Salix babylonica
De grote treurwilg is geknot.
Hij dreigde te verzwakken onder ´t gewicht der takken.
Gekandelaberd reikt hij naar zijn god
zoals het beeld van Zadkin: “De verwoeste stad”.
Maar later vormt zich blad na blad
een pruikenbol aan nieuwe loten.
De wilg treurt groen ontsproten als tevoren.
“Im Prater blühn wieder die Bäume” zingt mijn hoofd.
De spitse blaadjes babbelen herboren.
De boomchirurg: hij zij geloofd.
Geen spraakverwarring wordt er ooit vernomen.
Bij mensen al te vaak maar nooit bij bomen.
Geplaatst in de categorie: natuur
Sterk verwoord.