Alle inzendingen over preek

Luister maar goed wat ik u zeg: 'Een goede preek die is nooit weg'. En wat ik ook hieruit nog leer: Zelfs de muis vindt een huis, o Heer. Psalm 84:4…

En in het donker weeft de sneeuw een sprei die klaarder tot mij spreekt dan alle preken. Dit beeld zorgt strakjes voor een warme lach als ik me insmeer op een zomerdag.…

Zo stond ik eens te preken voor de dieren, staande op een houten bostafel te Driebergen, terwijl een net zo verloren kameraad zijn hoofd schudde en lachte, stierf Franciscus opnieuw in mij.…

Hoelang zal ik nog kunnen luisteren naar een preek die me verveelt? Hoelang zal die klok nog luiden en hoelang heeft de Kerk nog Macht? Ach, wat maak ik me toch druk, ik ging toch alleen maar in die nacht!…

Toen de non na gebeden en preken zich koesterde onder de deken, dacht ze: 'Wat een geluk, dat ik onder zo 'n stuk voor het aardse genot ben bezweken.' 'Vergeef me', bad zij tot de Heer, 'alle zonden waarin ik verkeer.' 'Maar het is er slechts één,' zei de deken meteen. 'Zeker niet,' zei ze. 'Jíj smaakt naar meer!'…

hoe mondiaal is het verlangen als éénvoud ten tonele verschijnt en beproevingen uit hun gebeurtenissen worden bevrijd Het empirisch weten waar schijn de werkelijkheid passeert zijn slechts ongenode gasten die ons op valse gedachten trakteert Doch het preken in een taal die grenzen overschrijdt is ook mijn barrière die zorgt dat ik als…

Al zijn er deze nacht wederom dromen neergestreken, is even iets in het echt niet door het schemer gebroken schieten er zinnebeelden door ons heen onafgebroken, ik mijmer kijk naar buiten, denk zijn 't oude paarse preken. Wat deed ons wederom ontwaken, liet naar stilte neigen, zal ook de adventtijd ons doorlopend weer doen zwijgen.…

Ik stuur je kattebelletjes, toespraken, preken, maar nergens staat waarom ik van de liefde stapel word. Ik schrijf aan jou tot op het punt van breken. en weet: ik kom muziek tekort.…

Benedictus XVI en het 2e Vaticaans concilie dat vloekt op het altaar dus terugdraaien maar dat al te menselijke gezicht van de kerk Waar het de prelaat na den preek om gaat is dat men het geloof van zijn achterzijde ten diepste vol overtuiging mag belijden waar hij zich met aanbidding nakijken laat Ze kunnen mijn rug op zei de bisschop…

de geknevelde gedachten binnensmonds gemompeld bundelen de krachten tot donderende preek als blindgestaarde dove kreupel weggestrompeld probleem vooruitgeschoven en urenlang van streek in benevelde vertrekken en drank ondergedompeld stokken de gesprekken zonder begin of end door uitgelezen zinnen en volume overrompeld valt ook hier geen…

rolde stenen weg voor het graf waar in de witte doeken lagen was tijdelijk begraven op het linnen dat een afdruk van jouw wereld schreef hebt gegeven om in drie-eenheid weer te leven vader zoon en geest de witte doeken spreken in tal van preken met pasen heb ik al jouw verrijzenis gevierd…

teneergeslagen door verdriet en nederlagen geeft men zich over aan de pijn er is veel nood en klagen tijdens het kortstondig leven op aarde een kreupel hert kan niet vluchten voor de jager hemeltranen dalen als zilveren pijpenstelen neder deemoed kruipt door ‘t bloed naar ‘t hart een fluistering een Woord een stille preek…

de dominee de dominee wat moet ik ermee ’t is maar een mens van vlees en bloed moet hij nu zeggen hoe ik leven moet je gelooft toch niet dat ik geloof in hemel en in hel wel in de doet hij mag preken wat hij wil ik zal vragen door welke bril zij eeuwenlang bijbelse wijsheid kleurden en zagen wie schiep god ?…

ze keek mij aan liet haar blik geringschattend langs de anderen gaan toch geen preek of beperkende afspraken maar in de donkere diepte van haar ogen was geen gezelligheid te bekennen vonkte al vage onrust het evenwicht was verloren niemand wist welke invloed dat zou hebben op ieders handelen het voorval had indruk…

Voor de preek: Lied voor de Kerken…en meer! ‘DAT ER VREDE MOET KOMEN’ (Tekst: Jan Jacob Krediet Van den Bos; muziek: Karel Burger) Ik vraag het niet aan God Ook niet meer aan zijn Zoon Laat de Heil’ge Geest maar overwaaien.…

