Alle inzendingen over poëzie OR emotie OR wind

Hij heeft haar op wolken doen lopen samen door hemelrijk gevlogen lucht was nooit blauwer in levend bestaan in zonnige stralen van samen gaan Haar lichaam siddert nog na als koude wind haar huid beroert en zij zucht van emotie van besef…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

poëzie wordt na vele dagen van dromen…

Zijn lippen zijn vergrendeld Zijn vingers zijn de wind, Niemand had hem begrepen, maar het was een eenzaam kind. Zijn gezicht kent geen emotie Misschien had hij er geen, Eenzaam, gesloten, een kind van de aarde, Zijn leven was van steen... Zonder dat hij het vernemen kon, Was hij voorgoed verdwenen.…

wind waait takken tegen de ramen zon aait met zijn warme stralen langs mijn gezicht wind-stil mensen die buiten spelen wat ik wil is iemand om mij niet te vervelen zodat ik blij ben stormende wind mensen vechtend tegen hem zielig kind wint niet van hem strijdt maar redt het niet snijdende wind pijn, overal waar hij komt ik vind…

Ze kuste m'n hoofd, wangen en kin 't was de wind, die: de tranen opving.…

Op het buro daar staat een foto van mijn kinderen die ik voor me zie: juist die Beiden kijken blij Al die jaren tot die foto van mijn zoon en dochter spiegelen aan mijn geest voorbij Dierbare en minder vrolijke momenten weerspiegelen zich in hun gezichten; zijn gevangen in de tijd Woorden smeed ik tot gedichten Herinneringen raak ik…

Een traan die over een wang loopt Zal de lach van morgen zijn De lach in zijn volle pracht Geeft lommer in een zomer dag De traan in mijn hart Is het zingen van jouw lach Een traan en een lach Samen één woord…

Wilt u als kunst een definitie van een muziek alswel een code voor lichamelijkheid of het gedwongen gevoel dat tot oorlog schijnt te leiden, dan zal ik u verwijzen naar d'oorzakelijkheid van ons aller onrecht en verwarring, zelfs niet te stelpen door een dal van tranen.…

Voor de eerste keer Word ik herinnerd 60 jaar en meer Auto rijden, wordt gehinderd Wel kan ik nog rijden Naar Zwitserland Vermoeiende reis vermijden Treinen wordt mijn band Bij de spoorwegen begonnen Dat was mijn begin Reizen zonder bonnen Gratis en zonder pin Half geld voor de 60 plusser Dat nemen ze mij niet af Als kunstenaar en…

Niet iedereen kan zijn emotie uiten het blijft bij ze binnen en het komt niet naar buiten vaak roepen ze laat mij maar het is voor hen ook een gevoelige snaar ze kunnen hun emotie niet delen zeggen ook wat kan mij het schelen maar soms wordt het voor hen toch te zwaar zitten ze met hun handen in het haar probeer er dan voor ze te zijn luister…

Zonder emotie sluit ik de deur. Jou achterlatend, alhoewel ik enige verbazing bespeur. Zonder wrok verlaat ik het huis, te lang gedragen, te zwaar, mijn eigen kruis. Zonder haat, terugblik op een onstuimige tijd, was mezelf helemaal kwijt. Uiteindelijk weer gevonden, zal mij nooit meer laten verwonden.…

kei neig rimpelt het aan de oppervlakte verdwijnt na overgave geruisloos diep (neig: heel hard – Herzeels dialect)…

Het lijnenspel, de kleuren ingebracht waar door de warme tint gevoel wordt weergegeven dat ook door dit moment nooit werd geëvenaard emotie losgebarsten op papier met tranen aangelengde verf druipt in een vorm, die niet verkozen werd maar later bleek, dat toen juist onbewust de toekomst werd bepaald…

Wetenschappers doen het af met emotie. Mijn verlangen is ermee gewekt. Het onzichtbare word ik door haar gewaar. God en emotie…? Ja die twee horen bij elkaar. Zoals het was in den beginne, thans en voor immer!…

Ik ga schuilen Ik wil niet huilen Stop mijn hoofd diep weg Luister niet naar wat men zegt Ik zit in tweestrijd Kan ik mij uiten Of toch mijn ogen er voor sluiten.…

Een verdwaalde traan Laat het maar gaan Je had hem verstopt Naar binnen gepropt Dicht geknepen in je keel Maar dan wordt de emotie te veel En spat het uiteen De traan die zo verdween.…

het even niet gaat Een klein stukje van je zwakte toont Kijk dan naar iemand die naast je staat En op een speciaal plekje in jou woont Huil dan even lekker uit Totdat er geen tranen meer zijn Maak dan geen geluid En vergeet dan even alle pijn Het was niet de moed dat ontbrak Maar je verlegt je grens Want huilen is niet zwak Maar de emotie…

het even niet gaat Een klein stukje van je zwakte toont Kijk dan naar iemand die naast je staat En op een speciaal plekje in jou woont Huil dan even lekker uit Totdat er geen tranen meer zijn Maak dan geen geluid En vergeet dan even alle pijn Het was niet de moed dat ontbrak Maar je verlegt je grens Want huilen is niet zwak Maar de emotie…

Wanneer liefde in haat overgaat, voert liefde nog steeds de boventoon, immers: wordt haat gevoed, door de wortels van liefde. Echter: als liefde en haat, overgaan in desinteresse, kun je stellen dat: je het met beiden wel hebt gehad!…

het is waar kippenvel langs benen gaat tot in haren laat ontwaren dat emotie levend is zelfs al mis je meer dan tastbaar voelen, zoals een hand langs je gelaat of strelend zachte armen in een warm gebaar het is het ooghoekmoment de tonen van een melodie, de lach van pasgeborenen een leven, dat herinnerd wordt door hart en hoofd…

Toen ik je net leerde kennen Ging ik met gedachtes rennen Toen we beiden 22 waren speelde ik met je haren en jij met de mijne precies dat fijne Ik mis je nog elke dag hoe vaak ik dat ook zeggen mag…

haar contrasten vervat zintuiglijke poëzie van een stroming losse gedachten.. sentimenteel bekeken een beschrijvende kunst, van uitvergrote romantiek...…

Hoe simpel is emotie in tranen te "vangen" door een simpel verhaal of domweg verlangen? Er liep een traan door tot in mijn nek, misschien verklaar je me nu voor gek, maar ik schaam me niet!…

Dikke lip en een brok Kam glijdt door haren Stille gedachtes ongedeeld Ontkent het onvergetelijke Als in een droom Van verdrongen werkelijkheid Open armen ontvangen Stilzwijgend het verdriet Want ze omarmen Tegelijk hun verlies Tijd het verleden Niets komt terug Zoals het was In ander leven Als elke dag Zijn er tranen Als de wind…

Voel jij ook die oude emotie bij gebouwen die van leeftijd zijn in de historische binnenstad nu de liefde voor de regen schuilt in een portiek, haast zonder regenjas rillend om de eerste prille zoen achter brillenglazen haar ogen mooier dan de wind vertellen kan druppels blijven naar beneden vallen bemerk jij ook die trotse bezinning…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

ineens was er de koude wind die scherpe woorden sprak dun tochtte in uithoeken warmte uit de ronde zinnen vrat de kleur vervaalde van mijn doeken waarop ik beelden schreef en strofen hakte hij pakte mijn gedicht blies de sneeuw en vorst rechtstreeks in mijn gezicht en lachte maar ik ontdooide in jouw lezen jij hebt mijn…