Voor mijn zoon

We stonden samen op de kant
gooiden steentjes over het water
zwijgend, want ik ben geen prater
liepen we verder over het land

Je wilde mooie platte om te keilen
het juiste ritme dat luisterde nauw
dan sprongen ze op van het blauw
zoals gedachten weg kunnen zeilen.

We staan niet meer samen want
het leven geleefd, werd je groot
als je komt geef je mij een hand

direct ben ik dan terug bij die sloot
voel ik de steentjes, voel de band
stil bij het water in het avondrood.

Schrijver: Gerard Vlaar, 9 april 2007

arsislive.nl

Heimwee Genegenheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 9 stemmen 391