Ach, hemellawerke, waar zit-je gij dan zo luide en zo lange te preken, waar dat ik met de ogen niet achter en kan, al hebbe ik zo dikkens gekeken? o Mocht ik u volgen en, vleriken aan, lijk gij, in de hemel, de hoge, te choore met de andere veugelen gaan, en vluchten de mensen hun ogen!…

als u de ladder speels beheert de letters in uw tonen keert tot 'od er im af los al it od' weet dat gedraaide ‘re’ uw lot uitdaagt mogelijk zelfs uw levensboom omzaagt niet met 'wreken''preken''streling' maar hoe verheven ook uw 'regering' ‘streven’ grijpt u bij de strot u doet afbreuk aan uw leven verkondigt de dood in de pot…

Ik prijs hierbij den dichters onvermogen Om te komen tot verwoorden van gevoel En niet in beelden wil ik spreken Maar tot de ongelovigen wil ik preken Om aan hen mijn ijdelheid te tonen En mezelf tot dichter te bekronen.…

Leven lijkt net mensenwerk zondags ga je naar de kerk rol pepermunt in ene hand dominee aan de overkant preken spreken aan of niet het is maar net of je iets ziet bij wijsvingeren naar medemens verfrist pepermuntadem je grens dan galmen psalmen door de kerk en blijkt geloven écht mensenwerk alleen ben je met allen samen uniform klinkt…

Jezus was nog op de televisie met een preek ten faveure van zijn eigen partij "Jezus Leeft" ook een handvol discipelen allemaal met baard mochten even hun zegje doen alom stralende gezichten met de boodschap op de tong en 't vuur van pakweg de heilige geest binnen handbereik als die straks geen hoge ogen gooien dan zijn ze in de steek…

als dronkenen en kinderen hem ook niet meer spreken en daar het oog van de naald verstopt in de hooiberg de weg niet meer ziet zoek ik vruchteloos in het doolhof naar de vuren die de rook veroorzaken en stel ik me tevreden met een half ei terwijl ik in troebel water naar de nagels van een doodskist vis hoor ik de vos de passie preken…

Laat ons dus maar proberen toch te spreken al is de onvoldaanheid ook ons lot, dat leerde zelfs al Plato in zijn preken over de schaduwen daar in zijn grot.…

ogenschijnlijk is er rust in weergekeerd ademen, opgelucht bevrijd en kwijt, door harde dagen niet alleen een naam: zijn klank is nooit vermoord niet alleen het vrije woord is ruw verstoord door zwaar geweld het potlood tekent bloed en geldt rond zwarte rouw maar trouw aan alles dat waarachtig is druipt de vernis van valse preken…

we gniffelen aan het altaar tussen psalm en preek door ringen wegen in mijn broekzak op de achterste rij rinkelt de bus aalmoezen voor 11.11.11 even zijn we het ontroerend eens je huivert onder het kruisgewelf ja en ja over en uit de herder doopt de kwast in wijwater besprenkelt het paar met een zegen je gooit het boeket in een regen…

Eentje voor elke spier Heimwee naar de magische wereld Een conventie van de moderne consument Hij probeert maar wat Wie zult u zijn de komende vierentwintig uur Voor elk wat wils Met een rietje een zinnenstrelend genot De wereld vanachter de wil om te winnen Op de stof die je zelf kiest Meedogenloos warm naar buiten Voor alle seizoenen Een preek…

Zijn uittreden uit de middeleeuwse realiteit vanuit een armoedig perspectief bekeken maakt Franciscus, vader franciscaan; patroonheilige van de dieren in daadkracht en religieuze preken.…

Ik stapel gedichten op elkaar tot zware poëziepilaren als stompe torens staan ze daar onmondig voor zich uit te staren Ze spreken stil in toegedekte klanken preken, verwijten of bedanken verduisteren, versluieren of verlichten vergane luister en oranje vergezichten In regels liefde en relaties staan tedere letters, zwoele spaties verwarrende…

zij schreeuwen loze kreten die verwaaien nooit begrepen woorden die ooit zin gaven aan leven ik ben begonnen met luisteren in de stilte van niet weten daarna fluisteren om de vaste cirkel rustig te doorbreken inspreken was de trigger zonder echt te preken met het bespelen van emoties kregen wij oneliners op zicht voor…

die eigen wijsheid verbetert in taal en teken zing zijn lied draag de leiband like zijn kudde jij nu nog onwetend lief hij is de ster hoedt met halfgoden en zijn virtuele leiderschap de volgzamen op zijn pad doodt initiatief miskent het eigene prijst de hype want die maakt iedereen gelijk er is helaas geen poëzie die hij kan preken…

Ik weet het nog als de dag van gisteren, toen mijn vader als dominee in Coevorden in zijn zondagse preek vertelde hoe de jong overleden Goletta een eenmalig ticket naar de hemel had gekregen. Zij zat bij mijn jongste broer in de klas en ik vond dat extra erg voor hem. Ik kon die immense wreedheid maar niet verkroppen.…