Goffertpark dagdromen

de avondzon schijnt afzwakkend licht
door de kerkhoge bomen
en kleurt het bloemenbed goud
net als mijn verliefde dagdromen

de schaduwen trekken lange strepen
lang en tijdrekkend duurt het wachten
van begraven bloembollen op de lente
die hier zolang overnachten

twee bomen leunen tegen elkaar
ik leun tegen spelende gedachten
de bladeren spelen met elkaar op de wind
het spel van mijn lente blijft naar jou smachten

vanaf de koude brugleuning
gluur ik op het troebele slootwater
dat weerspiegelt als jouw warme bruine ogen
de natuur is een bevangende prater

Goffert park dagdromen haico

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 7 stemmen 1.271