Alle inzendingen over prater

de open deuren wijd open dwazen schuiven prater de praat mijn klasje in kriskras kouten over goden die ons invallen tot we stilvallen in een meditatie die eindigt eer zij begon dan tijd wederom voor open deuren lege dwazen loos gekout over de hoge god van gister en de godin die morgen komt tot we stilvallen in een meditatie die…

de man, oud, maar geen prater ziet uit over golvend groen water ietwat in gedachten verzonken denkt hij aan het nabije later niet dat hij die blind miskent het einde is reeds eerder verkend zijn tijd is allengs versleten de dood is sluipend al gaan eten aan hem is vrees niet besteed verlangt naar het oneindig niets de komende rust is geen…

je bliksemde zag je ogen dalen in vuur en vlam waar aarde je ontlading nam het gedonder kwam pas later met de tranen toen de bui zich hier in volle hevigheid ontlaadde dollend zijn we weggestroomd door putten en riolen de triviale dromen zijn meegenomen naar de zee in het eindloos open water ben ik weer de prater jij golft luisterend…

Ik weet dat ik geen prater ben Echt gevoel dat houd ik binnen En als ik dan naar woorden zoek Weet ik niet waar ik moet beginnen Ik probeer het altijd goed te doen Sta voor alle vrienden klaar Maar als ik zelf een schouder wil Voelt dat van anderen toch wel raar Ik sluit me op in mijn verdriet Ban allen uit mijn dag Maar plotseling gaat…

braakt het huis ruimte en spert het spinrag monden open muizen hebben hun nest verlaten het geknaag blijft achter de wand van een verstarde glimlach uitgeblust en tentoongesteld in achterstallige vragen de man zegt jouw woorden brengen geen enkel verhaal zij groeit vast in de regen die door het dak sijpelt ik ben geen prater…

ik heb veel om mij heen gekeken gezien en beleefd van het echte leven dat was wat ik wilde in die tijd maar ik heb weinig gevonden dat echt inhoud gaf dat de moeite waard was 0m ook na te streven voorbeelden bakten lucht waren mooi weer praters vertrokken als zij het te moeilijk vonden sloten aan bij de groep gelijkgestemden…

muziek van de kierewiet die weergalmt uit te luide kelen Het is het rood van de kersenwijn dat het verweerd plafond laat zweven Of het trammelant van de zwerver in een roemloos leven Of de lelijke eend die koekeloert in troebel spiegelwater Dan, de gulzige navelstaarder door z’n debet immer krap bij kas Of de verstokte mooi weer prater…

We stonden samen op de kant gooiden steentjes over het water zwijgend, want ik ben geen prater liepen we verder over het land Je wilde mooie platte om te keilen het juiste ritme dat luisterde nauw dan sprongen ze op van het blauw zoals gedachten weg kunnen zeilen.…

“Im Prater blühn wieder die Bäume” zingt mijn hoofd. De spitse blaadjes babbelen herboren. De boomchirurg: hij zij geloofd. Gekandelaberd is een woord dat men spaarzaam hoort.…

Je was nooit echt een prater en bent dat nog steeds niet. Je verstopte voor ons altijd je problemen en verdriet. Maar je was er altijd voor mij ook al twijfel je daar soms aan. Maar ik weet heel erg zeker dat je voor ons door het vuur zou gaan. Je werkte hard en gaf ons alles wat ons hartje heeft begeerd.…

muziek van de kierewiet Die weergalmt uit te luide kelen Het is het rood van de kersenwijn Die het verweerd plafond laat zweven Of de trammelant van de zwerver In een roemloos leven Of de lelijke eend die koekeloert In troebel spiegelwater Dan, de gulzige navelstaarder Door z’n debet immer krap bij kas Of de verstokte mooi weer prater…

Hij is geen prater, hij staart voor zich uit met de wind langs zijn bruin gelaat. Eenden zwemmen voorbij met luid gekwaak. Dan valt zijn blik op een reiger die stokstijf naast hem staat. Terwijl hij nu ook het getjirp van krekels hoort en vogels fluiten naar hem. Maar het gekrijs van een meeuw is iets wat hem minder bekoort.…

wij al totaal afgeschrikt ook toen was knutselen met de natuur echt spelen met vuur wij kenden corona uit haar vroeger symbiotische leven met dieren van alle soorten uit de meest vreemde streken dat zij uit dat milieu zouden muteren bleek voor ons heel sneu eindelijk komen nu ook de vaccins boven water 6g was al nooit een prater…

bloembollen op de lente die hier zolang overnachten twee bomen leunen tegen elkaar ik leun tegen spelende gedachten de bladeren spelen met elkaar op de wind het spel van mijn lente blijft naar jou smachten vanaf de koude brugleuning gluur ik op het troebele slootwater dat weerspiegelt als jouw warme bruine ogen de natuur is een bevangende prater…

O, Heer, zij staan op en zijn mijn haters, men zegt:‘Niemand helpt, het zijn mooi praters!’ Ik weet beter en heb U tot mijn schild, U heft mijn hoofd; U heeft mijn eer gewild! U riep mij vanaf Uw Heilige Berg; ‘Ik heb je stem gehoord, het is heel erg!…

