Alle inzendingen over poreus

het poreuze gaat gekleed over straat iemand zingt een klaaglied de ander vangt met rouwen aan iemand wordt bedolven een ander wordt belaagd iemand lijdt aan een afgestompt hart het poreuze gaat gekleed over straat…

poreus hier in deze kamer is stilte een ruimte waarin we ons verschuilen zo breekbaar als de dunne doorzichtigheid van haar schaal veilig is niet het woord verte ligt altijd op de loer het verdwalen in datumloze dagen wachtend op het onheil dat een plek zoekt om te gebeuren het uur waarop de rui zich aankondigt de vleugels…

Toekomst bloem, vol ontzag, in bellenblaas, de pseudo-lach, Poreus en kaal, dit houten paneel, een gedroomde doos, mijn luchtkasteel.…

Als ik kijk in de Spiegel, stroomt poreus water aan het begin van elk falen… Zoiets bestaat niet als je goed kijkt!…

Steen na steen wordt gevoegd verband verbindt geen breuken welke op een slagveld bot gevangen hebben ik luisterde niet toen jij sprak stapelde gedachten op zeker weten ruis werd gruis taal is zó poreus…

Hij is keihard en toch is hij poreus Zo open van karakter en zo stil Bij regen maakt oom Zoab het verschil Hij fluistert leuk en druipt niet uit z’n neus Toch is er ook iets vreemds met hem aan ‘t handje ‘Hij laat geen sporen na,’ zegt neefje Jantje…

de gezichten van poreus porselein zoeken zacht de nabijheid van elkaar het aarzelend beroeren van de breekbare handen om die ene ander opnieuw te zien reizen gesloten ogen over onneembare muren in het oog van de storm stamelen en schreeuwen hun huilende monden…

Breekbaar van verlangen Zacht glanzend en poreus Door tederheid bevangen Waterval vol van emoties Helder gevuld tot de rand Dromen zo oprecht mooi Omgeven met zilverzand Hart van tomeloze liefde Vlinders met een roze jas Kwetsbaar en zo weerloos Jij hart van geblazen glas…

Toen begrijpen poreus werd geen coma meer nodig was ging zomaar zijn hand de lucht in. Met trage slagen dirigeerde hij zijn eigen einde nader het fermate vóór de rust van een tel eeuwigheid.…

Poreus gesmoorde verhalen waar geen greintje vet aan zit Laat mijn gedachten dwalen, besef dat ik meer heb dan dit. Zoals rackets elkaars werking versterken factoren die bepalend zijn in het gruis van samenhangend gravel Waar men emoties zal bemerken tussen in en uit of op de lijn lijkt vriendschap in de knel.…

En bij mijn nieuw gehakte beeld ontbreekt zomaar een neus geen kans voor parfum en voor rook graniet is niet poreus. Wel duidelijk aanwezig zijn de zachtgesloten monden geduldig in een boog de hoeken schuin omhoog.…

Er ligt een rimpeldoek over je verweerde huid poreus door de tijd beschreven blad. Kluwens bloedvaten hebben zich gedraaid in weefsels van spieren als nesten van verzet. Woekeringen van het lijf eens jong en ongeschonden maar zich nu verzoenend met de ruwing van de dood.…

gepraat Het gewas dat zich richt naar licht en klimaat wortels diep in de aarde gekropen Dat je iemand bent door een ander te ontdekken in gemeenschappelijk te onderscheiden in wat je weet rozemarijn, peterselie, koriander bieslook, basilicum en salie groei, bouw en smaak van een plant hoe de bloemen kijken, hoe ze ruiken drogen in poreus…

Treurende reus jouw rastatakken raken troebel water oude tak poreus windvlaag doet haar kraken eenden kwaken willen takken raken rimpels in het water lopende kring wordt groter cirkelding raakt de oever niet wel het wuivend gele riet knoppen verschijnen park wordt groen zon gaat schijnen..…

Van zo dichtbij – wat oogde ze poreus. Voor even zag ik in wat ik me kweekte. Dat zag ik toen niet in, te scandaleus - Hoe ik met zelfhaat tot op ’t bot haar gunst afsmeekte.…

poreus...en smakeloos van klei de voornaamste ziel, ik voel wat ik wil zo onaantastbaar vervaardigt, de exclusieve waardigheid gebleven, gebrand en toch verheven..…

Zelfs als hij hoog in zijn ivoren toren In 't diepste van een mijnschacht wordt gedrukt Naar Aarde's middelpunt, als 't even lukt, Dan nog zal hij gaan graven en gaan boren In zijn zeer selectief poreus geheugen Als personificatie van de leugen Weer terug op aarde, als in een cartoon Zingt hij heel cynisch "Fly me…

als ik leven was zou ik poreus wezen met fijne draadjes aan de bast geplakt die laat zien dat de mens diep is gezakt omdat ze niet over mij willen lezen als boom sta ik onduidelijk op papier begrijpen ze niet dat ik ook lucht geeft en een spin soms op mijn noeste bast weeft al interesseert dat de mens geen zier mijn bladeren laat ik zo maar…

oud mens het leven stalkt jou zoals een gedicht over liefde dat kan doen en de dood maar niet wil komen het tere in jouw stem is nu poreus evenals de scherpte van je geest jouw gezicht is als een opgezwollen doek met plooien waarin het zonlicht dat door de deuropening nederig buigt kan drijven, het drogen ervan is al verjaard wat is…

' 't Is in het holst der nacht, de nieuwe maan Schijnt niet, maar in z'n hoofd blijken de dijken Poreus, de baren weten niet van wijken Voor de nomade geen ontkomen aan Is 't een illusie tussen droom en daad? Je leest in het vervolg hoe 't verder gaat... ...to be continued...…

Breekbaar als porselein poreus als craquelé Emoties stromend als golven van de woeste zee Maar van binnen sterker dan de hevigste storm Neem ik al mijn herinneringen met me mee De nachten die komen gaan weer langzaam lengen De afstand tussen ontmoeting en afscheid realiteit Dromen over jou komen me onverwachts bezoeken Maar het wakker worden…

Guur wild nat Gebogen tak Dwarrelende bladeren Gebroken met de storm Rollend over rail Stoppende trein Verkleuring groen naar geel Netwerk bruin poreus Aderen in het blad kalende reus apoptotisch Als spinnenweb vertakt Bladeren sterven af necrotisch Het park wordt chaotisch Skelet van een vogel Glinsterend web Ochtendkou morgendouw…

vlechten zijn gedachten ineen tot een gordiaanse knoop Hier, in dit leven knarst de tand des tijds het gruis in open wonden Ongemerkt slibt het zout in jonge ogen tot geen traan de pijn nog schreien kan Hij stelt het licht geen vragen meer daar het duister hem zo benauwt En waar hij warmte vraagt rijpt de koude nog dieper in poreus…

Eens werd ik geopereerd 't was aan mijn neus Ik heb het wel geweten Ik lag daar helemaal gefrustreerd en in mijn bed te zweten Meters gaas zat in mijn neus en 'k kon geen ademhalen Onder mijn neus een pleistersnor Mijn neus was helemaal poreus zei de professor schor...…

vertaald naar alle mogelijke talen Maar wie scheurt de overige pagina's eruit als één van de hoofdpersonages verdwijnt en het andere op de deur van vergetelheid stuit ze opent en in de verborgen kamer wegkwijnt het is een verhaal van twee geliefden zonder de één is de ander waardeloos waar het lot met de bijl in kliefde als vermolmd hout poreus…