Alle inzendingen over poesie-album

Zoek jij mij ook zoals ik jou in alles wat veel verder gaat dan het voorbij of slaap je zacht in mijn berusting droom je met me als de nacht ons album openslaat hoor jij mij ook zoals ik jou om antwoord vragen in de echo van oneindigheid en schreeuw jij dan net zoals ik het stille van jouw naam *Zoals elk jaar…

het gezin vastgelegd in een momentopname op een zwart-wit familieportret uitverkoren voor een gelijmde plek in het album elk kind wrikt zich los van het gestolde gezin met open ogen kunnen ze elkaar niet vinden in het licht noch in tijd noch in ruimte acht werkelijkheden evenveel waarheden zoveel meer wijzen…

In L'histoire de la poésie des Hébreux (in de vertaling Carlowitz, p. 269) geeft Herder een beeld van de immense hemel die rust op de immense aarde: ‘De lucht,’ zegt hij, ‘is een duif die, gezeten op zijn nest, zijn jongen warm houdt.’ Bron: http://www.dbnl.org/tekst/_ras001200401_01/_ras001200401_01_0040.php…

onder de vlierstruik van de oude woordhut luierden letters in het mulle zand overmoed en fierheid, hielden ze in stand omarmd door het woord dat de meester had benut het teken in ziel en vaandel gegrift zachte avondwind blies het verweerd signaal uiteen erf geëffend met wat sprokkelhout zonder grafsteen vergeelde foto in een album van schoolschrift…

Beide handen gaan langzaam naar het opgestoken haar verdrietige blikken proberen het venster te ontwijken wanneer een spiegel een glimlach om de vele herinneringen laat zien speelt een gele roos aan een struik met de eerste druppels ochtenddauw haar handen gevouwen bidt zij in stilte om niet meer vergeten kijkt zuchtend naar het album…

Geïnspireerd door de muziek van het album Felt van Nils Frahm.…

Irgendwie bist du süss staat er met viltstift geschreven op een bank van het tweede perron te Bad-Bentheim blijken Duitsers irgendwo toch poëtischer dan ik ooit heb durven dromen…

Irgendwie bist du süss staat er met viltstift geschreven op een bank perron 2 te Bad Bentheim blijken Duitsers irgendwo toch nog poëtischer dan ik ooit heb durven dromen…

Nu het album wacht, wat ging er aan dit kiekje vooraf? Ook de tijd die intussen verstreek, de dingen die men voor de helft weer vergat - Fotogeniek? Jij, op je hurken daar voor die onthoofde marmeren god? Ik, die de sagen over diens ontrouw in de schaduw voorlas... Zorgeloos?…

Er zullen weinig kinderen zijn die later net als ik zeggen: meer dan de helft van mijn album is leeg, want er zijn geen foto centen meer. Dan sla ik mijn halve album dicht, want al kijk ik twee keer, het worden er toch nooit meer…

Het Beest is vrij, we kussen buiten de muur rondom de Schoonheid van jouw trouw Natuurlijk willen we goed zijn, ons niet verdoven of in bed blijven liggen dromen van grote daden - ze stap voor stap uitdenken binnen veel te veel regels We kussen, we zijn vrij Vandaag kan niets ons deren We zijn elkaars Held Onze Liefde is een grote…

Thuis op de bank verfrommel ik de randen van het kotszakje De oude tijden, de oude liedjes de smoesjes bij het uitstel van de beloofde toekomst zijn terug, terug van niet weggeweest We zijn nog steeds thuis in Vadertje Staat, onze vrijheid was een droom Er zijn geen muzikanten en geen mooie meisjes uit Oekraïne meer De ijzeren…

Soms is men zo oud dat men zijn bezit niet meer bezit verhuizers komen met vervoermiddelen nemen de stoel de tafel de tuinpaden het kinderportret het album met namen de vogel en de kat men koopt nog één keer persoonlijk tabak, deelt vergeefs mede wat men denkt van het kabinet en de eeuwig dreigende oorlog, alleen het gratis glas van het…

Soms is men zo oud dat men zijn bezit niet meer bezit verhuizers komen met vervoermiddelen nemen de stoel de tafel de tuinpaden het kinderportret het album met namen de vogel en de kat men koopt nog één keer persoonlijk tabak, deelt vergeefs mede wat men denkt van het kabinet en de eeuwig dreigende oorlog, alleen het gratis glas van het…

Pak 't album en wijs het aan kijk, je zag 't eventjes niet staan maar daar zijn ze in vol ornaat Zij en hij glunderend in de camera ze lacht en zegt: ik heb het gevonden en ik laat het zo....…

mensen een welbehagen maar oorlog is wat men, met name de man trekt de mannelijke oudere regeringsleiders voor de 250ste maal is in de VS het geweer gepakt om heel, heel veel slachtoffers dood te schieten gek he, dat een volk, de mensen al heel jong aan de seks, drugs en rock en rollebollen gaan pakken, wat je kan pakken, van pil tot ‘poesie…