Neem toch een voorbeeld aan de bijen, weg met al die rappe praters die alleen maar bakkeleien. de media staat bol, de praatrogramma's zitten vol, met allemaal strak gekleedde hotemetoten die je doen denken, dat ze onderling ons welzijn verloten.…

maakten muziek van een honger die niet was te stillen ze zongen akkoorden die niemand ooit hoorde van je blikken begon ik te rillen ik trachtte met flarden geluid jouw beeld terug te roepen maar stilte klonk er hard bovenuit waar je jeugd had geleden verkenden vingers het heden ze voelden verdriet van er zijn je bent niet zo'n prater…

en zongerijpt tomatensap in wijn het stuiptrekken van zilvervliessyndromen en fijnbesnaarde kreeftengangmuziek geëxalteerde samenzang door vromen gemeenzaam en vereenzamend publiek deel sleutels uit aan dure huidverkoper en duw de lavastroom terug in de krater zwaai de baljuw uit verdraai de loper maak van de kwade prins een gulle prater…

Kijk me nou alsjeblieft aan en luister even naar wat ik zeg Want ondanks dat ik wil dat je me begrijpt is dit iets wat ik maar één keer zeg Want ik ben geen makkelijke prater en zeker niet over mijn gevoel Dus laat me niet te lang lijden en snap in één keer wat ik bedoel Je liefde slokt me op neemt me helemaal in beslag je beheerst zelfs…

Op school was ik geen al te vlotte prater, Er school in mij een introverte solipsist; Ik wist dat ik als enige iets werk'lijk wist En viste liefst in 't allerdiepste water. De medemens, voelde ik diep, was geen confrater Maar slechts een favel, aan mij opgedist; Het levend wezen was aan mijn persoon verkwist.…

zij een leven vol verwachten zag hun liefde in de tuin het zorgen voor de morgen alleen ogen mochten spreken woorden zijn zo langzaamaan vergeten en de echo's zijn verstild ik rook wierook als een lang verdwenen geur de zon scheen kleur in gebrandschilderde ramen van broeders zonder namen je wijdde met met water in stilte zonder prater…

Zie, hoe bedaard die straks nog schelle praters Lijk kleine klompjes tegen 't luchtgrijs plakken. Heisa! daar gaan ze weer: de twijgen krakken! De dag barst open van hun rauwe schaters!…

ik haat die prater -en schreeuw : luister nu even- twee liedjes verder is hij weer terug bij mij en vroeg wat ik zei ik zeg het met een snauw … kan ik u helpen? vraagt hij met zo’n diepe zucht ik zeg opgelucht zeg haar dat ik van haar hou!…

werkt en soms moet je gewoon je andere ik laten gelden, het masker af doen Ontwapenend De Geest die werkt waar mensen eerlijk erkennen te falen, niet af en onecht zijn Bevrijdend De Geest die werkt wanneer alle ‘ik’ s weer wij willen zijn door liefde gedreven Gezamelijk De Geest die werkt als het moment komt dat zwijgers praten en praters…

Lieffie ik mis je naast me nu, straks, later, Ik weet dat jij hetzelfde voelt, al zeg je dat niet zo gauw, Je bent soms zo gesloten, want je bent geen prater. Maar weet dat ik ondanks alles zielsveel van je hou. Je meissie…

in een winterwitte droomwereld op weg naar alphen aan den rijn maarten’s prater is de kater drie kouters in een groen autootje wij zongen stilaan viel het stil maarten zag hazen in het witte veld we hebben er vier geteld er was er een die rechtop stond en naar ons zwaaide wat schoon en mooi de sneeuw hoe pittoresk het torentje van Rijnsaterwoude…

als het ware niet meer besta, wat ik ook doe, waarheen ik ook ga Niet dat ik zomaar over me laat lopen of kanaries voor citroenen laat verkopen wat me hierin echter mateloos frustreert hoe je opeens volkomen wordt genegeerd met als gevolg, maar dat zult u wel weten dat zoiets psychisch aan je gaat vreten Dus ik dacht, al ben ik niet zo'n prater…

Oom is ook geen prater. Oom slijpt zijn mes. Ik ruik, we eten stamppot van rapen en het vlees is Tante dat vandaag vergeten?…

in zijn arm had het koud en daarna warm en ‘t werd steeds erger dacht nog even, bij het beven barst, geen lucht, ik stik toen stopte zijn rikketik en het werd stil en hoeveel hij ook verdiende er waren maar weinig vrienden zelfs zijn hond bleef hem niet trouw om maar niet te spreken van een vrouw een jaartje later niet meer zo’n prater…

Stortend vluchtig nand vermengend Met de bindkracht van uw zegen, Zode en zaad een heildronk plengend, Dat bet groen wordt langs de wegen, 0, ik hoor U over 't water Fijne maliënkolders klinken En, een sprookjesrijke prater, Door het luistrend lover zinken; Zie, van vleugjes paars beademd, Wassen zich de reine weiden, En de wilg laat…