In de zwaarte van de schemering
Voor O. ter nagedachtenis aan M.
Achter een ivoren lach
galmt zijn wereld staccato
in wegstervende woorden
Vraag en antwoord
vlechten zijn gedachten ineen
tot een gordiaanse knoop
Hier, in dit leven
knarst de tand des tijds
het gruis in open wonden
Ongemerkt slibt het zout in jonge ogen
tot geen traan de pijn nog schreien kan
Hij stelt het licht geen vragen meer
daar het duister hem zo benauwt
En waar hij warmte vraagt
rijpt de koude nog dieper
in poreus gebeente
als hij zijn overwoekerde jongensjaren
zacht lispelt
Aan de voet van haar gebeitelde initialen
waar hij het harde gesteente
niet kan breken
slaapt zij nu,
droomt zij hem zijn idealen
van de tijd toen zij* nog bij hem was
en schittert aan zijn droomloze horizon
om hem te vergezellen naar
waar zijn hart hem dragen mag...
*M. de moeder van O.
Zij stierf in 2010 op 48 jarige leeftijd
Zie ook: http://oermirm.blogspot.com/
Schrijver: Irmlinda de Vries, 15 september 2011
Geplaatst in de categorie: overlijden