Alle inzendingen over plas ijs jeugd kind

Ze zei dat ze geen kind meer is.…

Telkens als jij er bent, voel ik geluk, dan ben ik zo dankbaar, voor jou, het Kind in mij.…

In het betoverd bos Slapen de kindren, Zacht valt de vrucht op ’t mos, Om niet te hindren; Ver over stad en land Zwijgen hun stemmen, Ach, en geen kleine hand, Die wij omklemmen; Had ik een reine mond, Waren mijn vlekken Bloed uit een edele wond, IK zou ze wekken.…

als zij kind had kunnen zijn een kind met gestipte rode vleugels draagster van een zeemeerminnenstaart een bakster van een zandtaart met een kopje luchtige thee als zij kind had kunnen zijn in een volwassen vrouwenleven niet verkleurd als herfst of winterkaal geplukt te kunnen slapen zonder het wakend oog in haar linker zij als…

Voor mijn kinderen: Zie mij staan, Ik sta boven op de duinen Op de koppen van de golven Kan ik mijn gedachten ruimen Maar raak door wind bedolven De harde wind en prachtige regen Doen me beseffen dat ik leef Ik kom een paar mooie ogen tegen En ’t is geluk wat ik beleef Langzaam voel ik zand tussen mijn tenen We kloppen onze schoenen…

Het onbevangen kind Voor wie alles pas begint Die leeft in het moment En de gevaren nog niet kent Het kind dat nog niets weet Niets van het wereldleed Daar wil ik soms naar terug Even heen en weer heel vlug Het kind dat overal slaapt Zich overal aan vergaapt Het kind nog zonder mening En zonder dure lening Het kind dat nog niets weet…

D’r zit een kind in mij Kind dat wil spelen Van vroeg tot laat Vol energie, vrij van blokkades D’r zit een kind in mij Kind dat wil fantaseren Dat het niet zal vervelen Steeds te proberen Om lucht groen te laten zijn Vol magie, vrij van façades D’r zit een kind in mij Kind met behoeftes Kind met verlangens Bang, kwetsbaar en klein…

Ik zag een kind spelen in de zon! Het keek zo blij, van zorgen vrij... De ogen straalden het was verdiept in het spel. En wenste de tijd terug, dat ik weer zou zijn zo blij als dit kind.…

Ik lig te huilen in bed negen en zestig ben ik en ik lig te huilen alsof ik een kind ben maar ik ben geen kind toch? Ik de kalme, de rots op wie je kan bouwen maar die ten ene male ongeschikt is om mee te vrijen. onbeholpen als of ik een kind ben maar ik ben geen kind toch?…

Ik wil oprecht danken voor elke ontvangen dag Loop door het leven met een stralende glimlach. Vaak voel ik me een kleutertje, speels en naief Ik bemin het leven, heb het echt lief! Gezond mogen ronddartelen, rijkelijk Genieten van elk minuutje, zo hoort het feitelijk. Vader, dank om al die pracht en kracht De natuur, de liefde, vriendschappen…

Soms woon je hier en soms daar, Kinderen vinden dat misschien raar. Maar jij hebt twee huizen waar jij in woont, En dat is niet waar ieder kind van droomt. Maar laat je niet klein krijgen, Want papa en mama zullen met jou samen blijven, Een halve week hier en een halve week daar, Dat kan heel fijn zijn, en helemaal niet raar.…

We denken hetzelfde. We praten hetzelfde. we lopen hetzelfde. We eten hetzelfde. We poepen hetzelfde. We plassen hetzelfde. We worden gewassen. We worden aangekleed. Jij bent een Ik honderd en een.…

Het kind komt als vanzelf tevoorschijn opgeroepen door een eenheid waarvan ik het bestaan slechts mocht hopen het neemt ons mee naar waar wij weten de komende en de gaande de krulletjes moeten nog geboren worden is de wens van de gedachte zelfs als ik dood ben zie ik nog de blauwe lucht in lachende drentelpasjes loopt het verleden…

