Netgedichten

netgedicht (nr. 33.506):

- De knoop van wit Porselein -

Mijn porselein, interessant
ooh zo breekbaar fragiel ..
wit doorschijnend, klinkt helder fijn
verbrijzeld je bittere lach ...
poreus...en smakeloos van klei
de voornaamste ziel, ik voel wat ik wil

zo onaantastbaar vervaardigt,
de exclusieve waardigheid gebleven,
gebrand en toch verheven..
in zuiverheid, stond je naam
op mijn smeltende huid geschreven

je onderhuidse tekening, duurzaam
een glazuurachtige laag gemaakt voor het leven
haalde als een bedwinger naar mij uit ...
in mijn hart, porselein

had een bijzondere vorm van keramiek
en vrat mijn eenvoudige liefde voor je op
als was ze er helemaal niet.