Alle inzendingen over praten

Ik praat met de wind want daar in de lucht dwarrelt een blaadje gezwind, op mijn eigen zucht. Nu is het weg en komt heel gauw bij jou terecht. Kun jij het soms al zien? Het móét bij jou gaan dalen, want ik heb de wind gezegd: “Laat dat blaadje niet verdwalen!”…

Er is weer nieuws, waar ieder over praat O.M. gegevens liggen weer eens op de straat Wie zet nu zo'n computer maar bij het grove vuil Dan ben je echt niet kien, maar dommer dan een uil Die Justitie-officier die moet beslist eens leren Om toch de harde schijf eerst maar te formatteren!…

waterig kijken je oogjes me aan waterig soms met een traan je hoofdje scheef in het kussen gezakt een knuffel nauwelijks beetgepakt te zwak om te lachen te praten te spelen je energie met anderen te delen maar ik beloof je mijn kleine man er komt een dag waarop jij alles kan…

Hoor ze praten, hoor ze wensen. Drank ter verkoeling op een zonnig terras en genoeg poet in kas. Ik proost op uw wolken, shoppende volken, en hef mijn glas.…

de vele momenten waar stilte praat gevoelens gaan zweven nachten herleven laten mij duizelen eindeloos lang beleef ik dromen onuitgewist draag ik jouw hart in trillende handen hoor je mijn liefde waar stilte verdween…

Het leven je zou het je moeten kunnen herinneren als een buitenlandse reis en er met vrienden of vriendinnen over na moeten praten en zeggen Het was toch wel aardig, het leven, en flarden zien van vrouwen, geheimen en landschappen en dan tevreden achteroverleunen maar doden kunnen niet achteroverleunen.…

De schaduw van de wind Achtervolgt mij door de straten Waar de adem van de kust Niet meer in staat is om te praten De noordelijke stromen Zijn allang niet meer verbonden Om gezamenlijk te schrijnen Zwakke mensen te verwonden De schaduw van de wind Is het restje van de zee Slechts een afdruk van de tijd Maar ik neem haar met…

Met de zekerheid, dat je het niet hoort, praat ik door, onverstoord. In de greep, van je verdriet, nauwelijks iets, wat je nog ziet. Ik begrijp je pijn, onmacht en verdriet, zonder pap...onmogelijk, dat lukt ook bijna niet. Machteloos zie ik toe, hoe jij in al je verdriet, de deur op slot doet, en niks of niemand ziet...…

Ik kan vertellen dat ik dan weer kan praten, dan weer het zwijgen er toe doe. Niet omdat ik niets wil zeggen, maar de woorden zijn soms zo moe. Ik kan vertellen dat ik dan weer kan lopen, dan weer verstijfd moet zitten zo moe, zoals deze regels: niets doet er dan meer zo toe.…

Bram Moszkowicz weet zich steeds vrij te pleiten Als hij het woord voert en hij laat zich tijd Wanneer hij praat, da´s een wetmatigheid Valt hem dan helemaal niets te verwijten? Hij wil de advocaat der duivel spelen Nou daarmee gaat hij ook de show weer stelen…

Na de hitte van vandaag, het praten, luisteren en dromen, is even nog een koele wind met wat verfrissing aangekomen en heeft de dag weer goed gemaakt; het dwaas begeren is gestaakt en vrede heeft mijn hart geraakt. De dankbaarheid vervult mijn ziel, ik glimlach, adem vrij en kniel.…

in de kamers van mijn tuin lopen mensen van niet hier voorbij de grenzen van bestaan figuren met hun hoofd in slaapstand een denkbeeldige pauze in beeld op zwart wit soms praten ze met iemand die aan het sterven is mijn hand is wel eens geweest het voelde groots ik dacht mijn naam te horen het was de wind die sprak…

De mond is verstijfd Praten is onmogelijk geworden Emoties blijven in je Je lichaam raakt verstopt Ontploft Niks kan het tegenhouden Dan opeen zie ik zwart Mijn ogen lood zwaar Niet te openen Mijn lichaam is ondoordringbaar Ik zit gevangen Voor eeuwig Gevangen in mijn lichaam…

Zo vaak wil ik met je praten om alle vragen die je liet en dat gevoel van niets en niemand zijn maar voorgoed ijzelt de pijn nu jij er niet meer bent terwijl ik mij vertwijfeld afvraag of ik je heb gekend er is geen weg terug en zelfs niet eens een brug naar daar waarheen jij reisde en voorgoed ijzelt de pijn van niets en niemand zijn…

Ik zou best voor je willen zingen van middernacht tot morgenlicht Met je willen praten over dingen met mijn lippen tegen jouw gezicht Ik zou je stevig kunnen omarmen terwijl ik stilaan voor je charme zwicht Jouw kilte zachtjes kunnen warmen met mijn ogen steeds op jou gericht. Op een dag doe ik het.…

