op voor dieren en gewassen, De rugstreeppad, de wolven en de dassen, Zo maken wij onszelf het leven zuur. Maar gaan we lang op deze route voort, Dan worden wíj ‘bedreigde mensensoort’.…

Temidden deze benevelde velden, Vol gevallen kilte: Glinsteren gewassen kiezels. Ze roepen toe als edelstenen....…

zij heeft na eonen vervuiling het water gewassen kristal heldere druppels spatten schoonheid in plassen verontreinigingen en gif zijn eindelijk terzijde gelegd zij deelden zich uit in eten drinken en ongewassen fruit de opslag in vet is al benut door de werking van lever en nieren water gewassen voedsel geschoond mensen…

is er gips of een spalk ook een mitella bij de hand zelfs een stoma lijkt alweer geaccepteerd,ja lijkt alweer dat zeg ik erbij heel veel artsen zijn er voor diverse operaties maar dreigt het geheugen uit te vallen worden we weer kind vergeten we wie we zijn en herkennen we zelfs onze naasten niet meer daar is nog geen kruid tegen gewassen…

Ik was mijn handen, dit keer niet met zeep, ik was ze in onschuld daar zit 'm de kneep. Mijn handen zijn schoon net als mijn ziel en jij die me ziet met vieze handen misschien, heeft vast de zeep we gevonden, bovendien; is mijn onschuld net zo rein, als ik dat zelf kan en zal zijn!…