Het lijkt haast wel een algemeen gebruik Om babies bij je dochter te verwekken In ieder land zijn er perverse gekken En kelders met een sluw verborgen luik Kind heeft haar zusje op de wereld neergezet; Soms ligt er écht een krokodil onder het bed.…

toen nog geen benul van de complexe wereld heden ten dage [senryu] foto: Martien Montanus…

adem blijft als meeuwen schreeuwen langs de vloedlijn scheren of onbarmhartig in gestrande schaaldieren pikken ik verzamel wee riekend wier alle flessenpost razend schuim klonters taai teer en teken met braakhout van dromen verzadigd zijn naam in hart natzand waar vloed niet meer komt en je voetstappen een spoor vormen voor dit kind…

Kinderen laten je vrij in je gedachten, Zij zijn nog onschuldig en hebben de Hele toekomst voor zich en dus alle Tijd om iets te bereiken in hun leven Zij leren ons veel en bovendien zijn Zij gastvrij, wie zou niet weer kind willen zijn!…

Een glimlach van een kind dat je met hart en ziel bemint dat maakt je dag weer goed z'n heerlijk stralende snoet ondeugend staan zijn ogen die vandaag van oma alles mogen ook al weet je dat is niet goed maar zeg nu zelf, je kan toch geen nee zeggen tegen z'n lekkere toet!…

het is de wereld die jij nog niet ziet met grenzeloos vertrouwen. jouw ogen zien de treurnis niet het verdriet en het rouwen van zovelen. De mens wil niet meer delen, jaagt slechts op eigen geluk, het kan hem niets meer schelen. Jij voelt slechts de wereld om je heen in grenzeloos verlangen en nog niet gevangen door die hebberigheid, niet…

gewoon kind te zijn ik werd één met mijn zielsverlangen…

ik draag je altoos warmer in mijn hart en mis de aanraking van handen mijn herinneringen landen in de liefde van vandaag nog zie ik jou, je haren glanzend, als een gouden mist ik wist dat je bijzonder was maar nu mijn tijd jouw adem wist en niet ziet wat de klankkleur is van warme levenbanden blijf ik achter, in belijdenis en laat…

Jonge kinderen plots van het leven beroofd Levensdroom voorbij....…

Het kind dat ik was stapte door bossen en gras rook de geuren zag de kleuren droeg zijn kindervreugden en -tranen van gehucht tot gehucht.…

Tegen jou kan ik alles zeggen alles wat ik wil. Jij bent er áltijd voor mij ook al blijf je stil. Als ik 's nachts moet huilen, want soms heb ik pijn, dan weet ik dat jij er áltijd voor mij zal zijn. Soms laat ik je vallen maar dan pak ik je weer. En houd je stevig vast mijn lieve teddybeer.…

Kleine kinderen worden groot. Voorbij vliegen de heerlijke tijden dat je hen koesterde op schoot, dat ze in je armen vlogen of paardje reden op je rug. En straks, dan denk je glimlachend of met twee natte ogen aan die mooie periode terug.…

Verlangen naar jou groeiende zoekende weg komt goed met leven…

het kind jij bent het kind uit de oorsprong de drager van de nieuwe morgen van ongekende waarde onomwonden nieuw mens beeltenis in toekomst jong en ontluikend sprongetjes makend een dansje in het landschap glimlachend volmaakt verloren in zijn dromen glimlachend in de bespiegeling van tijd in een zacht uitdijend heden…

Ik kijk naar buiten en ik bedenk dat vroeger bloemen zich aftekenden op de ruiten wanneer het 's nachts vroor er groeiden hele bossen zo voor mijn ogen een onzichtbare hand leek het mooiste schilderij te maken alleen voor mij nu gebeurt er niets meer in de nacht maar zo af en toe kijk ik 's winters naar buiten alsof ik iets van het kind…

Toen ik een kind was sprak ik als een kind dacht ik als een kind voelde ik als een kind Al maar meer volwassen maar helaas al maar minder spontane verwondering onbevangen ontvangenis hoopvolle verwachtingen Talrijke ervaringen rijker maar vele illusies armer mis ik steeds meer dat blije jonge kind…

het is stil alsof bij iedere sneeuwvlok een nieuwe schaduw valt jij zit schuin tegenover mij het brengt een soort triestheid in de kamer we bewegen steeds dieper in de winter nauwelijks meer dan een ongecirkeld woord dat in de waanzin van de wind onbekende richtingen op vingers telt onophoudelijk, voorbij als suikerspinnenwolken waarin…