Praten over liefde met monden als vliegers en ogen als spiegels op eenzame hoogte langs onpeilbare diepte balancerend op de rand aan de andere kant... Welk beeld zal ik volgen? Ik ben een vraag wie is die ander? wat is er meer? hoe noem je zoiets? Ik haper, mijn tong zit vast jij bent niet meer wie je was.…

Zijn mond zal niet meer praten zijn hart zal niet meer voelen zijn hersens zullen niet meer denken hij zal er niet meer zijn De aarde zal hem opslokken de donkere dreigende aarde Hij zal me nooit meer kunnen helpen bij mijn grote en kleine verdrietjes Hij zal niet meer blij voor me kunnen zijn Hij zal me niet meer kunnen steunen bij alles…

het rode truitje het diepe zwarte water de witte lotus er is wat met haar te praten of fluisteren ze tegen de ruiten op de rotonde de dikste vrouw van de stad voorrang op de fiets iets in mijn ooghoek de wind ratelt de ruiten beweegt schaduwen het haar van mijn lief geelbruine treurwilgen bijna tot de grond…

je kan niet praten communicatiekaartje als paniek toeslaat ik heb een tumor snel gesteld snel aan het werk met vermoeide tong…

Zijn mond zal niet meer praten zijn hart zal niet meer voelen zijn hersens zullen niet meer denken hij zal er niet meer zijn De aarde zal hem opslokken de donkere dreigende aarde Hij zal me nooit meer kunnen helpen bij mijn grote en kleine verdrietjes Hij zal niet meer blij voor me kunnen zijn Hij zal me niet meer kunnen steunen bij alles…

Ik hoor je maar ik luister niet Ik kijk wel maar ik zie het niet Ik heb het zelf niet in de gaten Ik denk wel maar ik snap het niet Ik voel wel maar beleef het niet En kan er ook niet over praten Soms wil ik maar dan kan het niet Soms mag ik maar dan lukt het niet Om mijn eiland te verlaten Misschien ben ik wat onbeschoft En voor de buitenwereld…

ik denk aan jou en je praten over liefde zegeviert zoveel dieper nog dan elk verlangen dat ik naar binnen buig als zou het wachten cirkels trekken zeven keer wat dan het sterven betekent of de eenzaamheid die onophoudelijk herinnert dat de plek naast me slechts jouw droom verdraagt…

Op weg naar huis de trein is streng 'sssst' staat er op het raam mensen komen binnen, kijken lopen door een dame gaat wel zitten bellen, ziet geen 'sssst' hoort geen 'sssst'' praat haar weg, mijn weg de hele stilte weg…

Nu 2e kamerleden in het parlement Zich door de coalitie monddood lieten maken Kon de kijker weer eens het genoegen smaken Van Geert z'n act en zijn ultiem TV moment Want waar ze verder met elkaar nog over praten Wij zagen Elvis zélf de kamerzaal verlaten.…

Ze zegt, mag ik even, Ze zegt, je moet even Ze zegt doe dit nou Ze zegt, laat het nou Ze zegt: Ze zegt eigenlijk niks meer Ze zegt niks inhoudelijks meer Ze zegt niks meer zonder boos te worden Ze zegt niks zonder je een schuldgevoel aan te praten Maar: Zei ze nou maar wat!…

niemand praat tegen hout vraagt erom een boom te zijn het leven soms laat het je huilen het lijkt net ijs en ik lach jouw tijger toch van binnen stroomt het ongetemd rauw zei je we bouwen sneeuwkastelen in de tuin en op die wolken het is mijn tijd nog niet…

Als vriend is er altijd iemand anders leuker om mee te praten. Als man is er altijd iemand anders leuker om wat mee te beginnen. Als collega is er altijd iemand anders die zijn werk beter doet. Ik zou zo graag iemand anders zijn.…

Er vloeit speeksel langs haar mond praat vaak met spetters in het rond Een masker is dan door haar opgericht Hij geeft een zakdoek voor het gezicht Zij bedankt en kijkt schuldbewust tot hij glimlachend dichterbij komt haar weer als die eerste keer kust hun lippen buigt en hartig gromt…

Als planeten praten konden reikte Moeder Aarde haar hals: “Leve de Maan die niet voor de duisternis zwicht.”…

Hij praat in de leegte tegen muren Hij kijkt in de leegte zonder toekomst Hij loopt in de leegte zonder vriendschap Hij zoekt in de leegte zonder rijkdom hij schrijft in de leegte zonder antwoord hij hoopt in de leegte zonder oorlog Dan stuurt men hem de leegte in uitgewezene op zoek naar veiligheid en leven in een thuisland waar…