Laat me mijn gewoonten Laat me, laat me binnen Geef me een schuilplaats Geef me een kus .....Neem mij .....Bescherm mij .....Geef me jouw magie .....Geef me wat ik nodig heb Dan geef ik jou mijn bloed Ik pomp het naar buiten Ik bloed op jouw buik Ik bloed in jouw mond .....Overal is gevaar .....een klap dichtbij .....Overal is liefde…

De wereld draait door onverschillig of wij begrijpen dat alles met ons verbonden is Ik kijk toe vanuit de coulissen en tokkel zachtjes tranen op mijn gitaar De vloer is vuil Er zijn geen bewoners Iedereen is bezig met andere dingen en laat de liefde liggen Ik kijk toe vanuit de coulissen en tokkel zachtjes tranen op mijn gitaar…

altijd hetzelfde: hun beschadigde kind de tijd wil maar niet verstrijken het wrakke leven wankelt het wacht niet langer op de afgepelde toekomst waarin hun dromen bij opbod zijn verkocht ze plukken aan de rafelranden van het leven en ze wissen dag en nacht de giftige besmette sporen hun blik genageld aan een foto die uit het album…

The Man with the horn piano bas drums tenorsax Miles Davis Quintet On Green Dolphin Street experiment vanuit schets Blue in Green, So What Ritme, harmonie frasering variërend: Improvisatie Circle Summertime Sanctuary Bitches Brew Autumn Leaves All Blues Voor een halve eeuw was "Miles Smiles" in de VS Album van het…

Komt het goed, of blijft het behelpen en houd ik mijn man altijd aan de hand zodat hij niet valt? Komt het goed, of houdt het geen stand? Is hij ook maar de dupe van zichzelf? Mijn eerste engel bezorgde pilletjes, bracht de hemel op de camping en werd al gauw een thuis voor mij Verjaardagen vieren met heel de familie Huisje boompje…

zij beloofde hem kastelen ridders om mee te spelen een kast met hoge deuren een kist vol oude kleren een tooi met echte veren en krijt in alle kleuren een garage voor zijn auto’s een album voor zijn foto’s een cool, wreed spijker jack een zak met duizend knikkers een wand voor al zijn stickers kortom een eigen plek hij wilde enkel…

Twee tassen vol met spullen het enige wat je nog had een ander zou het rommel noemen voor jou was het je grootste schat Wat kleren en een foto-album brieven, en een zelfgemaakte kaart kapotte ketting in een doosje en ook een ring had je bewaard.…

Voor foto’s kijken heb ik geen geduld, ik moet ze nog steeds in een album plakken. Er zijn drie schoenendozen mee gevuld. Toch, als ik zin krijg in uitheemse prakken en door intense geuren word omhuld wil ik ondanks mezelf mijn koffers pakken. © Hannelly…

hetzelfde: hun diep beschadigd kind de tijd wil maar niet verstrijken het wrakke leven wankelt het wacht niet langer op de afgepelde toekomst waarin hun dromen bij opbod zijn verkocht ze plukken aan de rafelranden van hun leven en wissen zonder ophouden de giftige sporen in het vervloekte huis hun blik genageld aan een foto die uit het album…

begrip geboortedorp is meer dan geografische aanduiding een tijdsbeeld abstract album met foto’s geluiden die ik opving een krakend bed diggelend glas knappend illegaal brandend vuur buurman driftig geheven vinger stilte op trompet verbogen stuur van gemoffelde fiets met blokken rond pedalen schoensmeerdoosje met helft van knijper en weckring…

de tijd is afstand tussen oud en nieuw oude kindren verwijderen grijze haren en zoeken vandaag geen verse rimpel ze willen herinneringen evenaren maar jonge knuffels bewegen te ver de oude dag verdwijnt achter de evenaar nu denken ze nog aan een avondster heden leeft de vergeten beeldenaar kinderen vullen het prentenboek een album voor…

Als ik denk dat ik jullie kwijt ben dan neem ik een kijkje in mijn hart want daarin leven jullie voort en heb ik voor ieder een plekje apart Daarnaast zijn er de foto-albums waarin jullie gezichten tot leven komen en ook zijn er de nachten waarin jullie verschijnen in m'n dromen En dan weet ik weer heel zeker ik ben jullie helemaal niet…

de tijdgeest verdampt de treden de ruimte vult zich met gebroken stemmen vermomt in watten een blik die oplicht onvoltooide herkenning er kleven beelden aan haar handen, album van de geest, bladeren verwaaien in winden die haar zijn ontvallen schaduw die de toekomst leest ze slaat de dageraad om klapwiekt het verleden dicht…

Ik blader Lilly’s album door en zie een gedrongen vrouw een kind een kind en nog een kind sloffend naar de douche. Vier maal hartgrondig vloeken en één letter dwarrelt uit het boek. Voortaan heet in de veertiende zang van David een dwaas hij die zegt: daar is een God. Eén letter minder - een wereld van verschil.…