Als de wereld je huis is

Slapen onder een deken van sterren
Saamhorig met lotgenoten
Allemaal verschillend en verstoten
We komen tot elkaar en van verre

We drinken omdat we bestaan
Ze zien ons komen en liever gaan
We pinken om verloren tijden regelmatig een traan
Ik kan geen huur betalen, ik heb geen baan

De misere begon toen ik niet meer lachen kon
Mijn vrouw nam zelfs mijn sokken mee
Verstoten uit mijn huisje van eens tevree
Ik stort me nog eens in zee, dromend van de zon

Had ik al verteld wat ik allemaal wilde bereiken?
Laat een ander eens met de eer gaan strijken
Ik wilde altijd voor een ander mijn droom opgeven
Ik heb tevens een hondenleven

Biografie van deze schrijver

Daklozen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 515